Dit zijn de meer dan verdiende winnaars van de derde halve finale van Eurosong 2014.
En frontman Jasper Publie van “ Bandits “ wijst hier duidelijk aan wie in zijn ogen de beste is van de vijf, die hier het winnaarspodium bevolken.
Axel Hirsoux is , in onze ogen dan, eigenlijk buiten categorie.
De Belg-noem hem geen Waal- beschikt over een uniek stemgeluid, een ongelooflijk charisma, en gaat hiermee een zekere fantastische carrière tegemoet.
Of hij nu naar Kopenhagen trekt of niet, hij is nu al vertrokken voor een meer dan avontuurlijke wereldreis.
Gaat Axel hiermee Susan Boyle achtena?
Hij steekt ze nu al voorbij.
“Nelson Morais” moest zondagavond in Vilvoorde de spits afbijten.
Een moeilijke klus met al het talent dat nog komen moest.
Zijn nummer “ Wild Side “ klonk erg funky en deed ons een beetje denken aan het rhythm & blues werk van “ Boz Scaggs “ ( midden jaren 70 ), en inderdaad ook een beetje aan Robert Palmer, wat jury- expert Bart Peeters ook al dacht.
Ondanks Nelson er hier op de foto probeert alles uit te persen, en zijn danseressen volop in vuur en vlam staan, slaagde de acteur-zanger er niet in om naar de finale door te stoten.
Iets wat hem bij zijn eerdere deelname in 2008 wel was gelukt.
Tisha Cyrus, niet te verwarren met Trisha wegens totaal andere materie, kreeg met “ Kitty Kat”, ook al niet te verwarren met Kitkat wegens dezelfde redenen, een nummer voorgeschoteld wat ons helemaal niet kon bekoren.
Eigenlijk had de jury voor haar een ander nummer in petto, maar dat zag ze helemaal niet zitten.
“Kitty Kat” is een song, zoals er, in onze ogen en oren, dagelijks honderd in de aanbieding staan.
Thisha spaarde echter kosten noch moeite om in Vilvoorde een unieke act neer te zetten.
Let even op de wel erg speciale outfits en toneelattributen. Die haal je niet zomaar bij de kruidenier om de hoek.
Het begon al met het neerzetten van een soort “bombastische” troon , getooid met vlijmscherpe Viking zwaarden die zo uit “Hägar de Verschrikkelijke” leken geplukt.
Al kan je Tisha, hier in strakgespannen hotpants, moeilijk vergelijken met Helga, Hägar’s vrouw in het gelijknamige Amerikaanse stripverhaal.
De dansers, niet in hotpants, hadden zo te zien blijkbaar heel wat meer moeite om hun broek op te houden.
Ondanks de schitterende act en niet onaardige zangpartij van Tisha zat er ook voor haar geen finaleplaats in.
“ De stemmen van “The Beatles” en de looks van “ One Direction “.
Dat zijn de meest gehoorde omschrijvingen als we het over de jongens van “ Bandits” hebben.
Meteen ook de kwaliteiten waarmee je alle generaties van de bevolking inpakt.
De vriendelijkheid zelve en wars van alle kapsones, zo kwam leadzanger Jasper Publie bij ons over als we hem na de uitzending voor onze microfoon krijgen.
Zondag hoorden we drie fantastische live stemmen ( bassist Thomas Van Achteren zingt niet mee ) op het Eurosongpodium.
En mochten ze ook live hun instrumenten hebben kunnen bespelen, dan hadden ze iedereen in het publiek weggeblazen, zeker met al die “Marshall” versterkers, die ze achter zich op het podium hadden staan, en waar nu jammer genoeg niet het minste geluid uit kwam.
En daar wrong toch even het schoentje : aan de demo-geluidstrack die ze aan de techniek hadden bezorgd hadden ze toch ietwat gesleuteld, zodat het geluid toch heel wat minder vol klonk dan ze hadden gedacht.
“ Ik hoop dat jullie tegen volgende week nog wat aan de arrangementen doen “ gaf Bart Peeters hen na afloop terecht mee.
En dat was precies wat ook wij hadden gedacht toen we hen in Vilvoorde bezig hoorden.
Wie het podium bij “Videohouse” Vilvoorde al heeft gezien weet hoe immens groot dat is.
En hij vulde het helemaal, in zijn eentje nog wel, alleen bij gestaan door het silhouet van Isabelle die hem met wat sobere choreografie ondersteunde.
Bij het brengen van zijn song “Mother” was het ijzig stil in de zaal.
Het deed ons een beetje denken aan “ Oh, my mother “ die geweldige popsong van “Moebius Bottle” uit 1970, die ook iedereen naar de keel greep, maar uiteraard in een gans andere stijl.
In het introfilmpje, waar de televisieploeg Axel thuis bezoekt, krijgt zoonlief van moeder een stevige knuffel, waarbij ze hem ook nog eens “ mon garçon”( my boy ) , noemt.
“ My boy “? Was dat geen hit van Richard Harris, ook al uit 1970, waar onder andere Claude François de muziek voor schreef, en drie jaar later door Elvis (Presley) werd gecoverd.
Met Axel heeft mama Hirsoux van nu af aan een “ golden boy “ in huis.
Terwijl de tele-voting volop aan de gang is, mag “ Clouseau “ Anne nog eens uit de kast halen.
Het nummer moest in 1989 nipt de duimen leggen voor “ Door de wind” waardoor Ingeborg naar het Eurovisiesongfestival trok.
Laten we voorzichtig stellen dat we de akoestische live versie van “Anne” , die we zondagavond anno 2014 te horen kregen, stukken beter klonk dan wat in 1989 op plaat werd gezet.
Het laatste plaatje is voor “ Ruslana”.
De “Ukraïnse” laat hier ostentatief de spierballen rollen, waarbij ze op de volle aandacht en het welgemeend applaus van medejurylid Bart Peeters kan rekenen.
Dat mag ook als je een week eerder uit de handen van Michelle Obama de “International Women of Courage” award hebt ontvangen.
Ruslana Lyzychko won in 2004 met “ Wild Dances “ het Eurovisiesongfestival, en wil haar bekendheid nu ook uitspelen in de strijd voor haar sociale en politieke idealen.
De toestand in haar thuisland baart haar immers grote zorgen : luistert u maar eens naar het interview dat we zondag na afloop van de derde halve finale van Eurosong met haar hadden.
Maar, ondanks al die beslommeringen zal ze er op 16 maart bij de finale in het Antwerpse Sportpaleis toch weer bijzijn.
Niet na eerst nog eens naar Kiev en Istanbul te zijn gevlogen.
Wie er volgens haar voor België naar Kopenhagen moet?
Ze hoeft er niet lang over na te denken…
(willy van bouchaute)
(foto’s : jeroen d’havé )
Interview met Axel Hirsoux
Interview met Jasper Publie ( Bandits )
Interview met Ruslana Lyzychko