• WEBSITE BANNER EDIT 2020 1.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 2.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 3.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 4.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 5.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 6.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 7.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 8.jpg

 

 

De dag kan niet mooier beginnen.

Aan de ingang van het Park staan twee adembenemend knappe dames in Schotse kledij , waarvan eentje zelfs met doedelzak.

Achter hen een al even knap tafereeltje , een reuze poster met - wat iedereen vermoedt - een Schots kasteel, met spitse torens, en in de verte een oeroud aquaduct.

Hoe mooi het toneeltje ook is , het hangt toch een beetje ' Schots en scheef '.

' Of zij voor onze camera eens een deuntje wil spelen ' , vragen we aan de dame met doedelzak.

Nee, dat kan ze niet.

Niets is wat het lijkt de dag van vandaag, ook niet in Beervelde.

De dames komen immers helemaal niet uit de Schotse Highlands , maar uit het door oorlog geteisterde Oekraïne .

Het kasteel is helemaal niet Schots , maar bevindt zich in het westen van Oekraïne.

Het is het kasteel van Kamjanets Podilsky en dateert uit de 14-de eeuw.

Ook de doedelzak op het tafereel heeft niets met Schotland te zien.

Het is zelfs een authentiek Oekraïense muziekinstrument.

Er staat een bordje ' This is not Scotland ' , maar weinigen die daar oog voor hebben.

Maar goed , beter twee vurige jonge Oekraïense schoonheden die hier een toneeltje neerzetten , dan één aftandse hoog roodharige Schotse , die al gans haar leven doedelzak speelt.

Het is Hanna Terenkova ( inzet ) , al even knap , die het tafereeltje bedacht.

De Oekraïense regisseuse woont al een aantal jaren in Brugge , en biedt nu een cultureel podium aan haar landgenoten die hier in België verblijven.

 

 

 

Dat de Oekraïense dames hier niet zomaar staan , blijkt al meteen bij de volgende stand , waar graaf Renaud steun zoekt voor zijn vijfde missie naar het tweede grootste land op het Europese continent.

De 4 x 4 , verdoken onder een hier pas hersteld camouflagenet , zal volgende maand over Oekraïense wegen bollen , net als de ambulance die hier trots aan zijn zijde staat.

De Oekraïense souvenirtjes gaan vlot over de toog , alle steun is welkom.

Een Oekraïens engeltje zal straks over onze Toscaanse bar waken.

 

 

 

De dreef is één van de mooiste plekjes in het Park van Beervelde.

Zeker nu de ochtendzon voorzichtig haar eerste stralen door het bladerdek van de eeuwenoude bomen priemt.

Op ons uurwerk is het iets na tienen , op de zon iets na achten.

Met dank aan de zomertijdminnaars , en de oorlog van 40-45 , waarna het uur nooit is teruggezet;

Nu jurylid Ivo Pauwels met Covid thuis zit , hebben de camelia's van Guy ( Van Rysseghem ) eindelijk een prijs te pakken.

Met of zonder Ivo , Koen De Bock valt altijd in de prijzen.

De stand van ' Boom- en Plantenkwekerij De Bock ' uit Oudenaarde is dan ook één van de mooiste en meest bezochte op de Tuindagen.

Een roze Hibiscus hebben we nog niet , voor 11 euro kan je niet gekloot zijn, en al zeker bij Koen niet.

 

 

 

We moeten niet al te veel treuzelen , want klokslag twaalf worden we verwacht in de Vip tent , midden het immens grote grasveld achter de grafelijke villa.

Veel uitleg over wat daar staat te gebeuren geeft onze uitnodiging niet , al hebben we toch al een meer dan stil vermoeden.

In de gewone wereld is het meestal zo , dat – bij het doorgeven van een fakkel - degene die de fakkel overdraagt , het eerst het woord neemt , de mensen bedankt. Omdat hij al zo'n lange tijd de fakkel heeft mogen vasthouden .

Pas dan wordt de persoon die de fakkel gaat overnemen naar voren geroepen.

Het was dan voor sommigen misschien ook wel een verrassing dat Caroline , nicht van graaf Renaud , meteen het woord nam , en graaf Renaud bedankte voor al die jaren trouwe dienst.

' Renaud kent alle planten hier bij hun Latijnse naam ' , zei de nieuwe bazin van ' Het Park van Beervelde ' en dito ' Tuindagen van Beervelde '.

Hoewel het adjectief ' nieuw ' hier niet helemaal op zijn plaats is.

We moeten zowat één van de eersten zijn geweest die het te weten kwamen , uit eerste bron nog wel.

We schrijven februari 2017 .

Het was graaf Renaud die het ons in vertrouwen vertelde.

Hij was toen exact 10 jaar getrouwd met Valérie.

Dat zijn neef Cédric de Kerchove ( zoon van zijn broer André ) , samen met zijn echtgenote Caroline ( Bevernage) stilaan het reilen en zeilen in Het Park van Beervelde zouden overnemen.

En zie , we zijn zo'n zes jaar verder , en nu mag iedereen het weten.

' Mijn nicht is zeer bekwaam , en gaat dat goed doen ' , zei graaf Renaud er ook nog bij.

' Of hij spijt heeft , nu hij de touwen helemaal uit handen geeft ' , wilden we van graaf Renaud nog weten ? '

' Wanneer je 75 bent , mag je al blij zijn dat je zulke goede opvolgers hebt ! '

De officiële overdracht gebeurde zaterdag onder het oog van een klein kransje intieme vrienden en heel goede kennissen , en enkele trouwe journalisten en fotografen.

Als afscheid kreeg graaf Renaud , een bronzen buste van zichzelf cadeau.

Die gaat niet mee naar Oekraïne , maar blijft in Beervelde.

' Pas op , ik blijf hier ook wonen , hé '.

Het is ' Christ Schepens ' en ' De Feestarchitect ' die vanmiddag voor de drankjes en de hapjes zorgt .

Met Erlend ( Hamerlijnck ) aan tafel is het altijd heerlijk keuvelen.

En , we zijn ook blij om Bruno ( Nelis ) , die we nog kennen van de kunstbeurs Brafa, terug te zien.

 

 

 

We gaan na dit feestelijk gedeelte kort nog even bij onze buren langs.

Die staan met hun ' Fish foodtruck' , annex ' Rebel Smoker ' ietsje dieper het Park in.

' Nog nooit zo druk geweest hier ' , zegt Marc ( Serneels ) ons.

De 70-ste editie van De Tuindagen van Beervelde zal afklokken op 22.650 bezoekers , dat is meteen een recordaantal.

Met op zondag alleen al 10.200 mensen , die er van de zon en 'Het Feest van de Tuin'

kwamen genieten.

Al zal die naam maar moeilijk ingeburgerd geraken.

Wat ook helemaal niet hoeft.

' De Tuindagen van Beervelde ' zijn en blijven een unicum.

Dat zal ook met , en onder de nieuwe bewindsploeg zo zijn.

(willy van bouchaute)

(foto's /camera : anne-marie couliez)

 

 

 Huldiging Graaf Renaud