' Music Maestro , please ! '

Jaren aan een stuk heeft dochter Carolina er moeten om vragen, vaak op smekende toon,

om die hemelse muziek die hij , Yvan Guilini , ooit liet horen tot in de verste hoekjes van deze wereldbol, een nieuw leven in te blazen.

Vijfentwintig jaar geleden had de maestro al de stekker uit zijn Hammond B3 getrokken, en als het van hem af hing, ging die er nooit meer terug in .

Genoeg was genoeg.

Wanneer je al van heel jong af piano hebt leren spelen, op je achttiende achter een hammondorgel bent gekropen, op je 23-ste aan een wereldtournee bent begonnen, en op je dertigste een wereldhit hebt geschreven en gespeeld (wat resulteerde in opnieuw twintig jaar toeren ) , intussen ook nog eens op de Nationale Radio een radioprogramma hebt verzorgd , dan is het nogal wiedes dat je het na zovele jaren stilaan allemaal voor bekeken houdt.

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan , zegt men wel eens.

Al moet dat soms worden gestimuleerd door het bloed dat door de aderen van het nageslacht loopt , in dit geval van dochter Carolina.

En kijk , hier is het resultaat : ' Music Forever ' een hemelse CD met 13 pareltjes met daarbij  – hoe kan het ook anders ,de wereldhit ' Winter Memories ' (1976), uitgebracht op Carolina's platenlabel ' Game Records ' en nu ook fysiek verkrijgbaar. : Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Het is een luxe, wanneer je als componist je eigen ding en goesting mag doen.

Het idee alleen al van ' niks moet, alles kan ' , leidt een mens vaak tot geniale prestaties.

Het zou leuk zijn mocht deze ' Music Forever ' het succes van ' Winter Memories ' - in België alleen al goed voor meer dan 100.000 verkochte exemplaren - evenaren of overtreffen, maar we denken zo bij onszelf , Yvan zal daar niet wakker van liggen.

Want op deze CD staat de muziek die hij in gedachten heeft en wil neerzetten, een muzikale reis door zijn wereld, zonder al te veel toegevingen van welke aard dan ook .

De CD voelt aan als een mix van Jazz en Klassiek , de genres waar hij zich het best en het liefst in uitleeft, zoveel is duidelijk.

13 nummers staan er op de CD, stuk voor stuk voor stuk verschillend, met ' Saxophobia ' , 'Sax en Vibes ' en ' Yvan Guilini & his Project ' Jazz ' ( op 3,4 en 5 ) als drie jazzy pareltjes.

' Fata Morgana ' ( nr.6 ) brengt ons dan weer meteen een Oosters sfeertje, de ' nagilah' ( waterpijp ) is nooit ver weg , het doet ons een beetje denken aan de filmmuziek van La Bionda en hun Sandstorm .

Libertad Tango ( nr.7 ) zit in een heel strak en snel tempo, ietwat jazzy, en het slot is heel abrupt, love it.

Bij ' Sunny Groove ' ( nr. 9 ) mogen de toonwieltjes van de Hammond hun hart ophalen, en het gitaartje van Marcel Trioen ook .

Wie ooit fan was van Booker T & the MG's zal hier zeker blij mee zijn.

En dan is er natuurlijk de wereldhit ' Winter Memories ' ( nr.10 ) , behouden in de originele versie uit 1976, en dat is een goed keuze , al blijkt het hiermee naast de andere nummers op de Cd toch een buitenbeentje, al zeker qua genre.

We horen van onze gemeenschappelijke soulmate Chris ( de Patron ) De Brakeleer dat er ook ( verregaande ) plannen zijn om opnieuw te gaan toeren en diverse Culturele Centra in Vlaanderen al op de agenda zouden staan, maar daarvoor is het dus nog even wachten tot het kutvirus wat verder weg is en het licht bij de evenementensector weer op groen slaat. U kan het hier verder volgen.

https://www.facebook.com/YvanGuilini/

(willy van bouchaute )