De Nacht van Gijzenzele 2015 : “NU AL DE PERFECTE (Avond) MATCH !”
Feesten ?
In Gijzenzele kennen ze er wat van.
Nergens anders hebben we ooit zoveel sfeer en ambiance gezien.
En we lopen nogal wat rond in Vlaanderen.
Als we de uitnodiging voor de zoveelste ( de 6-de al ) “ Nacht van Gijzenzele” in onze bus krijgen weten we het al : dit jaar wordt het nog straffer!.
“ Reuze Barbecue “ staat er deze keer op hun Vip-kaarten, en die “reuze” staat helemaal terecht.
Want geeft toe een delicatesse als “côte à l’os” wordt er op feesten zoals deze nog niet te snel op de rooster gegooid.
Zonder been weliswaar, maar Voorwaarts Gijzenzele Oosterzele zou Voorwaarts Gijzenzele Oosterzele niet zijn, mochten ze daar niets op gevonden hebben.
“Als we de benen niet op het bord kunnen leggen, dan zetten we ze maar op het podium”, moeten ze daar in de Brielstraat gedacht hebben.
Waarmee dan meteen ook de eerste artiest van de avond op het podium verscheen.
We ontmoetten “ Kéyoh” voor het eerst als model op de “Eccentric Fair” in Knokke, waar ze het gezicht was van de juwelencollectie van “ Mas tu vu “. Haar foto siert trouwens nog altijd hun affiches. Toen sprak ze ons al over haar plannen om het als zangeres te maken.
Karine Ohanian werd 30 jaar geleden in Armenië geboren en kwam op haar 12-de naar België.
Twee jaar terug kreeg ze met haar eerste single “K.O. Love” heel wat airplay op de nationale zenders.
Dan werd het beetje stil rond de langbenige schoonheid, maar nu is ze met
“Gotta be you” helemaal terug.
Knappe song, mooie stem, en ook nog eens haar looks mee.
Gijzenzele had zaterdagavond met deze ravissante opener helemaal geen reden tot klagen.
Alain Des stond als tweede act geprogrammeerd.
De Waal zit momenteel meer in Vlaanderen dan in zijn geboortestreek.
Niemand die beter Claude François op een podium neerzet dan hij.
De stem is quasi identiek aan die van de toenmalige Franse megaster.
Qua looks is dat iets minder, maar daar heeft manager Guy Broeckhove, ex-Radio 2 en onze vroegere collega bij Stadsradio Roeland een flinke mouw aan gepast.
Vier knappe meisjes kruipen hier met volle enthousiasme in de huid en de kleren van “ Les Clodettes”.
En dat enthousiasme mag je heel letterlijk nemen, want de glimlach verdwijnt nooit van hun gezicht.
Sinds kort is er een gekleurd meisje bij, net zoals dat bij de echte Claude François het geval was, en dat maakt alles nog wat echter.
En ook Alain Des zelf heeft er zin, want “ Magnolias for ever “, “ Alexandrie Alexandra “, “ Le telephone pleure”, “ Une chanson populaire”, Comme d’habitude...
Ze passeren allemaal vlekkeloos de revue, en worden door de massa aanwezigen nog eens feilloos meegezongen ook.
De Alpenzusjes.
Tiroler Schlagermuziek heette het, het genre waarmee deze Nederlandse meiden al in 1980 uitpakten, al blijft daar nu niet al teveel van over.
Ook niet van de originele bezetting, want van het prille begin tot nu passeerden al zo’n 11-tal dames de kassa.
Trouwens aan de Alpen hebben we nog een aantal mooie herinneringen.
Wat ons vooral bijbleef was de rustgevende stilte op de top van zo’n Alpencol, waar je alleen maar de vogeltjes kon horen fluiten.
Maar sinds de Alpenzusjes zaterdagavond van hun majestueuze Alpencol naar Gijzenzele zijn afgedaald, zijn het alleen nog onze oren die fluiten.
Met dank aan hun technicus van dienst.
Je hebt nog altijd van die mensen, die blijkbaar de grens niet kennen tussen muziek en lawaai.
En de Alpenzusjes maar zingen.
“ In het hutje, hutje,hutje op de heie....”
In Holland schijnt dat een naam van één café te zijn.
Bij ons in de Kempen staat dat nog altijd voor een echt hutje in de echte heide.
Maar daar zijn ze bij onze Noorderburen blijkbaar nog lang niet achter.
Swoop is één van de drukst bezette ambiancegroepen in Vlaanderen.
Filip d’ Haeze doet dus heel wat kilometers.
Niet alleen op de weg, maar ook op het podium.
Al is hij intussen geen 23 meer, zoals zijn T-shirt beweert, de knappe youngsters naast en achter hem moeten zich telkens weer reppen om hem bij te benen.
Een hele resem meezingers werden met heel wat dynamiek de tent ingestuurd, naast ook nog eens de eigen Swoop-nummers, zoals ook hun jongste “ Lekkerbekje”.
We hebben het dan weer niet zo direkt begrepen op namen van titels als deze, maar dan nog liever dit dan de “Trillende Billen “ van een ander Vlaams zangwonder.
De Swoop Girls zien er alweer stuk voor stuk beeldig uit.
“ We moeten vanavond voor een voetbalclub optreden, dus trekken we maar onze voetbaltruitjes aan “, moeten de dames vooraf gedacht hebben.
En voor het hockey zouden ze ook nog kunnen dienen.
Wat ze waarschijnlijk niet weten is dat de fusieclub Gijzenzele- Oosterzele in geel-groen-rood het terrein opkomt.
Maar misschien hadden ze die kleuren dan ook weer niet zo direct in de kast hangen.
Maar toegegeven ze scoren in de kleuren van “ La Juve “ ( Juventus Turijn ) ook best hoog.
Kurt Burgelman ( Biezebaaze) mocht met zijn driemansformatie
“ Partie Party “ de nacht afsluiten.
We hadden de band al een paar keer eerder aan het werk gezien, dus we wisten al wat we konden verwachten : een magistrale mix van het hardere rockwerk met melodieuze pop, waaronder ook heel wat leuke Franse chansons zoals “ La ballade des gens heureux “.
Maar waarschijnlijk omdat Alain Des hier eerder op de avond al een Frans repertoire had afgewerkt, kwam de taal van Molière er bij “Partie Party “ niet aan te pas.
Meer nog, er werd ronduit gekozen voor het wat steverige werk.
Al kan je dan weer songs als “ Sweet Caroline” moeilijk onder die noemer klasseren.
Maar goed, Kurt deed wat hier van hem verwacht werd, en de respons in de zaal was dan ook navenant.
Met Bart Mareen op bas weet je vooraf dat je goed zit, en ook de progressie die Guy De Mulder de laatste jaren op drums heeft gemaakt is fenomenaal.
Voor wie enig idee wil hebben van de uitbundige sfeer op de zesde “ Nacht van Gijzenzele", deze foto's.
Zo was het dus, en al heel vroeg op de avond zelfs.
Ondanks de drank rijkelijk vloeide was nergens enige “ambetantigheid” te bespeuren.
Ze deden het daar heel losjes en zelfs helemaal zonder security, op Thierry na.
Maar die houdt alleen de meisjes van “Swoop” in de gaten, of beter diegenen die de meisjes van “Swoop” in de gaten houden.
Hoe we dat zo zeker weten?
Omdat wijzelf Thierry in de gaten hebben gehouden.
(willy van bouchaute)
(foto’s:marc de clercq)
De Nacht van Gijzenzele 2015 Sfeerbeeld