Il y a le ciel, le soleil et la mer !

Het liedje van François Deguelt uit 1965 was dinsdag in Waregem weer helemaal in.

Kort voor de middag nog even bewolkt, maar even later amper een wolkje aan de lucht, met een meer dan zalig priemend zonnetje , zelfs schijnend over een breed uitgesmeerd uitnodigend strand.

Het Waregem Koerse gevoel was dinsdag – bijna - helemaal terug.

Algemeen directeur Bram Vandewalle voorspelde op de persvoorstelling zo'n

25.000 bezoekers, het zijn er 30.000 geworden.

Dat is dus meer dan een verhoopt succes.

We stallen de auto al redelijk vroeg - het moet zo rond elven zijn geweest – aan poort 10 , waar zich de persparking bevindt, en lopen dan het eindje terug naar poort 12 , waar onze pers badge op ons wacht.

De lanyard kleurt licht lentegroen, zelfs al ligt die eind augustus , met de eerste schooldag voor de deur, al een heel tijdje achter ons.

' Of we even ons 'Digital Covid Certificate' kunnen laten zien ?'

We waren de lieve dame ei zo na voorbij.

Haar ' controller ' kleurt al even lichtgroen als de lanyard, die zachtjes om onze nek bengelt.

Nee, veel wind staat er vandaag niet.

Onze fotograaf speelt vandaag voor even cameraman.

De eerste beelden lopen zachtjes binnen, de eerste toeschouwers ook.

Bij 'Verkinderen' staan er – het lijkt wel vanouds – vier pinten klaar.

Het is vandaag vroeg dag, maar het zijn er wel degelijk vier.

'Op 2 poten is het moeilijker staan dan op 4' , zegt ' Verkinderen ', en hij kan het weten want hij staat hier op Waregem Koerse al zo lang dat hij het zelf niet meer weet.

Vanuit de verte zwaait voorzitter Philippe Casier naar ons.

Wanneer er iemand naar ons zwaait, zwaaien wij altijd terug.

Beleefd opgevoed als wij zijn.

Geen Eliana en Mieke om de 'paardjes – parasol' open te steken op hun vaste stekje in de nog behoorlijk lege hoofdtribune.

Zes jaar terug zaten ze er , toen al flink bejaard , voor de zeventiende keer.

Zou het de schrik voor het nog altijd ronddolend kutvirus zijn dat hun weerhoudt ?

Erger willen we niet denken.

Aan de VIP-tentjes groeien de rijen stilaan uit tot eindeloze slierten.

Los van alle Covid-19 toestanden , een echte VIP laat het eten nooit staan .

Net zoals ie dat niet doet met de bubbels , afkomstig van de meest bekende huizen.

(de 3 foto's rechts : geert demuynck /publiphoto )

In de late namiddag knalt er ook champagne voor Felix de Giles , niet die van Binche, de winnaar van de ING Grote Steeple Race, wiens paard Gino des Dunes van start tot finish aan de leiding liep.

Felix had eerder op de middag met Heclypse Blue- dat is dan weer een ander paard – al de Grote Prijs Baron Casier gewonnen.

De , intussen al tot 30.000 aangegroeide, massa zag dat het goed was.

In de 4 Brain Race voor het goede doel ( zie ons eerder artikel ) was het applaus voor

Olympisch jumpingruiter Niels Bruynseels, wiens sulky getrokken werd door Desutter Naturally.

Red Flame Tessa Wullaert moest zich hier tevreden stellen met de derde plaats.

Brons winnen in Waregem is ook lang niet slecht.

Ter hoogte van de toren aan de Vip ruimte van Baloise staat Darline met haar kersverse Miss België.

Daar staat ze al jaren, al gaat ze , tussen de opeenvolgende edities van Waregem Koerse door , wel even over en weer naar huis, 't is toch bij de deur.

Van daar uit maakt Darline dan samen met haar Miss de oversteek naar de tent van Willy Naessens op het Middenplein.

De Miss moet daar mede met de andere panelleden de hoeden helpen jureren.

Waar het, zoals bij de oversteek , moeilijk gaan is , trekt Luc meestal mee, als rechterhand.

Met in zijn spoor de nieuwe Miss België finalisten, waar hij plichtsgetrouw als een goede herder over waakt.

Maar dit jaar blijft Luc aan deze kant van de hippodroom, en met hem de finalisten.

Met het virus in het land ziet het leven er altijd wat minder rooskleurig uit.

In de tent van Willy is het behoorlijk druk

Je zou het zo kunnen stellen , dat het er zo druk is dat je er op de hoeden kan lopen.

Maar dat mag natuurlijk niet, want die moeten nog een tijdje mee, tot de jury haar vonnis heeft geveld.

Dat kwam er in de vroege vooravond en maakte vooral Ilse Van Der Striekt (36 ) blij.

De lerares esthetica had zich nooit als winnares van de Willy Naessens Hat Trophy 2021 gezien, en wist dan ook na afloop met haar vreugde geen blijf.

Ze is afkomstig van Oudenaarde, maar woont nu in Kruisem.

Zo ver van mekaar is dat nu ook weer niet.

Perfect te overbruggen met de pas gewonnen ' Mini '.

Ook op het podium, Willy Naessens en zijn Marie-Jeanne, gevierd om het 20-jarig bestaan van hun ' Hat Trophy '.

En door de entourage allebei een hoed opgezet.

Willy kreeg er één met het cijfer 2 , Marie-Jeanne één met het cijfer 0.

Zij aan zij op het podium , en in de juiste opstelling gaf dat het getal 20.

'Wat zou Willy hier op dit moment zonder zijn Marie-Jeanne zijn' , denken we zo bij onszelf.

Dat kleine jongetje van 2 ?

Maar wel een heel rijk 'jongentje' dan , met meer dan één zwembad in de eigen hof, en ook in die van de buren, waar hij, dank zij het nieuwe goederenrecht, ook best induiken kan, zelfs zonder het vooraf te vragen.

Het applaus in de tent voor het echtpaar Naessens was meer dan verdiend.

' Mooi weer vandaag ' zong Bart Kaëll even later van op datzelfde podium de mensen toe.

Bart heeft altijd al een klare kijk op de dingen gehad.

(willy van bouchaute)

( camera foto's : ivan bracke )