Als we 2 dagen tevoren in ons hotel in Cavalaire, zo’n 20-tal kilometer van Saint-Tropez verwijderd, arriveren, houden we ons hart vast.
De sporen van een hevig onweer diezelfde voormiddag zijn nog duidelijk te zien.
Het is behoorlijk slecht weer in de Alpen en dat betekent bovendien dat de Mistral in aantocht is.
Hoe fel deze zuiderse wind waaien kan ondervinden we meteen als we ’s anderdaags de haven van Saint-Tropez gaan verkennen.
Dan maar hopen dat diezelfde wind morgen, op onze nationale feestdag, wat in kracht gaat afnemen.
Wat gelukkig gebeurde.
Het is even wennen als we “Tropezina Beach ” binnenstappen.
Hier en daar is aan de inrichting gesleuteld, en we missen meteen de ronde tafeltjes, waaraan het vorig jaar zo gezellig interviewen en keuvelen was.
Ook op het grote podium, waar toen nog joekels van geluidskasten stonden, oogt het behoorlijk leeg. We komen snel te weten waarom.
De afgelopen nacht waren dieven het terrein binnengedrongen, en hadden zo een groot deel van de geluidsinstallatie ontvreemd.
Of het wel zo’n goed idee was om kostbaar materiaal als dit ’s nachts onbewaakt buiten te laten staan laten wij in het midden.
op de foto : Patrick Cnudde, Patrick Germain ( eigenaar Tropezina Beach ) en Frederic Destoop
Het is vandaag al voor de zevende keer dat Frederic Destoop en Patrick Cnudde de organisatie van dit evenement voor hun rekening nemen. Destoop en Cnudde hebben ervaring met zaken zoals dit. We waren vorig jaar dan ook behoorlijk onder de indruk.
Het zou dus moeilijk worden om deze keer nog beter te doen.
Dat een grootschalig evenement als dit uiteindelijk om “budget” draait, werd ons meteen duidelijk. Geen grote namen op de affiche, en ook geen uitgesproken live-acts.
Ook in de verste verte geen Joke van de Velde te bespeuren, die toch het gezicht van het evenement was, en vorig jaar gewillig met iedereen op de foto ging.
Ook de afspraak met Miss-België van vorig jaar, Cilou Anys, nochtans vooraf aangekondigd, werd afgeblazen.
Kelly Pfaff, Annick en Zoë Van Gastel
De aanwezigen, toch met zo’n honderd minder dan vorig jaar; moesten het dan maar met
enkele DJ’sets stellen.
DJ’s van dienst waren Kelly Pfaff en Zoë Van Gastel, die haar broertje Lexis had meegebracht. Of was het omgekeerd.
Er werd dit jaar, zoals Frederic Destoop in onderstaand interview dan ook bevestigt, duidelijk de kaart “jeugd”getrokken. Waar op zich niets mis mee is, maar wat toch een totale ommezwaai betekende tegenover de vorige zes edities.
Het feit dat in laatste instantie ook nog Isabelle A met haar “ Le Mash Club”-project werd aangetrokken, kon daar weinig aan veranderen. Want eigenlijk is ook dat een DJ-set met live vocals, gitaar en percussie. Vanavond zelfs zonder gitaar, want Vincent Goeminne ( ex-Dinky- Toys en Plane Vanila ) ontbrak op het appel. Isabelle’s vriend Hans Forceville stond wel achter de draaitafel.
Alle “minder jeugdige” ogen keken dan ook vooral uit naar het optreden van Sam Gooris.
Sam, die in 1989 als zestienjarige knaap nog Belgisch kampioen soundmix werd met een imitatie van Shakin’ Stevens, vloog er meteen volop in met meezingers als “Marijke” ( waar hij in 1992 meer dan 25.000 singles van verkocht en prompt “goud” haalde ) , “Basketsloefkes”, “Comment ça va” en “ Laat het gras maar groeien”.
Allemaal meezingers, die een feest als dit, de nodige “swung” inblazen.
Gooris is naast zanger ook een prima entertainer, en dat zullen ze op 21 juli op Tropezina Beach geweten hebben.
Malibré, de groep van Stijn Breda (met zangeres deze keer) die het feest mocht afsluiten, had na de prima voorzet van Sam de bal zo maar in doel te trappen.
Wie ons donderdag in Saint-Tropez ook behoorlijk verraste was Olivier Sonck (rechts op de foto), die met zijn “Belgian Bubbles” de aanwezigen direct in de goede stemming wist te brengen.
Het laat zich drinken als de beste champagne, al is het geen champagne, en ook geen cava, prosecco of spumante.
Een ideaal product met een voorspelbaar grote toekomst en een jonge Belgische ondernemer, die zijn nek uitsteekt.
Ook dat mocht op Tropezina Beach niet ontbreken.
Als we rond de klok van elf de terugreis naar ons hotel in Cavalaire aanvatten, is het toch met een dubbel gevoel. Ondanks de ambiance, die er vandaag op Tropezina Beach wel degelijk was, misten we toch het gemoedelijke gezellige mondaine sfeertje van vorig jaar.
We hopen dan ook dat er volgend jaar toch enigszins aan het programma wordt gesleuteld.
Dancings en discotheken zijn er in het thuisland al genoeg.
(willy van bouchaute)
(foto’s: ivan bracke)
interview met Kelly Pfaff
interview met Isabelle A