Het is nog vroeg in de ochtend – pas zeven – wanneer Guy ( De Bels ) van

de Feestarchitect ons thuis komt oppikken.

' Hou 13 april zeker vrij ' had hij ons in februari bij de finale van Miss België al gezegd , ' Ik ga u eens uitnodigen in onze tent op 'Parijs-Roubaix '.

Vandaag is het dus zover.

Guy zet ons vijf minuutjes later af bij het punt waar straks alle bussen richting Noord-Frankrijk zullen vertrekken.

Zelf kan hij de bus niet op , want hij moet zo meteen met de camionette een paar koks naar de Hel van het Noorden brengen.

Nog een geluk dat Cindy over een goede vering beschikt.

Allé , die van haar bus van Begoniareizen waarmee ze vandaag de VIP gasten van ' De Feestarchitect ' van Lochristi naar ' Erre ' ( Noord-Frankrijk ) zal brengen.

Na een rit van zo'n anderhalf uur , moet Cindy voor het allerlaatste stukje van haar rit , zo'n 800 meter kasseien van ' secteur 17 ' over.

Voor de renners is er dat eentje van vier sterren die over zo'n 3, 7 km langs Hornaing à Wandignies loopt.

Dat is de enige manier om de gasten pal voor de deur af te zetten.

Die deur is deze keer een reuzegrote witte tent waar straks zo'n 600 gasten aan gezellige houten tafels zullen zitten , met dito houten stoelen en met de voeten op een echte ' planché '.

Het ruime terras voor de tent is van dezelfde kwaliteit.

Op de bus daarnet vloeide de champagne al rijkelijk , en hier wordt de gasten al meteen een nieuw glas aangereikt.

Het is 9 u 30 en tijd voor het feestelijk ontbijt.

In aanloop naar het charcuterie en oesterbuffet.

Op de middag wordt het voorgerecht ingezet , de halve kreeft weet niet wat haar overkomt , en verdwijnt zelfs in de maag van Karen.

Karen , dat is de huidige Miss België , die voor de gelegenheid vergezeld is van Guy , de man die er mede voor zorgt dat ' Miss België ' blijft draaien, en Luc , die er voor zorgt dat Guy blijft draaien.

'Asperges à la Flamande' smaken het best in Frans-Vlaanderen.

Hier zijn we niet ver af.

Wie nog niet genoeg heeft , passeert dan maar aan de ' live cooking corners'.

De ' koolvis filet ' was om de de duimen van te likken.

Al mag dat niet op zo'n chique evenement.

Ook de wijnen zijn heel selectief gekozen

Een mens zou bij al dit moois bijna vergeten dat hier binnen vijf minuten ( het is rond drieën) de renners passeren.

Het is een krachtige stem die door een al even krachtige geluidsinstallatie de gasten er op attent maakt. Het dessert mag even aan de kant.

Geen enkele gast is bij de passage gesneuveld , en iedereen is klaar voor het kaasbuffet , en de wijnproeverij.

Bier is er ook genoeg , met onder andere ' Haeseveld ' van den tap.

 Wie zich daar niet al te veel heeft aan verkneukeld , ziet haarfijn op het reuzegrote scherm Mathieu van der Poel als eerste de velodrome in Roubaix opdraaien , en de koers winnen. Wanneer na Pogačar , Pedersen en Van Aert ,

Florian Vermeersch als vijfde over de meet komt , is er luid applaus in de tent.

Lochristinaren weten waarom.

Rond 18 uur , nu alle coureurs en hun nasleep van de baan zijn , mag

Cindy weer ' secteur 17 ' op.

En wij haar bus.

Anderhalf uur later staan wij alweer met beide voeten op Vlaamse bodem.

Die bodem heet de grote parking voor het ' Floréac ' tuinbedrijf aan de Beerveldsebaan , 4 , in Lochristi.

Het is nog even wachten op Joris , die er mede voor zorgt dat De Feestarchitect blijft draaien.

Joris zal ons straks voor de deur afzetten.

Die deur is deze keer geen reuzegrote witte tent , maar een simpele bruine garagepoort , zonder kasseistroken in de buurt.

Geniet hieronder van de beelden.

(willy van bouchaute)

(camera : anne-marie couliez)