Scheldewindeke.

Verkleinwoordjes hebben altijd iets leuks.

En al zeker in namen van plaatsjes die voor eeuwig in ons hart zijn gegrift.

We kennen het lieflijke dorpje nog uit de jaren zestig – zeventig, toen we er in zaal “Oberbayern” met onze popband The Garnets een aantal studentenbals speelden, en later nog als deejay het trouwfeest van professor Denis De Keukeleire opluisterden.

En zie, Scheldewindeke was vorige week voor even in Gent;

Johan Steurbaut (linkse foto) daalde zijn Ginstberg af om op de jaarbeurs wat

St-Hubertus delicatessen aan te snijden, en om die vervolgens op een keurig gedresseerd bord door Steffie en Nina aan de al even keurig gedekte tafels te laten brengen.

De laatste tijd zelden zo'n vriendelijke bediening gezien.

Het was Nina (rechts op de middelste foto) , net in Brussel afgestudeerd in de communicatie wetenschappen, die het bord met heerlijke beenham voor ons neerzette.

Mochten wij - zoals Johan - een traiteur-zaak en feestzaal (“Ter Ginstberg”) runnen, de jonge dame mocht bij ons morgen al starten.

Afrekenen gebeurt vooraan aan de kassa, bij Walter (rechtse foto) , de pater familias die terecht fier mag zijn op wat zijn zoon Johan hier neerzet.

Een der mooiste standen op de deze jaarbeurs was die van “Maison Bogaert” uit Nieuwpoort-Bad.

De “Art & Interieur “ zaak stelde enig mooi stukken tentoon, zoals de unieke porseleinen vaas waar Johan naast poseert.

Het kristallen clown – figuurtje ( foto rechts ) katapulteert u zo naar de seventies.

De briljantgroene bistrostoeltjes trekken meteen de aandacht.

Net als de parasols, waarin een lichtkrans is opgehangen.

De “corebusiness” van Tom Van Alboom mag dan wel op flessen getrokken zijn, de inkleding van de omgeving is al even belangrijk.

Tom verkoopt “ Vins de Caractère “ met mooie namen als “ Elise “, “Manon” en “Hélène”.

Soms moet een mens niet alleen de mooie dingen laten zien, maar ook wel eens de minder fraaie.

Wie als bezoeker op deze slotdag de intentie had om te ontdekken wat het gastland ( China ) te bieden had, kwam van een kale reis terug.

Buiten een paar achtergebleven pottenverkopers was er geen enkele Chinees meer te zien in het “Hebei” paviljoen.

Opkrassen voor het afsluitsignaal getuigt op zich al van weinig respect, je troep op de grond achterlaten nog van heel wat minder.

Tot slot nog even kijken in hal 7, waar “Gent Brouwt “ het dit jaar overnam van “ De Langste Toog “.

Het was toch even wennen.

“ Ik weet niet of het publiek klaar is voor deze toch wel speciale Gentse bieren “, horen we er achter de veel kortere toog.

Maar goed, verandering moet je een kans geven : dat vinden ook sommige in hal 7 optredende artiesten.

Zoals Tom ( van Tamara & Tom ) en Johan Veugelers ( één helft van de “ Sunsets “ en nu ook solozanger), die hier prompt van vest hebben gewisseld.

Dat is op zich niet erg vind Anja, Johans knappe partner , zolang je er maar niet met jezelf in de knoop door raakt.

Waar Lisa Leman (ook als zangeres op het podium vandaag) dan weer geen probleem van maakt.

(willy van bouchaute)

(foto's : anne-marie couliez)