• WEBSITE BANNER EDIT 2020 1.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 2.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 3.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 4.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 5.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 6.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 7.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 8.jpg

 

 

Sommige mensen lijken wel geboren voor een Horeca bestaan.

En al zeker Gunda en Edin.

Wie een beetje vertrouwd is met ' Het Boerenhof ' in Oostakker-Lourdes weet al meteen over wie we het hebben.

Sinds eind vorig jaar vinden we Gunda Haelterman en Edin Ramcic ook terug in hartje Aalst , waar ze nu de trotse eigenaar zijn van de ' Borse van Amsterdam' , een pand met een eeuwenoude geschiedenis.

Een pand waar altijd al handel werd in gedreven , en ooit de stopplaats bij uitstek van kooplieden , Hollanders vooral , op hun route van Amsterdam naar Lille

( France).

Edin mag dan wel geen Hollander zijn , de Bosniër in hart en nieren was direct weg van dit pand. Zeker nu eind september de locatie in Oostakker een andere invulling krijgt.

Edin heeft , zoals u wel of niet weet – maar nu wel – een succesvolle voetbal carrière achter zich. Goed verdiend bij AA.Gent, Racing White-Daring Molenbeek, Oostende, en jawel ...Eendracht Aalst.

Waar heel wat voetballers na hun loopbaan snel wat deuren en ramen kopen , om er al even snel hun geld door te gooien , heeft Edin heel verstandig in de horeca geïnvesteerd.

Door zo'n 17 jaar terug , in 2008 , het ' Boerenhof ' over te nemen , en

nu onlangs ( 16 november 2024 ) ' De Borse van Amsterdam'.

 

 

Dat alles allicht gans anders zou zijn gelopen , mocht hij eind vorige eeuw Gunda niet hebben ontmoet.

Een hard werkend voetballer heeft al eens honger , en een Vlaamse schone heeft toevallig op dat moment een broodjeszaak, de Krokantino in Gent.

Naast de broodjes in de etalage ging de interesse van de toenmalige AA.Gent verdediger vooral naar wat zich achter de toog bevond.

Dat de interesse ook van de andere kant uitging , en over de jaren heen nog groeide ,bleek uit het feit dat ze elkaar op 4 juni 2005 een trouwring over elkaars vinger schoven.

 

 

20 jaar en 21 dagen later zitten ze nu rechtover ons , in hun nieuwe zaak , met camera en microfoon op hen gericht.

Het is op de middag en druk in het restaurant , zowel binnen als buiten op het terras.

Dat is met zijn open galerij met bogen, en zijn 12 rustieke - laat Renaissance- zuilen ronduit indrukwekkend te noemen.

Omdat Gunda ons even te voren ' we zullen 10 minuutjes later zijn ' had gestuurd , konden we daar nog even van genieten.

De Aalsterse Grote Markt leek wel het ' Piazza San Marco ' met vandaag

Venetiaanse temperaturen.

Straks zullen de heerlijk lekkere mosselen in witte wijn , met oer - Vlaamse friet , ons opnieuw duidelijk maken dat het ook hier heerlijk leven is.

En al zeker met gastvrije mensen als Gunda Haelterman en Edin Ramcic.

Aalst heeft er met hun eerlijke en exquise keuken een culinair paradepaardje bij.

https://www.borsevanamsterdam.be/

( willy van bouchaute)

(camera : anne-marie couliez)

 

 

 

Om het even over welke discipline het gaat , wanneer men het over goud heeft , dan draait het om absolute topklasse.

Zo kreeg Karl Gott in de jaren zeventig het predicaat ' Die Goldene Stimme aus Prag ' mee.

Wie zich afvraagt waarom dat zo is , moet de man maar eens googlen.

We maken ons sterk dat de Oekraïense Maria Rak uit hetzelfde hout gesneden is.

Omdat we het , enkele weken terug , bij de voorstelling van haar debuutsingle in Aalst , niet opportuun vonden om haar daar – wegens te druk- te interviewen , regelden we een afspraak in het ' Kasteel van Saffelaere'.

Ook al zo'n gouden locatie.

Volgende maand zal dit unieke restaurant , annex feestzalen, zijn 40 jarig bestaan vieren.

We weten al bij voorbaat dat de ontvangst bij Herman en Petra meer dan hartelijk , en van een hoog culinair niveau zal zijn.

Daar kunnen de 'Couckes' , de 'Versluysen' , de 'Vandenhautes' , en co nog wat van opsteken.

Het is vrijdag 20 juni , het draait rond vijven in de vooravond , en naast Maria en haar zoontje Yevhenii tekent ook haar manager Richard ( De Meyer ) present.

Het heeft zo zijn voordeel dat we elkaar al geruime tijd kennen.

Van Richard , die momenteel bij DPG media ( VTM) aan de slag is , weten we dat hij één van de meest ervaren en talentvolle cameramannen in Vlaanderen is.

Het zou dus heel dom van ons zijn , mochten we bij dit interview , vooral omdat hij zijn camera mee heeft , geen beroep op zijn kunnen doen.

De setting in de zonovergoten voortuin wordt er dus één om je duimen van af te likken.

Wat we , gezien het stijlvolle kader waarin we ons bevinden, niet doen.

De lens van Richards camera gaat frontaal op het gezicht van Maria staan.

Onze camera kiest voor de profielbeelden.

Het is Richard die ook hier voor de juiste ' cadrage' , of 'camera framing' zorgt.

Voor de ingang van het Kasteel staan twee imposante bronzen leeuwen.

Ze staan voor kracht en zelfzekerheid.

Twee deugden die we ook bij Maria Rak terugvinden.

Onze vragen gaan soms al eens diep.

Wat zorgt voor emoties.

Wie goed naar de beelden kijkt ziet het verdriet.

Maar huilen gaat ze niet doen.

Soms is het leed te groot voor tranen.

Of zoals ze zelf zegt : 'Ik ben soms niet zo gelukkig , als ik er al eens uitzie .'

Wie deze zin , woord voor woord , goed in zich opneemt , weet wat ze bedoelt.

Gelukkig is er dan Richard om haar door deze moeilijke momenten heen te helpen.

Puur vriendschappelijk , meer moet ge er niet achter zoeken.

' Ik wordt straks zeventig , en zij is zesendertig.' , zegt Richard , terwijl hij nog een sigaretje opsteekt.

Tegen vanavond zal het ganse pakje al in rook zijn opgegaan.

' Dat zoiets niet al te best is voor de gezondheid ' , merken we droogjes op.

' Dat ik al een goed leven heb gehad ' , kaatst hij al even droogjes terug , ' alles wat nog komt is een surplus.'

Wanneer we de twee zo met elkaar zien omgaan , denken we onwillekeurig aan de vriendschap tussen ex-judoka Gella Vandecaveye (52) en haar ex-trainer, en steun , en toeverlaat Eddy Vinckier (78).

Na 37 jaar staat hun vriendschap nog altijd als een huis.

Nu is het de beurt aan Richard om de carrière van Maria tot een al even hoog niveau als die van Gella uit te bouwen , zij het in een totaal andere wereld.

De debuutsingle van Maria Rak , ' Share a light ' , klinkt alvast reeds veelbelovend.

Voor boekingen en contact : https://mariarak.com/nl/contact/

Wanneer u dan het nummer belt dat u daar te zien krijgt , zal Richard , na eerst nog een kort 'snokje' aan zijn sigaret te hebben gegeven , wel opnemen.

(willy van bouchaute)

(camera's : richard de meyer / anne-marie couliez)

 

 

Zo maar liefst twee horloges kreeg hij maandag cadeau , Artuur Torney, de winnaar van de tweede Grote Prijs Florian Vermeersch in Lochristi.

Een voor de zondag , en een voor de weekdagen.

Thijmen Paardekoper en Alessandro Tuscano , respectievelijk tweede en derde , stonden erbij , en mochten even meekijken.

Heel even , ze wisten al hoe laat het was , want ze hadden daarnet in de spurt van Artuur al het nakijken gekregen.

Veel coureurs ( zo'n 161 ) , een massa toeschouwers langs de baan , en ook nog een het weer dat goed zit.

Flo-boys Voorzitter Tom De Grauwe prees zich van bij de start al een gelukkig man.

 

 

Het Vip ontbijt in Het Fazantenhof , en de Vip lunch in de luxe feesttent in de Verleydonckstraat waren een succes ,

en de eregast ( Florian Vermeersch ) tekende al van in de vroege ochtend present.

En hij zou de ganse dag aanwezig blijven : ' Ze doen zoveel voor mij , dan mag ik wel iets terug doen ' , klonk het , bescheiden zoals altijd.

' Gelukkig geen Dauphiné voor jou , al is dat meteen ook een geluk voor de organisatie en alle mensen hier langs het parcours ' , werpen we Florian Vermeersch in het Fazantenhof voor , een uurtje voor de start .

We maken er , samen met voorzitter Tom De Grauwe, meteen een dubbel interview van.

 

 

De startlijn ligt even verderop , ter hoogte van het voetbalterrein , of beter ter hoogte van de woning van Jozef en Vera , die achter in de tuin met wat vrienden hun eigen feestje brouwen , met champagne , wijn, en bier.

Tot zo lang de Couckes en de Vandenhautes het handeltje niet overnemen , is dat geen probleem.

Wie een ' Haeseveld ' wil moet bij de ' truck ' aan de overkant zijn.

 

 

We strikken nog snel Belgisch kampioen Elias Van Breussegem voor een interview , en ook Thomas De Gendt mag kort uitleggen waarom hij vandaag per sé in Lochristi wil rijden.

We geven hiervoor de microfoon aan Tom.

Even later, om 13u 30 om precies te zijn , staat Florian Vermeersch klaar om de tweede editie van zijn eigen Grote Prijs op gang te schieten.

Omdat schieten zonder pistool moeilijk lukt , is het Tom ( De Grauwe ) die mag aftellen.

Van tien tot nul , twee maal op de vingers van de rechterhand.

We zijn vertrokken voor een goeie drie uur koersen.

 

 

Ietsje voor vijven zal Artuur -zonder 'h' – Torney de spurt winnen.

Als beloning krijgt hij naast de twee uurwerken , en een karton Haeseveld, een mooie en verse ruiker bloemen van Nette ( De Mol , ex-finaliste Miss België ) , en de hesp van Axelle Mouton ( allé , één van haar hespen , want ze heeft er thuis nog meerdere liggen ).

We zien intussen op Artuurs uurwerken dat het al rond kwart na vijven draait , en het ver tijd is om naar huis te gaan.

De after-party laten we aan ons voorbijgaan.

Het zal nu al over midweek zijn eer we alle beelden , die u hieronder te zien krijgt, gemonteerd hebben.

( willy van bouchaute)

( camera / foto's : anne-marie couliez )

 

 

 

We hebben geluk.

Er rijdt er juist eentje 'voort'.

Parkeren in de Heilig Hartlaan in Aalst is geen sinecure.

We zijn een beetje vroeg , we blijven dus nog even in wagen zitten.

De portaalpoort van de Heilig Hart kerk is nog toe , tot ze plots op een kiertje opengaat , en een rijzig stevig uit de kluiten gewassen manspersoon een sigaretje komt opsteken.

We pakken onze telefoon , tikken 10 cijfers in , en wachten tot het groene hoorntje op rood overslaat.

We zien de rijzige manspersoon in zijn zak tasten , en zijn telefoon bovenhalen.

' Dag Thierry , wanneer je nu recht voor u uit kijkt , kan je ons zien zwaaien '

We hadden intussen het ruitje aan de bestuurderskant elektrisch – wat dacht u – naar beneden geschoven , en staken daarbij ook onze linkerarm op.

Die meteen door Thierry werd herkend.

' Of we al binnen mogen , want we willen een goed plaatsje voor de camera.'

Dat mag.

Wanneer Thierry ( De Prest ) op een evenement gevraagd wordt om de 'security' te verzorgen , loopt alles op wieltjes . Waar anderen het met vier of meer doen, doet hij het in zijn eentje.

Wie stout is wordt hoog aan de kapstok gehangen , en er pas na het einde van het feest weer afgehaald. Bij wijze van spreken natuurlijk.

De Heilige Hartkerk in Aalst is al een tijdje ontwijd.

Dat wil zeggen dat er niet langer flauwe miswijn in gouden kelken wordt geschonken , en er ook geen psalmen van David en Salomon worden gezongen.

 

 

We zetten de camera waar vroeger het koor was , dichtbij de plaats waar eerder het tabernakel stond , en de pastoor de 'demonstrans' demonstreerde.

Binnen een goed uurtje , zal hier een Oekraïense jonge dame haar debuutsingle boven de doopvont houden. Bij wijze van spreken natuurlijk.

Maria Rak is een natuurtalent.

Dat konden we enkele weken terug in ' t Silt in Middelkerke al ondervinden.

Benieuwd hoe ze hier straks in dit majestueus gebouw zal klinken.

Het is intussen half zeven , en de genodigden , meestal mensen van de pers , de muziekwereld , en de sponsors komen druppelsgewijs binnen.

Richard ( De Meyer ) , manager van Maria Rak , die al deze mensen een mailtje heeft gestuurd , ziet er nu al een tevreden man uit.

De rode vest van Middelkerke heeft hij intussen geruild voor een mosgroen pak.

Vandaag mag het een beetje katholieker.

 

 

Iedereen wordt bij binnenkomst meteen al een glaasje bubbels in de handen gestopt , of een fruitsapje , voor wie straks nog een goed zicht wil hebben op 'botsabsorbeerders', of andere obstakels.

Het is een heerlijk uurtje keuvelen hier achteraan in de kerk , waar vroeger uit een wijwatervaatje (of twee) werd getapt.

Tijd om naar voren door te schuiven.

Ooit heette dat ' ter communie gaan '.

Nu wachten daar niet langer hosties , maar een heerlijke ' fine dining' barbecue, zoals op de uitnodiging vermeld.

Het is chef Dave Lampole ( by Dyor Events ) die hier vanavond voor tekent.

De beste Belgische 'Juniorkok' van 2005 heeft intussen al een aardig palmares achter zijn naam staan , in binnen en buitenland.

En helemaal terecht , dat zullen alle aanwezigen hier al snel ondervinden.

We zitten hier meteen al op hoog niveau.

 

 

En dan moet Maria nog komen.

Beginnen doet ze met - uiteraard – haar nieuwe ( debuut ) single helemaal live te zingen.

Niet zonder eerst haar mecenas Richard met warme woorden van dank toe te spreken.

' Share The Light ' is een beklijvende song met een boodschap van hoop.

Maria schreef het nummer samen met schrijfster Billie Bentein en componist/producer Yannic Fonderie.

Hoog, laag , Maria Rak gaat hier geen enkele moeilijke noot uit de weg , en waar bij hoge passages een ander vaak gaat schreeuwen , blijft Maria heerlijk zingen. Bovendien heeft ze dan ook nog eens een aangenaam warm stem timbre, een zegen op deze magistrale locatie.

 

 

Later op de avond zal ze nog een paar songs live brengen , waaronder eentje speciaal voor Richard.

Patrick Vande Wattijne , die de avond presenteerde, vroeg om een staande ovatie.

Soms is een vraag al eens overbodig.

We plannen in de loop van de komende weken een diepgaand interview met zowel Richard als Maria.

De Heilig Hartkerk in Aalst mag dan wel ontwijd zijn , soms zijn we in onze interviews al eens wat minder katholiek dan de paus.

(willy van bouchaute )

(foto's/ camera : anne-marie couliez)

' Share The Light ', de debuutsingle van Maria Rak is vanaf nu verkrijgbaar via de gekende muziekkanalen.

 

 

Vurige tongen ( het is niet voor niks straks Pinksteren ) vertelden ons gisteren dat Florian Vermeersch ' himself ' op maandag 9 juni aan de start zal staan van zijn eigen Grote Prijs in Lochristi.

Niet om mee te rijden , maar om de wedstrijd voor Elite zonder contract en

U23 om 13u30 in de Bosdreef op gang te schieten.

Zonder pistool.

Weinigen die dat kunnen.

Je wordt niet zomaar door Tadej Pogacar gevraagd om in zijn ploeg te komen rijden.

' Een pistool maakt te veel lawaai , en is slecht voor mijn trommelvliezen ',

zei voorzitter Tom De Grauwe ons op de persvoorstelling in 't Haeseveld.

' En voor het milieu ' , denken wij er bij.

De echte waarheid is dat er de laatste tijd nog moeilijk een startpistool te vinden is , wegens volop in handen van het milieu , in Brussel , Charleroi, Liège, Mons, Antwerpen, Gent , en binnenkort misschien wel in Zoutenaaie.

Wie wel gaat meerijden is Thomas De Gendt.

Dat is meteen al de eerste ferme pluim die de organisatie op haar hoed mag steken.

De Gendt is een aanvaller ' pur sang ' .

Niet dat er met zijn 38 , en met zo'n triomfantelijke carrière achter zich , nog veel hoeft , maar ' zich wegsteken ' staat nog altijd niet in zijn woordenboek.

Wie zich Parijs-Nice van 2011 herinnert , waar hij de openingsetappe wint en zo meteen het geel verovert , weet van welk kaliber ' de schorpioen van Semmerzake ' is.

Met twee ritzeges in respectievelijk de Tour ( 2016 / Mont Ventoux , 2019 ) en de Giro (2012,2022) en eentje in de Vuelta ( 2017 ) mag je al eens uitpakken. Zelfs op je 38-ste.

 

 

25 ploegen zullen er op 9 juni in Lochristi aan de start staan.

Ze rijden er 10 rondjes van zo'n 15, 3 km over het grondgebied Lochristi, Hijfte en Zaffelare.

Met start dus aan de Bosdreef en aankomst in de Verleydonckstraat.

Waar de winnaar kussen en bloemen zal krijgen van Nette.

Nette De Mol haalde onlangs nog de finale van de Miss België verkiezing in De Panne.

Naast bloemen en kussen krijgt de opvolger van Pjotr Havik ook nog eens een hesp , waar hij – als hij niet te zot doet - een gans jaar kan van snijden , en een uurwerk , waarop hij hopelijk meerdere jaren kan zien hoe laat het is.

Wat de toeschouwer betreft , die zal langs het parcours ook geen honger en dorst lijden. De horeca in Lochristi zal die dag alvast een tandje bijsteken.

En , er is een Vip ontbijt en Vip lunch in ' Fazantenhof ' aan de Bosdreef .

Alle nuttige info op deze link : https://gpflorianvermeersch.be/

( willy van bouchaute )

( foto's : anne-marie couliez )

 

 

 

Kom de 17-de mei maar af , je zal weggeblazen worden.

Messenger chats met Ken zijn altijd spannend.

Ken , dat is Ken Stevens , organisator van de Miss Exclusive verkiezing.

Van Ken is geweten dat hij nogal eens de zeilen durft bol te zetten.

Wat dat ' wegblazen ' betreft , er hing inderdaad een strak briesje zaterdagavond over t ' Silt ' in Middelkerke.

Gelukkig was de afstand tussen Hotel Honfleur , waar we bij Katrien een kamer voor de nacht boekten , en het stedelijk Casino niet al te groot.

Het was Ken persoonlijk die ons naar onze tafel leidde.

Tafel 20 , dat is een mooi getal.

 

 

Helemaal compleet wordt het wanneer ook Richard ( De Meyer ) aan onze tafel komt aanschuiven , met aan zijn zijde Maria Rak

De Oekraïense zal vanavond op het podium twee nummers zingen.

En dat doet ze uitstekend. Vooral haar versie van Jennifer Rush's Power of love slaat aan , en is loepzuiver gezongen

Vind ook Richard , die zot is van haar stem , en ook een beetje van haar.

Voor wie Richard niet kent , hij is de cameraman waar alle zenders op beroep doen , wanneer ze de hoogste kwaliteit willen afleveren.

Intussen is hij nu ook de manager van Maria.

 

 

Er is champagne ' Cuvée Laurent Brut ' , witte wijn ' Cuvée Hortense entre-deux-mers , rode ' Les Lauriers du Terroir (Côtes-du-Rhône ) , en waters van ' Eaulala ' .

Alle dranken zullen de ganse avond rijkelijk vloeien.

Dat onmiddellijk met het hoofdgerecht ( Filet Pur met witte en groene asperges, en gekonfijte aardappel ) wordt gestart is niet erg , het eetbare bladgoud op het dessert van Ferrero Rocher New Style zal straks alles nog naar een hoger niveau tillen.

Tijd voor de show.

En die start stipt.

Om 21 uur , zoals beloofd.

Dat is al een zeer goed begin.

De 'videowall' stuurt een wonderbare wereld van onderwater fauna en flora de zaal in , een aantal danseressen met zeester op het hoofd gekleefd leiden de 9 finalisten in.

Even later komt Veronique ( De Kock ) boven water , zij zal als presentatrice de verdere avond in goede banen leiden , en doet dat uitstekend , zowel in het Nederlands, Frans als Engels.

De negen kandidaten voor het kroontje mogen al snel hun naam en die van hun provincie door de microfoon zeggen , of soms al eens schreeuwen.

Dat gaat snel , al zijn er – naast 3 uit West-Vlaanderen, 1 uit Oost-Vlaanderen, 1 uit Antwerpen en 1 uit Henegouwen - ook 3 Limburgers bij.

De Limburgers zullen nu alweer op ons dak zitten , maar daar zitten ze goed.

Het voorstellen van de jury neemt ietwat meer tijd in beslag.

Er zit dan ook aardig wat volk in de jury.

Schoon volk ook , zoals Jean-Marie De Decker , de burgervader van Middelkerke , en Kevin Janssens ( in ' Bestemming X door VTM ietwat aan de kant geschoven , maar hier met alle egards onthaald ).

Aan zijn zijde zien we Amy De Winter , fel belaagd in de ( Un ) Real Housewives of Antwerp , maar hier vertroeteld als geen ander .

 

 

Tijd voor een defilé , en wat vragen en antwoorden.

Kwamen die bij Miss Wellness uit een glazen kubus , hier wordt een 'pupiter' met een soort visbokaal ( ook in glas ) het podium opgereden.

We zitten niet voor niks aan zee.

Intussen mocht de jury ook al eens iets zeggen , en daarmee waren we al meteen een heel tijdje zoet.

Het dansje met de regenschermen op de tonen van ' It's a rainy day ' ( ICE MC ) was er dan weer eentje om in te kaderen.

Leuk ook om alle eerdere Misses Exclusive nog eens samen op één podium te zien.

Eveneens amusant was het 'ijs likkend' badpakken tafereeltje met de strandstoelen.

Opvallend daarbij de ellenlange benen van Jera Redant , en een 'halsreikende' Veronique ( ook al niet klein ) die met moeite met de microfoon tot bij de lippen van de 'Giesbergsche' schone geraakt.

Al snel gaat het van 9 naar 4 kandidaten , afvallen is leuk , maar niet op die manier.

 

 

Miss Globe , Miss Earth en Miss Earth Air 2024 mogen ook nog podium op , er zijn nog een paar muzikale acts , en de defilés die nog restten waren ook best de moeite.

Voor we het weten zitten we bij de deliberatie.

 

 

Twee dames staan met in elkaar verstrengelde trillende handen.

Wordt het Jera , of wordt het Elizabeth ?

 

 

Het is Jera Redant , 18-jarige studente uit Geraardsbergen die iets voor twaalven het kroontje van Miss Exclusive 2025 krijgt opgezet.

We interviewen de nieuwe Miss kort na haar kroning , en vragen aan organisator Ken Stevens of hij tevreden is met zijn nieuwe Miss , en wie er buiten haar nog mocht winnen.

 

 

De nieuwe Miss Exclusive 2025 heeft alles om het in het modellenwereldje te maken , ze is knap , heeft een lieve lach , heeft haar lengte mee , en ook haar charisma. Ze doet ons een beetje denken aan de jonge Sylvie De Bie ( Sylver) .

Of ze even goed kan zingen, moeten we haar nog eens vragen.

Na haar humaniora ( ze studeert nog ) wil ze voor kleuteronderwijzeres gaan , maar die plannen kunnen al snel veranderen.

Nog wat catwalk training – Viviane Audenaert zou hier kunnen helpen – en ze staat binnenkort in Milaan, Parijs of New-York.

De finale van Miss Exclusive 2025 was er eentje om in te kaderen.

Dat weten we na een dagje beelden monteren.

Knappe defilés , en dito kledij , mooie choreografie , en technisch dik in orde.

En een goede casting , wat de keuze voor de kandidaten betreft.

En , al even belangrijk , een quasi perfecte timing.

We nemen buiten afscheid van Richard , en zien even verderop de limousine van Yves staan.

Ives Van Swalm , blijft sinds onze trip in zijn limo met regisseur Frank Van Laecke een vriend voor het leven.

Of hoe 'exclusive' een avond als deze wel kan zijn !

( willy van bouchaute)

( camera : anne-marie couliez )

 

Brecht houdt hier de vinger op de knip , en André zijn gieter stevig vast.

Terwijl Conny niet uitgekeken raakt op al het moois dat de villa dezer dagen te bieden heeft.

Tijd om alles in beweging te zetten.

Met één klik op onderstaande video bent u helemaal mee

( willy van bouchaute )

( camera : anne-marie couliez )

 

Benieuwd wat gravin Valerie deze keer met het thema van de 73-ste Tuindagen van Beervelde doet.

' Wie dacht dat het simpel ging zijn , had het duidelijk mis ' , zei de flamboyante Parisienne ons in haar beste Frans.

Ze wou ons vandaag , één dag voor de Tuindagen , ook in het Nederlands te woord staan , maar omdat een echte Parisienne zo heerlijk Frans spreekt lieten we haar maar in haar moedertaal aan het woord.

We laten de beelden hieronder maar voor zichzelf spreken , u heeft geen idee wat mooi's u allemaal in de grafelijke villa te wachten staat.

 

 

Even verder aan de ingang van de dreef is graaf Renaud helemaal zijn eigen zelve.

' Zijn hart en ziel zitten nog altijd in Ukraïne , maar zijn geest moet zich nu al zeker drie dagen op de Tuindagen in Beervelde concentreren.

Ook al niet simpel.

( willy van bouchaute)

( camera / anne-marie couliez )

https://www.parkvanbeervelde.be/nl/de-tuindagen/de-tuindagen-mei-2025/algemene-voorstelling

 

Wie aan Moederdag denkt , denkt aan de Tuindagen in Beervelde.

En wie aan de Tuindagen in Beervelde denkt , denkt aan bloemen.

En wat is nog altijd de meest edele bloem op aarde ?

De Roos !

En wat is de kleur van de Liefde ?

Rood !

Wie dus mama heel graag ziet koopt dus maar beste een boeketje

rode rozen.

' Roses are red ' , geen betere titel om de 73-ste Tuindagen de juiste kleur te geven.

We vragen ons al eens af : hoe komt een mens bij zo'n titel , en wie verzint die ?

Zou het zo gegaan zijn ?

Dat graaf Renaud , die sinds kort in de organisatie een stapje terug heeft gezet , de Heilige Clara in plaats van een mandje eieren , een groot boeket

witte rozen uit zijn hof opgestuurd heeft , en dat Clara , veeleisend zoals ze de laatste tijd is , de rozen meteen teruggestuurd heeft met een briefje aan,

waarop te lezen stond : “ Dank voor de bloemen , maar ' Roses are red ' ! “

Of zou Mevrouw Caroline , die nu met hart en ziel de Tuindagen in goede banen leidt , op een dag 'Bobby Vinton' hebben op gezet , en luidkeels

' Roses are red , my love, violets are blue oe oe , sugar is sweet , my love, but not as sweet as you ' hebben meegezongen?

Of zou het toch Jan Verlinde zijn die de rode rozen van André Casteels eens goed bekeken heeft , de rozenkweker uit Putte die zaterdagmiddag als ' Tuinpersoonlijkheid van het Jaar ' zal worden in de bloemen gezet.

Hoeveel Tuindagenedities André al op zijn vaste stekje in Beervelde staat, gaan we hem zaterdag eens vragen.

Als hij het nog heeft kunnen bijhouden tenminste.

' Het sprookje van zijn 1001 rozen ' lijkt nog altijd springlevend.

Wie ietwat vertrouwd is met de Tuindagen in Beervelde weet dat het komend weekend de zon alweer van de partij zal zijn , en de thermometer een paar graden hoger zal klimmen.

Clara is nog zo slecht niet.

Wat er zoal te beleven valt vrijdag 9 , zaterdag 10 en zondag 11 mei aan de Beerveldse baan, 33, 9080 Lochristi ?

We vroegen het gisteren aan Caroline.

Die zegt het in onderstaand interview met volle enthousiasme , en met bloemen...

(willy van bouchaute)

(camera : anne-marie couliez )

alle verdere info en tickets op : https://www.parkvanbeervelde.be/nl/de-tuindagen/de-tuindagen-mei-2025/algemene-voorstelling

 

 

Zo te zien schijnt alles wat Fernand Huts ( Katoennatie / Indaver / The

Phoebus Foundation ) aanraakt te veranderen in goud.

Soms is de weg ernaartoe al eens langer dan gepland.

Maar uiteindelijk komt het allemaal goed.

Dat laatste is ook de titel van een nieuw vinyl album van Rick de Leeuw ( 64 intussen , ooit frontman van Tröckener Kecks ).

Dat album kwam trouwens tot stand mede en dank zij de inbreng van Huts' Phoebus Foundation. De plannen werden zelfs aan de toog gesmeed.

In onderstaande video hoort u het ganse verhaal

Wanneer men het in een grootstad over ' strippen ' heeft , denkt men al gauw aan ' erotische activiteiten ' in de rosse buurt.

In Antwerpen werd er echter de laatste tijd nogal wat afgestript op het einde van de Meir , vlakbij de Eiermarkt , waar de ' Boerentoren ' nu in zijn ' nakie ' staat.

Huts kocht met zijn ' Katoennatie ' het imposante gebouw in juli 2021.

De werf werd eind de maand daarop al meteen opgestart.

Nu , bijna vier jaar later , is de eerste saneringsfase klaar.

Dat betekent dat intussen 12.000 ton bouwafval is verwijderd , waaronder 4000 ton asbest verontreinigde materialen.

' De Boerentoren is asbest veilig verklaard ' , zei werfleider Kurt Dupon op de persvoorstelling , ' wat er nog in zit , zit diep in het beton en volledig

ingekapseld.'

Op 30 juni as. wordt de omgevingsvergunning van de Boerentoren ingediend , en eens die binnen , kan de toren worden aangekleed.

Intussen kan het grote publiek de Boerentoren in zijn blootje gaan bekijken. U kan zich voor deze ' open werfdagen ' inschrijven

via https://phoebusfoundation.eventsite.be/.

Het bezoek loopt tot en met 30 juni. De plaatsen zijn wel beperkt.

 

 

 

Aansluitend kan u ook de tentoonstelling ' Het komt allemaal goed ' in de Keizerskapel ( op 5 minuutjes wandelen van de Boerentoren ) bezoeken.

Daar hangen 12 werken van Vlaamse Meesters , die later allemaal hun plaats in de Boerentoren zullen krijgen.

Het bezoek kan audiovisueel met een keuze uit commentaar van professor Katharina Van Cauteren , of de stem van Rick de Leeuw , of het bijpassende lied gecomponeerd en gezongen door Rick de Leeuw.

Soms denken we al eens bij onszelf : ' Goed dat er kapitaalkrachtige mensen bestaan , zoals hier Fernand Huts , die hun rijkdom willen delen met de maatschappij en de burger. En er voor zorgen dat monumenten en erfgoed als de Boerentoren in Vlaamse handen blijven.

Teruggeven aan het volk , zo kan je het ook stellen.'

Eens het ganse plaatje af , wacht er het volk een juweeltje.

Met op het gelijkvloers ' de Antwerp city living room ' ( The Grand Café ,

The Tea Room , de museumwinkels , de boekenwinkels , de modewinkels en delicatessenwinkels.)

Een verdieping hoger zijn er de tentoonstelling ruimten met de Toren living room , café's , tavernes, brasseries, fine dinerrestaurants, het atrium en de galerijen.

Nog eentje hoger : de beeldentuin met beelden van grote kunstenaars , de groene long zwevend boven de stad Antwerpen.

En op het allerhoogste , de kroon met een immens panorama en openluchtplatform.

We kijken er nu al halsreikend naar uit , nog een paar jaartjes geduld allicht.

( willy van bouchaute )

( camera : anne-marie couliez )