In the picture

 met dank Patje Depypere voor de middelste foto.

Dag vriend Ignace ,

Wat goed dat we mekaar zo'n maand terug op de persvoorstelling van Jacky Lafon 's Jubilee aan Zee nog eens hebben gezien en gesproken.

Met aan je zijde Nathalie , je vriendin, steun, en toeverlaat in deze moeilijke dagen.

We twijfelden even of het wel een goed idee was om je voor de camera nog eens kort te interviewen , maar je zag er goed uit , en niemand die het je zou aangeven dat je door zo'n zware periode ging.

Al zouden we naarmate het gesprek vorderde toch merken dat je het moeilijk kreeg.

Het moet zo'n zijn 30 jaar geleden zijn dat we voor het eerst van je verkiezing hoorden.

Rani ( De Coninck ) was toen je eerste Miss Belgian Beauty, de verkiezing die je net had opgestart, en later je paradepaardje zou worden.

Daar Rani in Lochristi woonde , en mijn vader goed bevriend was met haar vader , zat ze de dag daarop al in mijn radio uitzending bij Radio You in Beervelde.

Met jouw medeweten of niet , we hebben het je nooit gevraagd.

Het zou trouwens nog zo'n 12 jaar duren , eer we elkaar persoonlijk leerden kennen , en ik - als journalist - je verkiezing van dichtbij ben beginnen volgen.

We schrijven 2004 , en het is Cynthia Reekmans die we in het Casino van Knokke het kroontje van Miss Belgian Beauty 2005 zien opzetten.

Dat wij als persjongens voor het galadiner mee aan tafel mochten schuiven verbaasde ons.

Dat was bij de meeste andere verkiezingen niet zo.

Eindelijk eens iemand die precies wist hoe hij met de pers moest omgaan.

'Hoe meer ik ze vertroetel, hoe meer ze over mij en mijn verkiezing schrijven ' , zal je gedacht hebben.

En als het op organiseren aankwam , niemand die het beter deed dan jij.

Dank, Ignace , voor al die ,door jou georganiseerde, evenementen waar we je ons op uitnodigde.

Dank voor de prachtige tweedaagse trip naar Disneyland Parijs (2005), waar je er in slaagde om al je Miss Belgian Beauty finalisten in de openingsstoet te laten meelopen.

Dank voor de prachtige reizen samen met je finalisten naar het zonnige Egypte , waar je in ' El Gouna' billionair Samih Sawiris , de grote baas van 'Orascom Development Holding' , zo ver wist te krijgen dat hij al je kandidaten op zijn luxe jacht meenam voor een volle dag varen op de Rode Zee.

We koesteren nog altijd de beelden.

Net als die van de reis naar ' Taba ' - ook al in het land van de farao's - waar we vanuit ons hotel bij nacht de oplichtende grenzen van Israël , Jordanië, en Saudi-Arabië konden zien.

Dank voor de vrienden die we dank zij jou hebben mogen leren kennen, zoals Lieven en Karolien die toen samen het 'Hotel José ' uitbaatten, de thuisbasis van je finalisten tijdens je kust tournees.

Daar deed je met je kandidaten een week lang de belangrijkste badplaatsen van onze Belgische kust aan .

Je gaf hen daar telkens weer – twee maal per dag - een podium , en bezorgde zo ook de toeristen aan zee een heerlijke namiddag.

De pers kreeg er dan altijd een uitgelezen plaatsje op je Vip - terras.

We vergeten dan nog de unieke momenten bij de voorstelling van je nieuwe kandidaten in de 'Cortina' in Wevelgem met de klassieke foto van de meisjes op de trap , de presentatie van de ' Peters en Meters ' in het 'Serwir Hotel' in Sint-Niklaas , de bekendmaking van de Gouden 12 in ' de Vossenberg in Hooglede, en uiteraard als apotheose de grote finale in het Casino van Knokke.

Allemaal prachtige locaties , voor minder deed je het niet.

Alles wat je organiseerde ging gepaard met de nodige fierheid en trots , voor sommige perslui net iets te zichtbaar.

Dan krijgt een mens al eens snel het predicaat ' ego ' op gekleefd.

Al konden wij persoonlijk best met dat ' ego ' van jou om.

' De Missmaker ' was ook zo'n etiket dat je kreeg op gekleefd , sommige perslui zetten er zelfs het adjectief 'zelfverklaarde ' voor.

Maar je repliek stond er al , nog voor de aantijging er kwam.

Kijk maar eens hoe ver Rani De Coninck, Els Thibau , Eveline Hoste en Cynthia Reekmans het intussen qua naambekendheid hebben geschopt.

Eind 2005 wordt in het Casino van Knokke de nieuwe Miss Belgian Beauty 2006 verkozen.

Het kroontje gaat naar een knappe, rijzige blondine uit Gent die Céline ( Du Caju ) heet.

Het is niet makkelijk als man , om alle dagen zoveel schoonheid om je heen te hebben.

De ene kan daar al wat beter mee om dan de andere.

En , al snel duiken de eerste huwelijksperikelen op.

Maar wie zijn wij om jou te veroordelen.

Sommige persjongens zien dat anders , en het wordt er het jaar daarop , met de verkiezing van Anne-Marie Ilje als Miss Belgian Beauty 2007 , niet beter op.

Met Nele Somers als Miss Belgian Beauty 2008 heb je alweer een prachtige Miss, maar het kwaad is intussen geschied.

Wanneer het jaar daarop dan nog eens een undercover-journaliste als mol tussen je kandidaten wordt gedropt ( lager bij de grond kan niet )  , nota bene door een blad wiens journalist eerder door jou nog in de watten werd gelegd, had je volkomen gelijk dat je na de verkiezing van Yoni Mous als je laatste Miss alles voor bekeken hield.

Beste vriend Ignace,

dank voor de momenten dat je me in vertrouwen nam , zoals die 21-ste november op de Gentse Zesdaagse van 2006 , waar ik je al eens op mijn beurt kon uitnodigen , pal op je verjaardag nog wel , samen met je pas verkozen Miss , en waar ik na ons live radio interview voor het eerst tranen in je ogen zag.

Of later , dank voor de heerlijke dag hier op de barbecue bij ons thuis met je nieuwe vriendin, en Lieven en Karolien , en het afzakkertje bij Christine in ' De Reinaert ' in het dorp, wij mannen onder elkaar , terwijl de dames aan het shoppen waren bij één van je sponsors in Sint-Niklaas.

Tot de pers er plots voor de deur stond , en vroegen of je misschien terug vrijgezel was.

En ja , ook met je nieuwe vriendin Patricia zou je geluk niet blijven duren.

Al bracht het je wel een dochtertje , Axelle , dat je in deze moeilijke periode de kracht gaf om nog even door te vechten.

En Nathalie , je huidige vriendin , die er alles aan deed om van je laatste momenten toch nog wat moois te maken.

We zouden in de komende dagen nog eens afspreken , maar eerst kijken of het met de chemo lukte , bij jou of bij mij , jij mocht kiezen.

Zo namen we in Blankenberge afscheid van mekaar , met de hoop op een snel weerzien.

Een weerzien dat er helaas nooit meer zou komen.

(willy van bouchaute)

Het is in een uniek kader dat Fred Hamerlinck vanavond zijn al even unieke wielerwedstrijd mag voorstellen.

De Feestzaal van Brouwerij Haeseveld ademt authenticiteit , net als Heusdenkoers dat intussen al 70 jaar doet.

De kleinzoon van de grote 'Don Fredo' zet het levenswerk van vader Willy met evenveel passie en energie verder.

De dag van Heusdenkoers is sowieso altijd al een speciale dag voor hem.

En volgende week dinsdag 16 augustus wordt er eentje om helemaal in te kaderen.

Want net op die dag wordt Fred 65 , van een mooi verjaardagscadeau gesproken.

' Maar ik ga wel blijven werken ' , zei Fred ons vanmorgen nog aan de telefoon.

Aan de telefoon , omdat we gisteren de persvoorstelling helaas hebben moeten missen.

De 71-ste editie van de Grote Prijs Willy Hamerlinck van dinsdag 16 augustus loopt over een licht gewijzigd parcours.

Zo is het aantal ronden ( één ronde telt 8,3 km ) herleid van 23 naar 21.

'Weliswaar nog altijd rond de kerktoren “ , zegt Fred erbij.

Een beetje zoals bij een criterium na de Tour , denken we dan bij onszelf.

' Bij ons rijden ze wel 10 kilometer sneller ' , merkt Fred dan droogjes op.

Zo'n 150 renners worden er verwacht , waaronder ook buitenlandse ploegen zoals

' Trek Segafredo ' met Edward Theuns , AG2R Citroën met Oliver en Lawrence Naesen, Israël Premier Tech met Tom Van Asbroek.

Verder tekenen onder andere ook ' Alpacin-Deceuninck' , Intermarche Wanty Gobert, en Lotto-Soudal present.

Geen Florian Vermeersch in Heusden , wegens ergens anders aan het werk , maar wel Brent Van Moer.

Helemaal nieuw is dat de eindstreep niet langer in de Tramstraat ligt , maar pal aan Heusden Kerk.

' Onze eigen Champs - Elysées ' , zegt Fred.

' En dan is er ook nog , vlak bij de aankomst, ons ' Heusdenkoers' café , waar een groot scherm zal staan , waarop de koers van start (14 u ) tot einde zal worden geprojecteerd.

' Koers in beeld' doet de captatie en heeft ook een motor in de koers.

En dan is er op zaterdag 13 augustus ' Heusdenkoers voor Dames '.

Gezien de vele media aandacht  voor het vrouwenwielrenner de jongste tijd , maken we ons sterk dat ook dit een topper wordt.

Dat Kim De Baat , de huidige Belgische kampioene, er in haar driekleur zal rondrijden is alvast een grote opsteker.

Jessy Vandebulcke , de nationale kampioene van 2019 , komt zaterdag ook meestrijden voor de overwinning , en zal daarbij zeker Mieke Docx moeten in de gaten houden.

Die kent het daar al in Heusden , want ze zwaaide er drie jaar terug ( 2019 ) met de bloemen.

Hetzelfde jaar dat Tim Merlier, in nationale trui nog wel , er bij de heren als eerste over de meet kwam.

Dinsdag 16 augustus zal het zo'n 93 jaar geleden zijn , we spreken dan over het jaar 1929 , dat de eerste winnaar van Heusdenkoers al meteen een grote naam was.

Na ' Don Fredo ' Hamerlinck zouden nog heel wat ronkende namen de erelijst vullen.

Geen enkele koers in het land met een mooiere traditie dan die van Heusden.

( willy van bouchaute )

Verdere praktische info op : http://www.heusdenkoers.be/

' TWO FOR THE MONEY'

Het is vrijdagavond ietsje over half negen , wanneer de première van ' Colour of Passion ' , de nieuwe zomershow van Het Witte Paard wordt op gang getrokken.

De zaal zit intussen stampend vol , elk hoekje en kantje is volop benut.

Als sardienen in een doosje , bijna op elkaars schoot , zelfs in deze bizarre tijden waar een virus , dat Covid heet , nog altijd weelderig tiert.

Maar ' life goes on ' , en de schade van al die verloren jaren wordt op die manier toch een beetje ingehaald.

Dat Marc Coucke zich intussen heeft ingekocht, en 49 procent van de aandelen in handen heeft, zal hierbij ook wel helpen.

Maar , u weet hoe dat gaat , ander bazen ander wetten.

' Het Witte Paard is bijna cultureel erfgoed' , liet Coucke ontvallen.

Vooral die 'bijna' is opvallend.

Aan cultureel erfgoed mag immers niet worden geraakt.

En de voorgeschiedenis van Marc Coucke kennende , worden oude mythes nogal eens snel herschreven.

Coucke's eerste wapenfeit was er al ,vrijdagavond op de première van ' Colour of Passion ' in Blankenberge , met de intrede van Geert Hoste als bestuurder van WP Hotels & Events.

Goede vrienden gun je al eens iets.

'Het is een beetje zoals in de politiek ', horen we iemand in onze nabije omgeving zeggen , ' waar een partijvoorzitter een goede vriend ook al eens een ministerpostje toebedeeld , en bij gebrek aan zo'n postje er wel eentje bij creëert.

Zo ver willen wij niet denken.

'ONE FOR THE SHOW'

Parick Onzia speelt vanavond gastheer in ' Het Witte Paard '.

Patrick behoort al jaren tot het vast meubilair hier in de Vissersstraat 53.

Meubilair kan uiteraard niet eeuwig meegaan , maar omdat hij , als zanger en als presentator , nog geen enkele sleet voelt, wil hij hier toch nog een tijdje blijven.

' Ik kom direct bij u ' , roept hij door de microfoon tot Marc (Coucke) , die samen met zijn echtgenote en moeder , links achteraan de zaal zit.

'Een beetje een goede indruk maken kan nooit kwaad' , moet Patrick gedacht hebben..

En zie , daar is ook Sandrine terug.

Dat is niet onaardig ; want we rekenen de Waaslandse tot het één van Vlaanderens beste zangeressen.

Aan haar zijde krijgt Sandrine vanavond ' Coco Jr. '.

En daar is ze al een beetje mee vertrouwd , want we zagen hen al , een aantal jaren terug, samen aan het werk op Waregem Koerse.

Coco Jr.'s diepe baritonstem matcht ook perfect met die van Clayton Peroti , de Nederlandse musical acteur met Surinaamse roots.

De Soul – en Motown music is hier dan ook nooit ver weg.

Er tekenen gewoontegetrouw ook een aantal internationale artiesten present.

Dat is vanavond niet anders.

Al zijn er deze keer een aantal bij , die getapt zijn uit een ' vóór corona geopend vaatje '.

Zo mocht onder andere Collin's Little Brother hier vanavond nog eens ' ich bin Helmut ' roepen, en Steve Eleky in Schotse kilt nog eens zijn haai

( High ! ) bovenhalen.

'Duo Nostalgia' zagen we hier een aantal jaren eerder ook al aan het werk.

Deze namiddag zelfs bij Jacky Lafon.

Op zich niets mis mee , want het zijn allemaal fantastisch goede acts , maar het déjà vu effect blijft hier toch een beetje hangen, en al zeker bij de die-hard Witte Paard fans, die gedurende al die jaren nog geen enkele Witte Paard Zomerrevue hebben gemist.

Stefanie,Ellie, Jolien en Elke, die deze middag bij Jacky Lafon ook al eens de benen mochten strekken, krijgen vanavond het gezelschap van Heather en Shannon.

Een ballet met zes danseressen maakt altijd een beetje meer indruk dan eentje met vier.

De feeërieke kledij en de majestueuze 'video wall' maken het plaatje nog wat glamoureuzer.

Een beetje jammer dat we daar zelf geen beelden van hebben.

Een statief voor een ietwat professionele camera vraagt toch wel een beetje plaats , en die is er , zoals hier hoger beschreven , vanavond niet.

Tijdens de pauze blaast een levensgrote ventilator met volle kracht van op straat alle beschikbare verse lucht de zaal in.

Het is moeilijk stappen tegen de stroom in , maar we raken er toch doorheen.

(willy van bouchaute)

( foro's : paul van den Bosch )

' Colour of Passion ' loopt nog tot en met 17 september 2022.

voor info en tickets : https://wpevents.be/shows/colour-of-passion

Een middagdutje zit er voor Jacky Lafon de komende weekends niet in.

De klok wijst 14u30 wanneer ze op vrijdagmiddag haar Witte Paard Revue de sporen geeft.

Doorheen de ganse show ietsje minder prominent aanwezig dan bij de vorige edities , maar niemand die het haar kwalijk neemt met al 55 jaar podiumwerk achter de rug.

Bovendien laat een groot artiest de collega's ook al eens scoren.

Zo mag Frank Van Erum een paar solo sketches doen, en lijkt hij de ideale sidekick om haar bij een aantal 'burleske' scènes het nodige weerwerk te geven.

De zangpartijen waren dan weer grotendeels voor Wendy – met haar 62 lentes weet ze meer dan ooit van wanten - , David Vandyck en Jan Wuytens.

Ik denk dat ze bij Het Witte Paard nog altijd niet beseffen welk groot talent ze met deze laatste in huis hebben.

Het eerste duet met Wendy , 'Amigos para sempre' , was fenomenaal gezongen.

Wie me , als muzikant , een beetje kent , weet dat ik met adjectieven als deze heel zuinig omspring.

Gewoontegetrouw staat er ook een internationale act geprogrammeerd

Goedkoop zijn die meestal niet , het is dan ook zonde dat de helft van de zaal hun act niet te zien krijgt , door het feit dat een (licht) spot van boven uit bij een groot deel van het publiek de ogen verblindt.

Volgens de brochure zijn Vandym en Elena , samen het ' Duo Nostalgia ' vormend , nochtans niet van de minste.

Ze hebben intussen wereldwijd al op heel wat diverse podia gestaan.

Jammer dat de lichttechnici van tegenwoordig zo wild zijn van ' tegenlichten'.

Ze vinden dat ' cool '.

Wel, wij niet.

Wij vinden dat storend, en op de première velen met ons.

Stefanie, Ellie, Jolien en Elke zorgen dan weer voor het betere danswerk.

En ze doen dat goed in hun feeërieke kostuums.

Ze mogen dan wel wat minder in aantal zijn dan de danseressen die de podia van de Parijse revue tempels bevolken , choreografe Evelyne Delameillieure heeft hier het beste van het beste neergezet.

Kan ook moeilijk anders met zo'n heerlijke naam.

Nog even een pluim voor het geluid , ook dat was van een zeer hoog niveau.

Wie al dit moois met eigen ogen wil zien kan dat nog op vrijdag, zaterdag en zondagnamiddag tot en met 18 september. Start show om 14u30 . Deuren om 13u30.

Voor tickets en verdere info : https://wpevents.be/shows/jubilee-aan-zee

(willy van bouchaute)

( foto's : paul van den bosch )

1 meter 96 meet hij , Dominique.

Gelukkig is er genoeg beenruimte rond de ' driver seat ' van de Mercedes Vito.

En maar goed ook , want de trip oogt behoorlijk lang.

Ruim 1150 km is het van Nokere naar Saint-Tropez.

Dominique is één van de vaste chauffeurs in het Guy Pieters team.

Met de lange haren , achter in één lange streng gebonden , lijkt hij zo uit

' De Laatste der Mohikanen' te komen gestapt.

Dominique heeft zo'n boeiend leven achter de rug , dat er behoorlijk wat te vertellen valt.

We - dat zijn mijn (camera)vrouw en ik - luisteren meer dan 11 uur lang , de vier stops inbegrepen , geboeid naar zijn verhalen.

Door de ramen van de Mercedes Vito is er nu toch weinig te zien.

Het is immers altijd ietsje minder 'stressy' , 'dat rijden bij nacht'.

De klok draait rond tienen , wanneer we voor de B&B van Madelon en Maurice aan de Canoubiers nummer 5 onze koffers , inclusief camera en statief , uitladen.

Slapen zit er niet meteen in , want binnen het half uur staat Dominique opnieuw voor onze deur.

Nu gaat het richting Place des Lices , zo'n hooguit 4 km verder, waar hij ons afzet aan de Boulevard Vasserot 28.

In de ' Foundation Linda et Guy Pieters' wacht ons 'Temptation ' , de jongste vernissage rond de werken van Koen Van Mechelen.

Zelf kan u de tentoonstelling nog bezichtigen tot en met 28 augustus,

Het is Linda zelf , die ons enkele uren later terugbrengt naar de B&B van Madelon en Maurice.

De thermometer wijst zelfs bij valavond zo'n veertig graden Celsius aan.

Het zwemwater van Villa M mag dan wel bij temperaturen als deze een hoop verkoeling brengen , we duiken er vandaag niet in.

Bart vult het zwembad wel in zijn eentje , samen met Patrick die af en toe ook een plonsje waagt.

Bart heet van achteren ' de Graaf ' .

' de Graaf ' is niet zijn echte , maar een artiestennaam.

Dat is handig , vooral voor een DJ met een piratenradioverleden.

Plaatjes draaien kan hij als de besten.

En dat is precies wat hij morgen gaat doen, op het verjaarsfeest van Guy en Linda.

Patrick gaat hem daar , door de middag en avond, een beetje bij helpen , en wanneer het feest gedaan is, ook het licht uitdoen.

Al kan je daar in de villa van Guy en Linda Pieters aan de Route des Salins in Saint-Tropez nooit een echt uur op plakken.

Dresscode / White

Dat is wat er op onze uitnodiging staat.

Het thema heet ' Dejeuner sur l' Herbe ' .

Helemaal nieuw is dat niet , want het feest van zo'n tien jaar geleden in Saint-Paul-de-Vence ( Guy werd toen zestig ), kreeg dezelfde titel mee.

Het is eerst aperitieven in de voortuin onder de reusachtige 'pins parasols'.

Sta – tafeltjes genoeg, en maar best ook ,want er worden om en bij de 700 genodigden verwacht.

Anders dan in Saint-Paul-de-Vence , spotten we vandaag weinig of geen politici onder de aanwezigen.

De nationale feestdag is dichtbij, en voor je het weet raak je , met al die stakingen in de luchtvaart , nooit op tijd weer in Brussel.

Dus ook geen Delphine in de 'Villa Les Ecureuils'.

Die moet overmorgen in Brussel naast prinses Claire , de echtgenote van prins Laurent , op de eretribune zitten , en van daaruit de troepen overschouwen.

Het robuuste smeedijzeren hekken dat toegang geeft tot het reusachtige domein blijft vandaag gesloten.

Iedereen moet , na controle, te voet door het kleine poortje links.

Sommigen worden per ' navette ' (shuttlebus) aangevoerd , anderen hebben zonet voet aan wal gezet op ' Plage Canoubiers ' , het strand hier rechtover.

' Aujourd'hui pas des embrassements ici ' , No kisses ! '

Het gitzwarte bord is vastgespijkerd aan de verweerde stam van een eeuwenoude boom.

De sierlijke witte letters zijn van de hand van een kalligraaf die de knepen van het vak kent.

De boodschap is duidelijk , ook hier loert het virus om de hoek.

Zelfs met een Marc Van Ranst in de buurt – die staat toevallig aan het tafeltje naast ons – kijkt een mens maar beter een beetje uit.

Zeker nu de champagne zo welig vloeit , en het publiek er als ' om te zoenen ' uit ziet.

' Wacht in uw geval maar tot het nieuwe vaccin er is ' , raadt de viroloog ons aan.

Gelukkig duurt het wachten op de glaasjes champagne en 'd' amuses ' heel wat minder lang.

' Diner privé catering ' staat op het servetje dat op onze tafel ligt.

En ook nog ' Star of Flanders '.

Gelogen is het niet, want alles gaat heerlijk binnen.

Geen idee hoeveel mensen hier aan het werk zijn , de filmbeelden hieronder geven u al enig idee.

Om 14 uur stipt - we zijn dan anderhalf uur verder - is het verzamelen geblazen op het ietsje hoger gelegen terrein , rond en achter het zwembad.

Gastheer Guy en gastvrouw Linda voeren de troepen aan.

Aan de flank van de villa staan een drietal genummerde tafels , met rechts ervan een podium met plaats voor zo'n 7 muzikanten. Juist gepast om de  'band' die hier straks komt optreden te deponeren.

Maar dat is voor later , want eerst moet ' Bart ' – u kent hem intussen van hier hoger – de gasten wat entertainen.

En dat doet ie als de beste met heel wat tubes (Franse bekende chansons ) – we zijn niet voor niets in La Douce France – maar ook Sommers ' Laat de zon in je hart ' mag evengoed de speakers door.

Het diner is in buffetvorm en om de duimen van af te likken, waar je aan dit laatste, in een 'chic' gezelschap als dit, maar beter niet begint.

Aan tafel 2 zit Ivan ( De Witte ) , waarmee we nog school liepen aan het Gentse Sint-Lievens college.

We gaan even goedendag zeggen , en hij zegt goedendag terug.

Want hij kent ons nog , niet eenvoudig als je zoveel mensen ontmoet , baas bent van een groot consultancy bedrijf , en ook nog eens voorzitter van een eerste klasse club als AA.Gent.

Eens alle Franse chansonniers , van Julien Clerc, over Joe Dassin, Jacques Dutron, Christophe, tot Gerard Lenormand er zijn doorgejaagd , krijgt Bart even een rustpauze – een DJ is ook wel eens toe aan een hapje – en mag een knappe Oekraïense violiste de strijkstok over de snaren laten glijden.

Waar in het thuisland vaak ' troïsti muzyki ' ( drie muzikanten ) op het podium staan , rooit zij het hier helemaal in haar eentje.

Al biedt een vooraf opgenomen bandje haar toch enige ondersteuning.

Onze camera had haar daarnet bij de receptie ook al in het vizier.

' Ze heeft heel veel talent ' , zei een toeschouwster ons van op de eerste rij.

Alsof we dat nog niet in de gaten hadden.

Er komt dan ook verdiend applaus.

Al klinkt het applaus van de gasten aan de andere tafels rond het zwembad al wat harder dan dat van de genodigden die , gehurkt of languit liggend op de witte lakens , de achterliggende grassprietjes strelen.

Het oog wil ook wel wat , en van daar uit is de Oekraïense ietsje moeilijker te zien.

Maar geen nood, want er is ook nog Patrick Chagnaud om de mensen te entertainen. Geen Saint- Tropez zonder zijn gendarme , en niemand beter dan Patrick om dat personage gestalte te geven. De filmbeelden onder zeggen genoeg.

We weten niet of die sensuele Slavische muziek daar voor iets tussen zit , maar de thermometer flirt intussen met de grens van de vijfenveertig graden Celsius.

De ijscoupe ziet er hemels uit , en is dus meer dan welkom.

De Oekraïense schone houdt het voor bekeken, en trekt de stekker uit de viool.

Stradivarius zou hierbij grote ogen hebben getrokken , maar helaas is die al meer dan 375 jaar dood.

Stil valt het niet , want Bart stuurt alweer wat ' tubes ' richting zwembad , nu wat meer ' up tempo' dan daarnet.

Kwestie van het publiek wat warm ( ? ) te maken voor de komst van de volgende artiest.

Er staat een drum, een gitaar, een basgitaar, een tweedelig klavier, een sax en een trompet op het podium, plus nog wat microfoons.

Die instrumenten krijgen zo meteen allemaal een naam.

Zo zal onder andere Eric Melaerts - die we al heel lang kennen - vanavond nog eens laten zien hoe een Fender gitaar moet worden bespeeld , en zal Dirk Van der Linden magistraal de toetsen beroeren.

Dirk zal ons later in de vooravond nog verrassen met te zeggen, dat hij de schoonzoon is van Roland.

Nee, niet de Roland aan wie ge nu allemaal denkt, maar Roland De Kegel, in de jaren zeventig nog bestuurslid van onze Garnets ' Fanclub, en nu nog altijd één van onze goeie vrienden.

Eens alle muzikanten het podium op , springt Paul als een duivel - bij gebrek aan een wijwatervat - uit een doosje de dansvloer op.

De dansvloer is deze keer heel mooi betegeld en noemt eigenlijk ' 'zwembadrand ', maar dat kan Paul ( Ambach) niet schelen.

Je bent niet voor niks ' Boogie Boy '.

Meer dan een uur zal hij van ' sajet ' geven met soul toppers als ' Soul Man'

en ' Sex Machine ' , maar ook met – hoe kan het anders - 'Twist à Saint-Tropez'.

Als een jong veulen – Paul is net 74 geworden - host en huppelt hij over het terrein.

Ik zou toch maar oppassen bij zo'n hitte.

Het is Bart die de laatste tonen mag zetten.

De klok wijst al 21 uur aan.

Tijd om onze B&B op te zoeken , waar Maurice en Madelon ons nog een rosé of twee voorzetten.

De volgende morgen om 7 uur schuift Dominique de deur van de Mercedes Vito voor ons open.

We zeggen goedemorgen tegen Josephina, en ook tegen Mihai en Xyba

Josephina spreekt goed Frans , Mihai kent 'nur' Roemeens, en Xyba 'broebelt' meestal wat in een voor ons onverstaanbare taal.

Het worden 1150 interessante kilometers.

Het is ietsje over half acht wanneer we in Nokere de eigen auto instappen.

Niet zonder eerst Dominique te hebben bedankt voor de veilige terugreis, en afscheid te hebben genomen van Josephina en Mihai , die – 'gentille' als hij is – eigenhandig al onze koffers overlaadt.

We vergeten het bijna , maar zeggen toch ' Tot ziens ' tegen Xyba

Xyba gromt iets onverstaanbaars terug , en heft zelfs even de poot op , alsof hij ons in alle rust wil uitwuiven.

' En zeggen dat hij thuis geen poot uitsteekt ' .

Grapje natuurlijk.

De hond van Linda is best goed opgevoed.

(willy van bouchaute)

Blankenberge , dinsdagmiddag , half vier.

Er staat haar , de enige echte Jacky Lafon, straks een grote verrassing te wachten.

Maar daar heeft ze nu nog geen enkel benul van.

' Tut u maar een beetje op ' , had Michel ( Van Den Brande ) haar kort na de repetitie gezegd.

Ze had bij zichzelf gedacht : Michel gaat me weeral eens trakteren , maar het zou dus anders uitdraaien.

Want iets over halfvier stond haar dochter ineens voor de inkomhal van het hotel , waar ze tijdens haar optredens aan de kust zal verblijven.

En niet alleen haar dochter stond er voor de deur , maar ook nog eens een plejade aan vrienden, en kennissen , en mensen van de pers.

En een huifkar , en Willy Naessens mooiste koets , speciaal voor haar , die haar straks doorheen de ganse gemeente zou rijden.

Het opstapje vormde geen enkel probleem.

Ondanks ze op 21 november toch al 76 kaarsjes mag uitblazen.

'Het Witte Paard' zal vandaag de koets niet trekken , dat blijft in de Visserstraat 53 staan , maar Willy ( Naessens ) heeft paarden genoeg.

En geen zorg , Marie-Jeanne is mee om de boel een beetje in te gaten te houden.

In de koets van Jacky staat de champagne gekoeld.

Ja , ' Zatte Rita ' , 'van die naam raak ik moeilijk nog vanaf' , zegt ons Jacky met een knipoog.

' Het Zatte Rita bier is op , nu is het tijd voor een ' coupke '.

Eens Jackie goed en wel gezeten , stappen wij de huifkar in.

En natuurlijk hebben onze camera mee , zet u maar 5 minuten.

(willy van bouchaute)

( Go Pro beelden : anne-marie couliez )

Dat zijn de woorden van de grote baas van ' Ment ', wanneer we hem op maandagavond in Diksmuide backstage interviewen.

We zitten op dat moment halfweg de opnames van ' Zing mee met je TV ' , het nieuw muziekprogramma van 'Ment' , dat nu zaterdag al deels op antenne gaat.

Marc Hallez , CEO van Ment TV , is vol lof , niet alleen over de gastheer van vanavond , de stad Diksmuide, maar ook over het ganse team dat hier aan het werk is , van artiesten en crew tot de presentatoren en de mensen die zorgen voor de captatie. Opnameleider Luc Vanden Bosch is trouwens top in zijn vak.

De Grote Markt van Diksmuide staat propvol.

Het aantal artiesten , dat hier op het podium staat, is dan ook om u tegen te zeggen.

Met meer dan 30 zijn ze , en de namen zijn niet van de minste.

Ze allemaal voor onze camera en microfoon halen is onbegonnen werk.

Naar goede gewoonte pikken we er dan maar , om een of andere reden , enkele uit.

We kijken eerst naar ' de songs ' die er voor ons uitspringen.

Zo eentje is : ' Een nieuw begin , hé, ho '

Omdat ' Sergio ' vanavond nog , ergens op een onbekende locatie , zijn verjaardag moet vieren, mag hij als eerste het podium op.

Dat doet hij samen met Sam ( Gooris ) , waarmee hij ook het nummer heeft opgenomen. Hoe dat ging hoort u in het interview onderaan dit artikel ( deel 1 ).

' Een nieuw begin ' is een oorwurm , die ook nog na de zomer wel een tijdje uw hamer en aambeeld en buis van ' Eustachius' zullen doen trillen.

Margriet ( Hermans ) komt met ' Lekker blijven hangen ' ( uit 'Liefde voor Muziek ).

Het is meteen duidelijk wat voor een sterk nummer ' She's after my piano ' , de zomerhit van 2014 , wel was en nog is.

We kregen het origineel van ' 2 Fabiola ' vanavond ook nog eens op het podium te zien , met Patje en Loredana alweer in topvorm.

Die vorm was er even later , voor onze camera en microfoon , nog altijd.

' Dat we persoonlijk de liefde tussen hun twee nog hebben zien ontluiken '. zeggen wij.

Het antwoord van ' Patje ' is hilarisch , en Loredana vindt zijn humor nog altijd een duim waard.

Die duim is er ook voor ' Lekker blijven hangen ' , de coverversie van ' She's after my piano ' , tekst geschreven en gezongen door Margriet.

Margriet kennen we nog van de tijd , toen ze nog haar eigen ' talkshow' op BRT-Televisie had..

' Oh , my God , Willy ' , zegt ze tegen ons.

Dat alleen al , zegt veel over de diepgang en de vlotheid van het interview.

Margriet is top !

Nog een nummer dat we hoog inschatten is ' Even van de wereld ' van John Terra.

Het is de eerste keer dat ik een single breng die ik niet zelf heb geschreven zegt John voor onze camera.

De song klinkt dan ook ietwat meer 'poppy' dan wat we van John gewoon zijn.

Daar zal Eric Melaerts , zijn nieuwe producer , wel voor iets tussen zitten.

Ook John's stem zit ietsje hoger dan we van hem gewoon zijn.

We geven een ster ook aan het lied van Sabien Tiels.

'1 + 1 =3 ' mag dan wel een rare titel zijn, de song is beresterk.

'Hij ligt al een tijdje in mijn schuif' , zegt Sabien ons , maar nu was de tijd rijp om hem van onder het stof te halen.

Sabien schittert meer dan ooit in haar knalgele jurk.

Onder de vleugels van manager Luc Standaert gaat het Sabien voor de wind.

De nieuwe single van ' Sha-Na ' is er ook eentje van de bovenste plank.

' Duizenden vlinders ' is een hele hoop , maar volgens ons gaan ze zonder moeite allemaal de zomerhitparades in fladderen.

Het nummer is heel melodieus , en ook nog eens heel knap gezongen.

En we vergeten zeker ' De zomer van ons 2 ' van Jo Vally niet !

Het is even wennen aan het ritme , maar scoren doet het deze zomer zeker.

Wanneer we gaan kijken naar de vertolkers op het podium , komen we uit bij

Jérémie Vrielynck , het 'manusje van alles' in de entertainment wereld .

Jérémie schijft zijn muziek zelf , speelt alle instrumenten zelf in , en zit zomaar in zijn dooie eentje achter de productietafel.

Tijd om hem daar even vanachter te halen.

Jérémie mag dan wel ' We sluiten de gordijnen ' zingen , wij schuiven ze met plezier weer open.

Ander verhaal bij ' Davy Dilamo ' , Limburger met Italiaanse roots.

Davy brengt dan weer covers van Italiaanse popsongs (vanavond is dat

' L'Italiano ' ), en gaat met zijn Duits platenlabel ook nog eens over de grenzen heen.

Voluit heet hij Davy Di Girolamo.

Geen idee waarom hij zomaar die ' Giro ' uit zijn artiestennaam heeft geschrapt.

Zou ' de Tour' daar voor iets tussen zitten ?

Podiummagneten als Get Ready ( 'Dansen' ) en Swoop ( 'Ja Ja , Ding Dong' / hun nee's zijn op , maar de bel doet het nog ) zijn intussen al goed ingeburgerd bij 'Ment'.

Wie er maandag in Diksmuide niet bij was , zingt straks maar mee met zijn TV.

Hem eerst op 'Ment' zetten , natuurlijk , da's nogal wiedes !

( willy van bouchaute )

( camera 2 / foto's : ivan bracke)

Het is zaterdagmiddag iets over half drie wanneer we onze wagen de parking van' Ô Gand ' opdraaien , met het kapje op de O , men weet maar nooit of er straks nog een buitje komt.

' Ô Gand ' is een trendy Brasserie , Lounge & Nightlife Bar , annex Feestzaal aan de Griendijk 17 , vlakbij de Gentse Watersportbaan.

' Ô Gand ' is vanmiddag de gastheer voor de Persvoorstelling van de finalisten van de Miss Fashion verkiezing.

Voor onze eerste kennismaking met deze Miss verkiezing moeten we al terug naar het jaar 2015 en het Kasteel van Wissekerke in Basel , waar alle finalisten werden voorgesteld die een aantal maanden later op de grote finale in de Antwerpse Elckerlyc zouden strijden om het lint van Miss Fashion en Young Miss Fashion , en waar ene Elena Suarez Castro, die ons in Basel al was opgevallen , in deze laatste categorie het lint van eerste eredame binnenhaalde.

https://in-the-picture.be/cms2/index.php/17-archief/17-finale-miss-fashion-2016-doet-de-spiegel-der-zaligheid-glimmen

Diezelfde Elena Suarez Castro zou 4 jaar later al tot Miss België 2019 worden gekroond.

Maar goed , terug naar het heden.

Waar in 2015 de Miss Fashion verkiezing nog geleid werd door Liesbeth ( Bruneel ), staan nu , anno 2022 , Evelien ( De Ronghe ) en Glenn ( De Ryck ) aan het roer.

Het mailtje met de uitnodiging voor vanmiddag kwam dus van Evelien.

Met 25 zijn ze , de finalisten die op 22 oktober 2022 in de Gentse Eskimohallen zullen strijden voor het lint en het kroontje van Miss Fashion 2023.

Dat is een niet onaardig aantal.

Het wordt dus straks meer dan 'een beetje' wringen om ze allemaal op één en dezelfde lijn te hebben.

Het stukje overdekt terras van de Ô Gand kan met moeite zoveel schoonheid aan.

En dan zijn er ook nog de sponsors en de jongens van de pers die er hun stekje moeten hebben.

' Normaal zaten we in het feestzaaltje hier achteraan ' , zei Evelien met een ietwat verontschuldigende blik , ' maar daar zit nu in laatste instantie wat ander volk'.

'Maar misschien is dit juist een zegen , want hier zijn we beter zichtbaar voor de mensen die hier zomaar een glas komen drinken'

De klok wijst intussen 15 uur aan.

Onze camera staat klaar , en, ietsje verderop,  ook die van Johan.

Waar onze lens zich ook nog op andere geneugten des levens richt , focust die van Johan zich uitsluitend op het Missen wereldje.

Op zijn visitekaartje staat dan ook ' We Love Misses ' afgedrukt.

Geen ' I Love Misses '.

Niet dat Paula , Johans levenspartner , het ganse handeltje niet vertrouwt – hoewel, met Missen weet je nooit– nee , Paula is intussen bij Miss Verkiezingen een veel gevraagd jurylid.

En van wie we , als ze ons ziet , en vriendelijk als ze is , altijd een kus krijgen.

We geven dan altijd een kus terug.

We zijn intussen al 15u 40, en er komt stilaan beweging in de zaak.

Met dames die licht over tijd zijn , is het altijd een beetje uitkijken.

Het is Tiffany Lauwers uit Kampenhout die de eerste stap op de blauwe loper mag zetten. Als je uit Kampenhout komt ben je meestal uit het goede hout gesneden.

Zeven stappen verder krijgt Tiffany van presentatrice Laura Raemaekers een microfoon in de hand geduwd waardoor ze dan ' Hallo Iedereen , ik ben Tiffany Lauwers , ik ben 24 jaar , en afkomstig uit Kampenhout ' mag zeggen.

Niet meer en niet minder , en maar goed ook , want met 25 finalisten ben je anders nooit voor het donker thuis.

En , al zeker niet wanneer er wat Limburgers tussen de finalisten zitten.

Pas op , hé , het is niet dat we iets tegen Limburgers hebben , want onze beste vrienden zitten in Limburg.

De boutade ' HALLO iedereen ' zullen we in de loop van de middag nog wel een aantal keren te horen krijgen.

Dat komt ervan als men – jeugd van tegenwoordig – dagelijks meer tegen een telefoon bezig is dan tegen een levend wezen.

Wanneer Tiffany klaar is met de microfoon moet ze algauw weer twee à drie stappen terug.

Daar wacht haar Julie Mortier , de huidige Miss Fashion, met de 25 finalistenlinten om de arm geslagen.

Dat heet pas 'een slag om de arm' hebben !

Eentje van die linten gaat Julie nu om de frêle schouders van Tiffany hangen.

Dat maakt het gewicht op de arm al ietsje dragelijker.

Na Tiffany komen , beetje bij beetje en in blokjes van 3 , de andere meisjes de blauwe loper op.

Beetje vreemd toch die blauwe , en geen rode , loper.

Zou schoenensponsor Patje daar voor iets tussen zitten?

Die komt , net als Albrecht Rodenbach uit Roeselare.

En wie kent er nu weer diens 'Blauwvoet' niet ?

Eens hun lintje om de schouder moeten de meisjes nog een eindje de catwalk op.

Choreografe Lore Ven heeft hen een uurtje geleden al getoond hoe dat moet.

'Tot hier en niet verder' , had Lore hun goed in het hoofd geprent.

De meesten hadden dat heel goed begrepen , vooral ook omdat ze op het eind toch niet verder konden zonder het statief van Johans camera omver te lopen.

En dat doe je , Johan kennende, beter niet.

Nu al valt het ons op , dat er best wat 'elegance' in de dames schuilt.

Het 'catwalken' hebben de meesten, dank zij Lore , al goed onder de knie.

Net als het ' showen ' van de kleedjes , het één al wat maagdelijker wit dan het ander.

Sommige met kant , andere zonder , het ene al wat dieper uitgesneden dan het ander.

In de modewereld heet dat ' kleed met diepgang '.

Zoals dat van Sophie uit Willebroek.

Sophie verschijnt op de catwalk met een leeuw op de arm.

Geen voer voor het Ministerie van Dierenbescherming,  want de leeuw op Sophie's arm is natuurlijk niet echt ,  maar het is wel een kanjer van een 'tattoo'.

Zou er hier toch één of andere boodschap achter schuilen ? We zullen het haar te gepaster tijd eens vragen.

En er zijn nog wel wat dames met een 'tatoo'.

Zo heeft Aurelie ( Claus / Haines ) uit Oudenaarde er behoorlijk wat op haar rechterbeen , en ook nog een stukje op haar linker , waarschijnlijk omdat er op haar rechterbeen iets te weinig plaats was om er een volledige zin op te krijgen.

Zo staat er op haar rechterbeen STAY… geschreven, en op haar linker in al even sierlijke gotische letters TRUE.

Wanneer Aurelie de benen netjes gesloten houdt - wat ze als goed opgevoed meisje altijd doet - staat er dus STAY TRUE… te lezen.

Voor de mensen die niet over ' Google Translate ' beschikken .

' Stay true ' wil niet zeggen dat Aurelie hier zo gans de middag moet blijven staan , maar gewoonweg ' Blijf Eerlijk '

Zelfs op heel jonge leeftijd kan een mens al een stevige boodschap hebben.

De buitenkant van de meisjes hebben we zaterdag – grotendeels – gezien , naar de binnenkant is het nog koffiedik kijken.

Hoewel sommige reacties op onverwachte situaties , de journalist in ons , ook wel ietwat wijzer kunnen maken.

Flegma en Flair is Charlotte ( Vanhove ) niet vreemd.

Zelfs een haperende , en ook nog eens piepende , draadloze microfoon , brengen haar niet van haar stuk. Bovendien glijdt ze heel galant over de catwalk , en de hoge jukbeenderen maken haar een zegen voor elke fotograaf.

We noteren haar nu al met stip voor de finaleshow.

Beau Van Reeth speelt met de camera alsof ze in haar nog jonge leven niets anders heeft gedaan. Haar ietwat uitdagende , maar speelse blik maakt het plaatje compleet.

We zetten nu al een sterretje achter haar naam , al is het nog een lange weg naar de Eskimohallen.

Wanneer we aan scouting voor het grote modellenwerk zouden moeten doen , dan gaan we bij Ann-Sophie Van Gerven al wat meer op het puntje van onze stoel zitten.

Ze is knap , heeft haar lengte mee , en loopt heerlijk over de catwalk.

Daar we nog met geen enkele finaliste hebben gepraat , dus ook niet met Ann-Sophie, hebben we het raden naar haar mondigheid en innerlijke bagage , maar één blik zegt vaak al genoeg.

Indruk maakt ook Leslie Ijbema.

Ze stapt gracieus en elegant , en kijkt in de camera met een indringende blik.

De jeugd van tegenwoordig vindt dat ' cool ' .

Even afwachten of ze dat binnenkort in Parijs , Milaan en New-York ook vinden.

Wanneer dit resultaat het werk is van choreografe Lore Ven , dan heeft ze dat heel goed gedaan.

En er zit nog heel wat schoonheid en talent bij de andere finalisten.

Op 22 oktober bij de Finaleshow in de Gentse Eskimohallen ontdekken we meer.

(willy van bouchaute)

Daar gaat ze …

...en zoveel schoonheid heb ik nooit gezien.

Het zal je maar gebeuren , je hebt maar net je kroon van 28.000 euro op je frêle hoofdje, en daar gaat ze ei zo na de zaal in.

Met op dat moment net je ene hand om het middel van één van je eredames , en in de andere hand de bloemen.

Een mens komt al eens handen te kort.

Maar geen nood de nieuwe Miss Exclusive 2022 , kan net als haar kroon, tegen een stootje.

Vandaag valt zo wat alles te lijmen.

En dan zijn er nog de 2 linten om haar schouder , dat van de ME 2022 én dat van Miss Earth Belgium 2022.

Die zitten stevig vast , daar kan weinig mee gebeuren.

Daphne Nivelles tovert al snel weer een glimlach om de mond.

De Truiense oogt best knap , is nog maar 22 , en heeft , volgens organisator Ken Stevens , in aanloop naar deze finale al een aardig parcours afgelegd.

' Gelukkig was het alleen het kroontje dat viel , onze Miss bleef wel overeind ' , klonk het bij Ken achteraf.

Een duidelijke sneer naar 'die andere' verkiezing waar ooit één van de finalisten , die later op de avond het kroontje zou krijgen , in het Plopsatheater een trapje had gemist.

Heel wat schoon volk op het podium van de Sotto's in Zottegem , al voor de tweede keer de thuisbasis voor de finale van Miss Exclusive.

Sommige met heel strak afgelijnd figuurtje , zoals de Evergemse Pauline Noyen , ooit nog meedingend naar het kroontje bij Miss België , andere dan weer  met een heel knap snoetje , zoals Shana Coudijzer uit Wijchmaaal.

Wanneer Pamela Anderson ooit in panne valt , mag ze van ons best eens Shana bellen.

Pauline haalde , tegen alle verwachtingen in , net niet de top 5 , maar mag zich wel de titel Miss Social Media toe eigenen.

Immense tranen na afloop bij Janelle, zelfs met een roosje in de hand.

Van vreugde of verdriet , we hebben er het raden naar.

Het podium oogde alvast mooi in Zottegem.

Het virus, al is het er nog altijd , lijkt ver weg, en maar goed ook .

Nisa (Van Baelen ) gaf vanavond  haar kroontje door.

Het is nu aan Daphne Nivelles om er , na herstel , wat mee te doen.

Wanneer we zelf terugkijken op de avond , kunnen we stellen dat het showgehalte er van een heel hoog niveau was , met een subliem decor en blitse lichteffecten.

Ook op het geluid valt weinig te zeggen , net als op de choreografie.

Daar was heel goed over nagedacht.

Ook wie van defilé' houdt kwam best aan zijn of haar trekken.

Het Miss Exclusive Circus mag van ons gerust nog wat blijven draaien.

Als sommige fotografen en video cineasten ( we hebben het niet over onze vrienden van AVS en Ment TV ) nu ook nog eens wat minder in beeld zouden lopen , wordt het helemaal perfect.

( willy van bouchaute )

( foto's . camera 2 : ivan Bracke )

Nog 1 keer slapen en  we zijn er.

Het is de koningin van Frankrijk  - we moeten er wel voor terug naar het Frankrijk van de jaren 1600 - die morgen vrijdag 6 mei om 10 uur stipt DE TUINDAGEN VAN BEERVELDE Lente 2022 officieel zal openen.

We brachten haar gisteren al een bezoek - in tijden van teletijdmachines is alles mogelijk- maar gingen toch eerst eens langs bij haar favoriete Charles de Batz de Castelmore , kortweg d' Artagnan genoemd.

Onze camera legde intussen alles in Full HD vast , een ware luxe in de jaren 1600.