HOMMAGE aan IGNACE ( Crombé ) : De afspraak die er nooit meer komen zou.
met dank Patje Depypere voor de middelste foto.
Dag vriend Ignace ,
Wat goed dat we mekaar zo'n maand terug op de persvoorstelling van Jacky Lafon 's Jubilee aan Zee nog eens hebben gezien en gesproken.
Met aan je zijde Nathalie , je vriendin, steun, en toeverlaat in deze moeilijke dagen.
We twijfelden even of het wel een goed idee was om je voor de camera nog eens kort te interviewen , maar je zag er goed uit , en niemand die het je zou aangeven dat je door zo'n zware periode ging.
Al zouden we naarmate het gesprek vorderde toch merken dat je het moeilijk kreeg.
Het moet zo'n zijn 30 jaar geleden zijn dat we voor het eerst van je verkiezing hoorden.
Rani ( De Coninck ) was toen je eerste Miss Belgian Beauty, de verkiezing die je net had opgestart, en later je paradepaardje zou worden.
Daar Rani in Lochristi woonde , en mijn vader goed bevriend was met haar vader , zat ze de dag daarop al in mijn radio uitzending bij Radio You in Beervelde.
Met jouw medeweten of niet , we hebben het je nooit gevraagd.
Het zou trouwens nog zo'n 12 jaar duren , eer we elkaar persoonlijk leerden kennen , en ik - als journalist - je verkiezing van dichtbij ben beginnen volgen.
We schrijven 2004 , en het is Cynthia Reekmans die we in het Casino van Knokke het kroontje van Miss Belgian Beauty 2005 zien opzetten.
Dat wij als persjongens voor het galadiner mee aan tafel mochten schuiven verbaasde ons.
Dat was bij de meeste andere verkiezingen niet zo.
Eindelijk eens iemand die precies wist hoe hij met de pers moest omgaan.
'Hoe meer ik ze vertroetel, hoe meer ze over mij en mijn verkiezing schrijven ' , zal je gedacht hebben.
En als het op organiseren aankwam , niemand die het beter deed dan jij.
Dank, Ignace , voor al die ,door jou georganiseerde, evenementen waar we je ons op uitnodigde.
Dank voor de prachtige tweedaagse trip naar Disneyland Parijs (2005), waar je er in slaagde om al je Miss Belgian Beauty finalisten in de openingsstoet te laten meelopen.
Dank voor de prachtige reizen samen met je finalisten naar het zonnige Egypte , waar je in ' El Gouna' billionair Samih Sawiris , de grote baas van 'Orascom Development Holding' , zo ver wist te krijgen dat hij al je kandidaten op zijn luxe jacht meenam voor een volle dag varen op de Rode Zee.
We koesteren nog altijd de beelden.
Net als die van de reis naar ' Taba ' - ook al in het land van de farao's - waar we vanuit ons hotel bij nacht de oplichtende grenzen van Israël , Jordanië, en Saudi-Arabië konden zien.
Dank voor de vrienden die we dank zij jou hebben mogen leren kennen, zoals Lieven en Karolien die toen samen het 'Hotel José ' uitbaatten, de thuisbasis van je finalisten tijdens je kust tournees.
Daar deed je met je kandidaten een week lang de belangrijkste badplaatsen van onze Belgische kust aan .
Je gaf hen daar telkens weer – twee maal per dag - een podium , en bezorgde zo ook de toeristen aan zee een heerlijke namiddag.
De pers kreeg er dan altijd een uitgelezen plaatsje op je Vip - terras.
We vergeten dan nog de unieke momenten bij de voorstelling van je nieuwe kandidaten in de 'Cortina' in Wevelgem met de klassieke foto van de meisjes op de trap , de presentatie van de ' Peters en Meters ' in het 'Serwir Hotel' in Sint-Niklaas , de bekendmaking van de Gouden 12 in ' de Vossenberg in Hooglede, en uiteraard als apotheose de grote finale in het Casino van Knokke.
Allemaal prachtige locaties , voor minder deed je het niet.
Alles wat je organiseerde ging gepaard met de nodige fierheid en trots , voor sommige perslui net iets te zichtbaar.
Dan krijgt een mens al eens snel het predicaat ' ego ' op gekleefd.
Al konden wij persoonlijk best met dat ' ego ' van jou om.
' De Missmaker ' was ook zo'n etiket dat je kreeg op gekleefd , sommige perslui zetten er zelfs het adjectief 'zelfverklaarde ' voor.
Maar je repliek stond er al , nog voor de aantijging er kwam.
Kijk maar eens hoe ver Rani De Coninck, Els Thibau , Eveline Hoste en Cynthia Reekmans het intussen qua naambekendheid hebben geschopt.
Eind 2005 wordt in het Casino van Knokke de nieuwe Miss Belgian Beauty 2006 verkozen.
Het kroontje gaat naar een knappe, rijzige blondine uit Gent die Céline ( Du Caju ) heet.
Het is niet makkelijk als man , om alle dagen zoveel schoonheid om je heen te hebben.
De ene kan daar al wat beter mee om dan de andere.
En , al snel duiken de eerste huwelijksperikelen op.
Maar wie zijn wij om jou te veroordelen.
Sommige persjongens zien dat anders , en het wordt er het jaar daarop , met de verkiezing van Anne-Marie Ilje als Miss Belgian Beauty 2007 , niet beter op.
Met Nele Somers als Miss Belgian Beauty 2008 heb je alweer een prachtige Miss, maar het kwaad is intussen geschied.
Wanneer het jaar daarop dan nog eens een undercover-journaliste als mol tussen je kandidaten wordt gedropt ( lager bij de grond kan niet ) , nota bene door een blad wiens journalist eerder door jou nog in de watten werd gelegd, had je volkomen gelijk dat je na de verkiezing van Yoni Mous als je laatste Miss alles voor bekeken hield.
Beste vriend Ignace,
dank voor de momenten dat je me in vertrouwen nam , zoals die 21-ste november op de Gentse Zesdaagse van 2006 , waar ik je al eens op mijn beurt kon uitnodigen , pal op je verjaardag nog wel , samen met je pas verkozen Miss , en waar ik na ons live radio interview voor het eerst tranen in je ogen zag.
Of later , dank voor de heerlijke dag hier op de barbecue bij ons thuis met je nieuwe vriendin, en Lieven en Karolien , en het afzakkertje bij Christine in ' De Reinaert ' in het dorp, wij mannen onder elkaar , terwijl de dames aan het shoppen waren bij één van je sponsors in Sint-Niklaas.
Tot de pers er plots voor de deur stond , en vroegen of je misschien terug vrijgezel was.
En ja , ook met je nieuwe vriendin Patricia zou je geluk niet blijven duren.
Al bracht het je wel een dochtertje , Axelle , dat je in deze moeilijke periode de kracht gaf om nog even door te vechten.
En Nathalie , je huidige vriendin , die er alles aan deed om van je laatste momenten toch nog wat moois te maken.
We zouden in de komende dagen nog eens afspreken , maar eerst kijken of het met de chemo lukte , bij jou of bij mij , jij mocht kiezen.
Zo namen we in Blankenberge afscheid van mekaar , met de hoop op een snel weerzien.
Een weerzien dat er helaas nooit meer zou komen.
(willy van bouchaute)