In the picture

Ze zullen niet alleen in de wolken zijn in Beervelde na het overdonderend succes van hun Tuindagen, maar zich ook een hoedje hebben geschrokken na het bekijken van de cijfers en het fenomenaal aantal bezoekers dat het weekend van 12/13 en 14 oktober in het Park van Beervelde langskwam.

Met net iets minder dan 20.000 waren ze, dat was tot hiertoe ongezien voor een herfsteditie.

Daar zal het goede weer, dat de graaf eerder al meer dan eens goed gezind was, zeker voor iets tussen zitten.

Maar ook Reynaert de Vos, wiens streken vaak onvoorspelbaar zijn.

Geniet even mee van onderstaande sfeerbeelden.

De volgende tuindagen zijn gepland voor het weekend van 10/11/ 12 mei 2019.

willy van bouchaute

foto's : andré buysse.

Je nieuwe kookboek, getiteld “Easy@home”, ook nog eens @home te kunnen voorstellen, het is niet aan iedereen gegeven.

Ilse D'hooge, bij velen bekend als Libelle-kok, runt samen met haar man Sven De Muynck de vishandel C-Food aan de Antwerpse Steenweg in Lochristi.

Het kader is er uniek.

Toen zoon Guillaume ( ze hebben 3 zonen ) een paar jaar terug besliste om ook voluit voor de zaak te gaan, werd er hier heel wat geïnvesteerd.

Het resultaat is als een plaatje.

Daar staat zelfs een fotograaf als Bas Bogaerts, die de sfeerfoto's voor het boek maakte, van te kijken.

Presentatrice (Focus TV) en journaliste Sabine Goethals, die we nog kennen van onze reportage op de Wereldtentoonstelling in Milaan (2015) , leidde de boekvoorstelling in goede banen.

Zo kwamen we te weten dat naast Bas Bogaerts ook Bram Debaenst instond voor een groot deel van de foto's in Ilse's tiende (jawel) kookboek.

Easy@home met Ilse gaat over makkelijk en vrij snel te maken gerechtjes, waarvoor ook de ingrediënten al even makkelijk te vinden zijn, en men zo niet het ganse land afschuimen moet.

Elk recept staat duidelijk en bondig gevat in één bladzijde : met wat je nodig hebt, hoe je het maakt (in 4 heldere stappen ), voor hoeveel personen ( 4 à 6 ) het bedoeld is , en de tijd ervoor nodig.

Ilse mag dan wel een vishandel runnen, naast visgerechten, komen ook vlees, kip, veggie, en pasta aan bod.

Wijzelf gaan zeker de “Aziatische waterzooi van Noordzeetong en kokosmelk” op pagina 102 eens uitproberen.

De bijhorende foto op pagina 103 ziet er alvast veelbelovend uit.

Na de boekvoorstelling konden de genodigden proeven van 4 gerechtjes uit het boek.

Het vissoepje (one-pot seafood-soep op blz.98) was overheerlijk.

Niet te geloven dat je dit thuis in 30 minuten ( als je het recept van Ilse volgt ) voor mekaar krijgt.

(willy van bouchaute)

“Easy@home met Ilse” (Uitgeverij Angèle)

(196 pagina's , kostprijs 24,99 euro ).

ISBN 978 90 223 3571 0

verkrijgbaar in de betere boekhandel, alsook bij de Delhaize en de Carrefour.

En uiteraard ook @home bij C-Food, Antwerpse Steenweg 129 A in Lochristi.

Waar Ilse het graag zal signeren.

foto : athos burez 

Exact drie jaar is het geleden dat we op een klein podium in het Felix Pakhuis in Antwerpen drie jonge dames met hun virtuoze samenzang het publiek zagen inpakken .

Net alsof contra-alt Sophia Laverne, sopraan Anglyn Maxene en mezzo-sopraan Patty Marie, samen The Andrew Sisters vormend, er op het podium stonden.

“ Bei mir bist du schön “ weet je wel.

Die avond waren met The Jacquelines, puur Antwerps deze keer, de jaren 30 en 40 helemaal terug.

Hun swing-jazz en boogie-woogie werkte zo aanstekend dat we er toen deze lovende recensie over schreven : http://www.in-the-picture.be/cms2/index.php/archief/17-archief/193-eerste-full-cd-gee-oh-gee-van-the-jacquelines-is-topklasse

En zie, nu drie jaar later staan ze er terug, in de Roma deze keer, met de voorstelling van hun tweede full album.

De hoes van “ Leaving The Circus” zegt ons meteen dat de bezetting amper is gewijzigd.

The Jacquelines, dat zijn de vocalisten Iris Berardocco, Sara Raes en Eva Tulkens ( die Eva Buchman, die in het buitenland woont is komen vervangen ) , gerugsteund door de getrouwen van toen : Stijn Wauters op piano, Frederik Madou (contrabas) en Jelle Van Giel aan de drums.

Maar is ook hun muziek, na 3 drie jaar, ook nog hetzelfde gebleven?

Wij zoeken het voor u uit.

 foto : athos burez 

14 songs staan er op de full CD.

Waarvan 11 eigen liedjes, deze laatste alle gecomponeerd en gearrangeerd door Iris Berardocco.

We pikken er een aantal uit.

Jacqueline's Ragga

Met dit nummer als intro wordt er al meteen buiten de lijntjes gekleurd.

Het is een herbewerking van “ Jacqueline's Tune “, de song die bij het vorige album ook al de spits moest afbijten.

Weg nu met de swing, leve de “ragga” en “hiphop”.

Ola, dit is toch even wennen, maar het is ,alweer, knap gedaan.

I am Good met “At Stuff that Sucks” als ondertitel.

“Deze jaren 60 stijl hebben we nooit eerder gedaan”, zegt Iris Berardocco ons.

Dat moeten ze dan maar eens meer doen, denken we nu al.

“Iets als “Be My Baby” van The Ronettes”, dat was wat ik voor ogen had toen ik het nummer schreef”, aldus Iris.

Volgens ons komt ook “ Stupid Cupid “ van Connie Francis uit 1958 aardig in de buurt.

Al doet de intro ons dan weer meer aan een stukje uit een of ander Elvis nummer denken.

Maar dat is – I just can't help believing- waarschijnlijk (beroeps)misvorming,.

Flashing Poles

Is een leuke en vlotte boogie-woogie, die over flitspalen en verkeerscontroles schijnt te gaan.

De snelheid is hier gelukkig volledig onder controle.

Let hier toch ook even op de virtuoze stembuigingen van de 3 dames.

Heel, heel mooi gezongen.

Sing your Live

Het zesde nummer op het full album is een bewerking van een Steve Morrissey song.

Met als snel felicitaties van songwriter Mark Nevin ( Fairground Attraction ).

Die gelukwensen gingen vooral naar de vocale prestaties bij deze Jacquelines-versie.

En Nevin kan het weten, want alvorens hij songs schreef voor onder andere Morrisey en Kirsty MacColl, was hij al bezeten door de muziek van de supersterren, zoals Davie Bowie.

Wij van onze kant vinden dan weer dat ook Stijn, Frederik en Jelle hier een pluim verdienen.

Don't cry for Louie

Was in 1988 een kaskraker voor Vaya Con Dios.

Dani Klein zal zich drie jaar geleden, toen ze gehuldigd werd in de Radio 2 Eregalerij , een hoedje hebben geschrokken wanneer The Jacquelines haar nummer live op dat grote podium van het Kursaal Oostende brachten.

Soms is een coverversie al eens knapper dan het origineel.

Dat het nummer, nu heerlijk in 3 stemmetjes gezongen, zijn weg vindt naar de playlists van diverse radiostations, is meer dan verdiend.

Slotsom :

Met “Leaving the Circus “ leveren The Jacquelines alweer een kunstwerkje af.

Muzikaal ietsje complexer dan het vorige full album - wat het toch ietsje minder toegankelijk maakt voor de doorsnee luisteraar -, maar een mens, en al zeker een muzikant – componist moet af en toe eens zijn grenzen durven aftasten.

Het album is ook fysiek verkrijgbaar, met heel knappe cover en ingesloten tekstboekje nog wel, en wordt verdeeld door CNR Belgium.

Alle verdere info op www.thejacquelines.be

(willy van bouchaute)

Nu de diesel in sommige gevallen - tenzij je betaalt - toch niet meer “het stad” in mag, dan maar als tandem er doorheen, moeten Filip Dewinter en Anke Vandermeersch gedacht hebben.

Met Filip vooraan en Anke er net achter.

Wie er het hardst moeten duwen op een tandem, daar bestaat een mopje over.

Filip Dewinter op 1, en Anke Vandermeersch op 2 .

Dat is wat de lijst van Het Vlaams Belang voor de Gemeenteraadsverkiezingen van zondag in Antwerpen laat zien.

Onze toevallige ontmoeting met volksvertegenwoordiger Dewinter en senator Van dermeersch dateert van vorige maand bij een muziekconcert aan de Vlaamse kust.

De afspraak voor een duo interview was al snel gemaakt, alleen de locatie zou in laatste instantie nog wijzigen, wat in alle drukte net voor de verkiezingen best begrijpelijk is.

Het wordt dus niet het partijsecretariaat aan de Amerikalei in Antwerpen, maar het Vlaams Parlement aan de Leuvenseweg in Brussel, , waar Anke Vandermeersch vijf hoog haar kantoor heeft.

Al moet de wagen eerst vijf etages laag de parking onder het gebouw in.

Hoogtes en laagtes, net zoals in de politiek, wij zijn nu al helemaal mee...

(willy van bouchaute)

(camera : axel v. / ivan bracke)

Wat is er mooier dan iemand een platform te kunnen bieden om te laten zien waar hij of zij goed in is.

Dat is wat Johan Van Hoorde (rechts op de foto ) als zakelijke leider van het Scala Theater in Gent al jaren doet.

Niet simpel in harde tijden als nu.

Maar met de steun van enkele sponsors die de theaterwereld een warm hart toedragen lukt hem dat toch telkens weer.

Het was dus niet zomaar toeval dat het nieuwe theaterstuk “ De Bonobo's” werd voorgesteld in “ Schoenen Dekens “ aan de Brusselsesteenweg in Gentbrugge.

Waar gisterenavond de cast, op een paar afwezigen na, quasi volledig present tekende.

Ook gastactrice Loes Van den Heuvel, die er zelfs een verre trip vanuit Keerbergen voor over had.

Heen en terug is dat zo'n 154 km.

Na 28 repetities kent een mens niet alleen zijn rol, maar ook zijn weg blijkbaar.

Al eens uitgerekend hoeveel 154 x 28 is?

Zo merkt u hoe groot het respect van Loes “ Carmen Waterslagers” Van den Heuvel“ voor de mensen van het Theaterplatform Gent wel is.

“De Bonobo's” is een straffe komedie van de Franse auteur Laurent Baffie, en wordt voor Theater Scala geregisseerd door Nadine De Rycke (tweede van links op de foto).

Lezz Wauters (gans links op de foto) speelt de rol van de blinde Alex, Loes is voor de gelegenheid schoenenverkoopster (bij Dekens, wat dacht u), Amber Verleyen (tweede van rechts) speelt Angeline, de verpleegster, en Johan Van Hoorde is Danny, een dove.

Dan zijn er nog Pieter Depouillon ( Ben, de stomme) en Caressa De Vogelaere ( Julie, politieagente van de drugsbrigade).

Beiden werden verontschuldigd voor de persconferentie.

Waar het stuk over gaat, dat hoort u in één van onderstaande video's.

De première gaat door op zaterdag 9 november 2018 om 20 uur in het Scala Theater, Dendermondsesteenweg 163-165, 9000 Gent.

Verdere speeldata en reservaties op www.scalaplatform.be

(willy van bouchaute)

(foto's/camera : anne-marie couliez)

Gewoontegetrouw bellen we - een aantal dagen voor zijn tuinfeesten van start gaan - graaf Renaud op met de vraag om een kort interview.

Dat geeft altijd een beetje spanning, want de graaf is liever met zijn planten en bloemen bezig dan met een voor hem wildvreemde camera en microfoon.

Maar graaf Renaud , aimabel zoals altijd, gaat nu ook weer zonder aarzeling op onze vraag in.

Thema van “Het Feest van de tuin”- want zo staat het nu op alle folders en affiches - is “Reynaert de Vos”.

Een betere afsluiter van het Reynaert jaar kan men zich in Lochristi niet wensen.

Deelgemeente Hyfte wordt immers ook genoemd in het dierenepos “ Van den vos Reynaerde”.

En zie, enkele maanden terug dook er plots nog een vos op in Beervelde , als verrassing van gravin Valerie voor de 70-ste verjaardag van de graaf.

“Mister Tod ” kwam toe, veilig verstopt in een grote houten kist, en het duurde toch wel even voor de jarige graaf hem kon bevrijden.

Tijdens de komende tuindagen zal “ Mister Tod “ te bewonderen zijn in de inkomhal van de grafelijke villa.

Geflankeerd door “ Jemima “, de eend

Want ook die landde na een veilige vlucht over het Kanaal in het Park van Beervelde.

“The Tale of Jemima Puddle Duck” is een kindersprookje uit 1908 van de hand van de Britse schrijfster Beatrix Potter.

De relatie tussen Jemima (de eend) en “Mister Tod ( de vos ) was al even spannend als die tussen Reynaert en Bruun de Beer.

Traditiegetrouw passen heel wat standhouders op de Tuindagen van Beervelde zich feilloos aan, aan het thema wat de graaf heeft bedacht.

Benieuwd hoe ze dat nu op vrijdag 12, zaterdag 13 en zondag 14 oktober 2018 zullen doen.

(willy van bouchaute)

(foto's/camera : anne-marie couliez)

https://www.parkvanbeervelde.be/nl/de_tuindagen

Gods wegen zijn ondoorgrondelijk,  zegt men.

Die van Darline zijn dat ( soms ) ook,  zegt men.

Waar God het in deze tijden wat moeilijker krijgt, spreekt Devos nu meer dan ooit de passie.

In het Reinaert jaar mag dat van ons.

De organisatie van de Miss België verkiezing mag dan wel een goed doel in Cambodja steunen, ook de eigen provincie wordt ruimschoots en gulhartig bedeeld.

Zij het hier dan in de vorm van lintjes.

Met 6 finalisten zijn ze, de West-Vlamingen.

Dat terwijl buur Oost-Vlaanderen het met 1 moet doen.

Dito voor Brussel, Waals-Brabant en Luxemburg.

Voor de provincie Antwerpen zijn ze met 5.

Het stad is van “ A “, het land nog niet helemaal.

Luik scoort met 4 finalisten ook niet slecht, op de voet gevolgd door Vlaams-Brabant, Henegouwen en Namen, die er elk 3 hebben.

Limburg telt er dan weer 2.

Ondanks ze in de meerderheid zijn, de West-Vlamingen, zal er toch nog een coalitie moeten worden gevormd.

Want een absolute zekerheid dat de nieuwe Miss België , die op 12 januari 2019 in het Plopsa theater De Panne het kroontje mag opzetten, een West-Vlaamse wordt is er niet.

Het was druk op de, speciaal door “ La Strada “ geïnstalleerde, catwalk vrijdagavond in de Carré.

Niet makkelijk om dan als “mannequin in spe” meteen je draai te vinden.

Daarenboven moesten er ook nogal was danspasjes worden geëtaleerd.

In volle licht deze keer.

Al stond dat licht bij de persoonlijke voorstelling al eens op de vriendinnen achter in plaats van op de kandidate zelf.

Zoals Vanina ( Chouaobi) hier op de rechtse foto mocht ondervinden.

Maar wanneer je , als nummer 01, de spits moet afbijten is dat misschien net handig.

Donna De Graef (links) uit Sint-Katelijne-Waver heeft niet alleen de mooiste ogen, maar ook (tot hiertoe) de meeste sms-jes.

En die laatste geven recht op een scooter.

Die scooter stond er vroeger in levende lijve, nu was die alleen op het scherm te zien.

Zou de lage emissiezone in het Brusselse daar voor iets tussen zitten?

Donna kon er alvast hartelijk om lachen.

Wijzelf knipperden toch even met onze ogen (die veel minder mooi zijn dan die van Donna), toen Célia Jans de microfoon in de handen werd gestopt.

Was dat nu Debbie Harry die daar stond?

“ The Tide is High”, “Heart of Glass”, “ Sunday Girl”, “ Atomic “, “Call me”..., zou Célia dit allemaal kunnen zingen?

We moeten het de 19-jarige “Blondie” uit Mimort toch eens vragen.

Wanneer toneelmeester Luc het vingertje opsteekt weten de fotografen dat er iets belangrijk aankomt.

Zoals het defilé in de - al dan niet rijkgevulde - bikini's van Nicky Nobel bijvoorbeeld.

Of het defilé in de galajurken van Ebru, die vlakbij het gemeentehuis van Sint-Amandsberg haar ExC- boetiek heeft.

Ebru's jurken zijn vaak voorzien van een hoge split, wat het de finalisten van Miss België wat makkelijker maakt om er hun beste beentje in voor te zetten.

Sommigen is dat vrijdag in de Carré aardig gelukt.

Hopelijk is dat op 12 januari in het Plopsa theater in De Panne ook zo.

(willy van bouchaute)

(foto's : ivan bracke)

KLIK HIER voor de FOTO'S

Sfeerbeeld Video

Een van de meeste trouwe jaarbeursklanten zijn Walter en Johan.

Vader en zoon Steurbaut tekenen al jaren present op de Gentse Jaarbeurs.

Walter wijkt er geen seconde van zijn kassa en Johan smeert aan zijn toog vlotjes de broodjes met fijne vleeswaren, zodat Walters lade altijd goed gevuld blijft.

Daar zorgt onder andere ook Steffi voor die intussen samen met haar collega's de klanten aan tafel bedient.

Klagen doen ze bij St-Hubert niet, want het restaurant in hal 2 zit altijd goed vol.

Nog een familie die intussen door de jaren heen een mooi vast cliënteel heeft opgebouwd in de hallen van Flanders Expo is de familie Broeckx uit Marche-en-Famenne.

Anne (Laebens) is een meester in het schenken van Irish Coffee.

Alain ( Broeckx ) vertoeft meestal achteraan in de keuken, maar brengt ons – in kilt - en in hoogsteigen persoon onze perfect afgewerkte Irish Coffees.

Dochter Stephanie komt ook een handje toesteken.

Hun “Irish Pub” in hal 1 is een must wanneer je top wil genieten van een dagje Gentse Jaarbeurs.

Ann Strybol en Kristien Vanspeybroeck staan met hun producten al voor het derde jaar op rij op de Jaarbeurs in Gent.

In onderstaand interview geven de dames meer tekst en uitleg.

Hoe hun speeltjes moeten worden aangelegd en hoe ze moeten worden gebruikt om er het beste resultaat uit te halen.

Leuke speeltjes staan er, zoals konijntjes die licht geven als wanneer je op het juiste knopje drukt.

Mochten bij uw bezoek aan de beurs hun batterijtjes al leeg zijn, kan je nog altijd een wijntje gaan drinken even verderop bij Patrick (De Schepper, wijnen De Musketiers)

Die heeft als musketier ervaring zat.

Met wijnen uiteraard.

(willy van bouchaute)

(foto's : anne-marie couliez)

Hal 2 blijft het goed doen op de Jaarbeurs in Gent.

Filip Linthout uit het West-Vlaamse Anzegem vliegt er meteen in met een wel erg verrassend goede gin.

Als hobbyist deltavlieger lijkt dat niet eens moeilijk, maar dat is het wel.

In zijn garage stookt Filip zijn eigen “Kopermans” gin ( hou de naam nu maar al in de gaten ) die hij pas onlangs op de markt heeft gebracht.

In een leuke stenen fles van 70 cl met een sprekend logo.

De liefde voor het eigen product is zo groot dat Filip het hier op de foto met beide handen koestert.

Evenals de eigen “B @ O“ ( spreek uit op zijn Frans ) rum, die al van even hoge kwaliteit is als zijn gin.

Het scheepsroer en het getal 6511 ( het moet niet altijd 4711 zijn ) hebben elk hun eigen verhaal.

Een verhaal dat ook de broertjes De Koekelare hebben, die even verderop met hun “Geutelingen” de bezoekers verbazen.

Wat de heilige Apollonia hierbij komt doen, kan u hier lezen : https://geutelingen.com/ons-verhaal/

De rest hoort u van Pieter en ook van Filip in onderstaande video”s .

Sommige mensen zijn wel erg goed in hun vak.

Zoals Marion.

Het Nederlandse bedrijf waarvoor ze werkt ((Invitalis Benelux) staat al een aantal jaren op de beurs, maar voor Marion is het hier de eerste keer.

De kunst is voorbijgangers naar je stand te lokken zonder opdringerig te zijn.

En joviale Marion doet dat uitstekend.

Ze heeft het daarenboven ook nog eens helemaal naar haar zin in Gent.

Na de beurs gaat ze wel eens een “pint” drinken met de collega's en andere standhouders, zegt ze ons.

“Op de duur zie je ze allemaal als familie”, voegt ze er nog aan toe.

En mocht iemand haar al eens pijn doen, dan windt ze één van haar “ plaster max “ pleisterjes om de pijnlijke plek, en kan ze zo weer vooruit.

Niets wat slecht is dat bijblijft, want – hoe raar ook – de pleistertjes zijn niet plakkerig.

Zondag staat Marion even verderop bij een andere stand van de firma.

Met massage “belts”, waar haar collega Lea ons in onderstaand interview al even deskundig en vriendelijk te woord staat.

Benieuwd hoe Marion het daar gaat doen.

 (willy van bouchaute)

(foto's : anne-marie couliez)

Jaarbeurs Gent nog tot en met zondag 23 september 2018.

alle verder info op : https://www.jaarbeursgent.be/

" Omwille van reorganisatie in het Paleis kwam hij deze keer niet, de vertegenwoordiger van de Koning”, dat was althans wat Ronald Everaert, voorzitter van IJV-IFAS , organisator van de Jaarbeurs Gent, zaterdag aan de genodigden op de openingsceremonie meedeelde.

We hadden al zo'n stil vermoeden want het tafeltje vooraan waarop diezelfde vertegenwoordiger steevast zijn kepie deponeerde stond er deze keer niet.

Maar geen nood, de Jaarbeurs Gent, die al sinds 1946 bestaat, staat nog altijd onder de Hoge Bescherming van Zijne Majesteit de Koning.

Dat had het paleis in hoogsteigen persoon per brief aan de voorzitter laten weten.

Maar het was al mooi dat vice – premier Alexander De Croo er was.

“Als afgevaardigde van de premier ”, stond er op het lijstje waarop de hoge gasten hun obligate zitplaats was aangeduid.

Groot was dan ook de verrassing wanneer diezelfde Alexander De Croo van op het katheder - de speeches waren dan al ver op – alsnog de eerste minister mocht verwelkomen.

Waarop alle hoofden naar de ingang draaiden.

Premier Charles Michel liet het zich allemaal welgevallen.

Niet vermoedend dat het hier nog maar pas begon.

Ho, ho... het is niet wat u denkt.

De heren steken hier alleen maar een stukje stof op zak, afkomstig van het lint dat ze net hebben doorgeknipt, meteen ook de start van een rondleiding die zou uitdraaien op een ware triomftocht voor de premier.

Zelfs gouverneur Jan Briers stak de hand uit om de hoge gast te feliciteren.

Gent zien door een (roze) bril, zelfs voor Alexander en Charles is het hier voor even een virtuele wereld.

Soms zit je als politici al eens in hetzelfde schuitje.

De “Jaarbeurs Gent”, nog tot en met zondag 23 september 2018 in “Flanders Expo”.

Voor alle verdere info en tickets : https://www.jaarbeursgent.be/

(willy van bouchaute)

(foto's : anne-marie couliez)