In the picture

Donderdag 9 maart , het is heel vroeg in de morgen.

De klok in Destelbergen wijst zes uur aan.

Peter Van de Veire en Kim Van Oncen staan al paraat in hun Radio 2 busje.

In de front van het meer dan fraaie gemeentehuis.

Nog een chance dat het weer wat meezit , want na de middag zal het ouwe wijven regenen.

Geen mens die het weet hoe lang dit spreekwoord nog gaat meegaan.

Wie al een tijdje meegaan zijn Kato Callebaut en Tom Dice.

Het is al geleden van onze ontmoeting op de Radio 2 Eregalerij in 2019 dat we mekaar hebben gesproken.

Maar het goede nieuws is dat ze hier straks als The Starlings samen live op het podium staan.

Straks, dat is rond achten , en dan zal het pleintje hier allicht al vol staan.

We hebben ook nog backstage een interview geregeld, dus dat belooft !

We zijn heel benieuwd naar hun antwoorden op onze vragen , en of ze zich onze interviews van jaren geleden nog herinneringen in het prille begin van hun , toen nog , afzonderlijke carrières.

Ons eerste interview met Kato dateert van 2011 , toen ze als ' het ukelele meisje' tweede werd in de talentenwedstrijd Idool.

Tom leerden we kennen in 2009 toen hij in zijn eentje het voorprogramma deed van Moreese.com , de theatershow van 'Praga Kahn' Maurice Engelen.

Hun optreden hier samen in Destelbergen zal er alweer eentje zijn om in te kaderen.

(willy van bouchaute)

(foto's/camera : a-m.couliez)

Zoals al jaren het geval is bij de finale van Miss België staat het duidelijk op de uitnodiging : ' Aankomst 19 uur , vroeger aankomen is niet mogelijk'

Tenzij je een lift krijgt van Christ Schepens.

Christ is de baas van ' De Feestarchitect ' , en zonder Christ en zijn man- of vrouwschappen , zitten de Vip's straks om 17 uur zonder eten.

Het is Dirk die achter het stuur zit , wanneer we stipt om 15 uur het bedrijf in de

Burgstraat , 78, in Destelbergen achter ons laten.

Zo'n klein anderhalf uur later draaien we de parking van Plopsaqua op.

Ons landje kent behoorlijk wat achterpoortjes , zo ook Plopsaland De Panne.

Helaas zit dat achterpoortje op dit uur behoorlijk op slot.

Maar dat is niet erg , want Dirk kent de code.

Goed en wel binnen, is het Darline die – de krulspelden nog in het haar – ons tegemoet komt.

Kussen 'met haarspelden in' ziet ze niet direct zitten , maar op onze vraag ' of ze ons

misschien niet graag meer ziet , antwoordt ze ' bij ja gij ' en dat is op zich al een hele geruststelling.

' Ge zijt wat vroeg ' , zei ze ook nog.

Waarop wij weer : ' we zijn met de Feestarchitect mee '.

We wouden er ook aan toevoegen ' en zonder de Feestarchitect zit ge hier straks zonder eten ' , maar dat deden we niet.

Even verder komt ' Guy ' op ons af.

Guy is de man die voor het geld zorgt bij Miss België;

' Ge zijt te vroeg ' , zegt Guy ons.

Bij Guy is het altijd duidelijk : ' Ge zijt te vroeg ' of ' Ge zijt te laat '.

Gelukkig is er nog Dirk.

Dirk is de man die er voor zorgt dat bij de Miss België verkiezing de pers in de watten wordt gelegd.

Maar een mens die een beetje buitenkomt weet hoe moeilijk het de dag van vandaag is om aan watten te geraken.

Dirk zorgt er ook voor dat onze camera een veilig plekje krijgt , en wij maken intussen een rondje door het park.

Het Kampioenencafé zit vol met antieke spullen , en levensgrote kartonnen afbeeldingen van de bekende televisie sterren.

Zelfs de prijzen van de dranken zijn er levensgroot.

Tijd voor een bezoekje aan de foyer van het Plopsa Hotel , tegenwoordig

' De Proximus Cocktail Bar ' genoemd.

We houden nu al ons hart vast , want je weet hoe dat gaat bij Proximus : ' Even geduld , er zijn nog 32 wachtenden voor u , blijf aan de lijn '

Gelukkig is de barman uit ietwat ander hout gesneden.

Het is vlugger 19 uur dan we dachten , en we spoeden ons richting ' Mayaland '.

Dat is , sinds het vertrek van Miss België uit het Casino van Knokke , tijdens de show de vaste thuisbasis van de pers

Het is er leuk zitten , en er is lekkere wijn , en heerlijke broodjes.

En er is TV , met veel beeld en weinig klank.

Sommigen kennen dat al van thuis.

Wie wil mag achteraan ook in de zaal gaan zitten , wat wij ook doen , voor even.

Maar later dan , want zonet is in ' Mayaland ' het bericht binnen gesijpeld over één of andere idioot die vanavond in het Plopsa – nu Proximus Theater- een aanslag zou willen plegen.

En dat iedereen – ze waren er pas in – opnieuw de zaal uit moest.

De vermeende dader was al in de loop van de namiddag opgepakt , maar toch wou men geen enkel risico nemen.

Bij zijn aanhouding had Peter C. een vuurwapen op zak , en nog één en ander in de koffer liggen.

We denken zo bij onszelf hoe raken die mannen eigenlijk aan zo'n wapen.

Zou dat gaan als ' Schatje , ge moet straks toch nog om commissies , wilt ge meteen ook eens een wapen of twee meebrengen.'

Met anderhalf uur vertraging wordt de finaleshow op gang geschoten.

Het woord voelt ineens beangstigend aan.

We zien de bikini-show in de bikini's van ' Miss Trésor' passeren.

De eigenares noemt Vicky ( Vanhaeke ) , en die kennen we nog als het kleine meisje dat vroeger met de bus van pa Yvan meereed in de gloriejaren van ' Miss Belgian Beauty', het paradepaardje van wijlen Ignace Crombé.

Vicky ziet er vanavond in haar fuchsia galajurk adembenemend mooi uit.

Maar terug naar het podium nu.

Met hun tweeëndertig beginnen ze eraan.

We zien ze over de scène lopen in knappe kledij , van de zomerkledij van Caroline Biss over de galajurken van Atelier ExC naar de bikini's van ' Miss Trésor '

De choreo 's zijn best goed bedacht , al draait het ene meisje al wat vierkanter dan het ander.

Dat is ook zo met de looplijnen op het podium, waar de ene kandidate al wat beter stapt dan de andere.

Daar is nog wat werk aan de winkel.

De klank zit ook best goed , het licht wat minder.

Het cliché van ' less is more ' is hier zeker van toepassing, met een overdaad aan wit licht op het podium, en een vuurtoren ( we dachten dat die in Oostende stond ) die om de tien seconden een bundel veel te fel licht over het publiek gooit.

De technici van vandaag zijn blijkbaar verzot op al die ' backlights'.

Je staat hier vanavond wel in een zaalshow, hé, niet in een dancing.

Van de 32 finalisten blijven er uiteindelijk 15 over.

Op pagina 50 en 51 van het , trouwens schitterend gemaakte, ' Miss Belgium showmagazine 2023 ' staan alle 32 finalisten in paspoortformaat afgebeeld.

De ene lijkt in het echt al mooier dan op de foto , bij de ander is het net omgekeerd.

Zonde voor de foto's , maar wij moeten schrappen.

Dat worden er 10 op de linkerbladzijde en 7 op de rechterpagina

Zonde voor de knappe Janah Vanderper , die houdt van auto's en zware motoren, maar de jury is onverbiddelijk.

' Te slecht voor het milieu ' zullen ze misschien aan de jurytafel gedacht hebben

Over en out is het ook voor het leuke snoetje van Solyne Husson.

En het wordt geen top zes voor de knappe Perrine Blampain.

En die TOP ZES kleurde dan maar als volgt.

Het lint van 5-de eredame werd om de schouders gelegd van Lena Forseille, die van ons best nog een paar trapjes hoger had mogen staan.

Haifa Salem Ali mag zich met trots 4-de eredame noemen.

Met het lint van 3-de eredame loopt nu Cécile Deltour rond.

Tijd voor de TOP DRIE.

Op het schavotje van 2-de eredame staat Victoria ( begin nu maar al te oefenen )

Kembukuswa te blinken.

Nog een trapje hoger is , als 1-ste eredame, Claire ( blijf maar oefenen ) Lansenebre geklommen.

Maar de grootste eer , en het lint , én het kroontje van Miss België 2023 is voor

Emilie Vansteenkiste.

De kersverse Miss België is 21 , en komt uit Elewijt (Vlaams-Brabant ).

Ze studeert momenteel voor een diploma ergotherapie , is actief bezig met latin dansen , en loop ook nog eens als model over een podium.

Dat zegt ze ons in het interview met haar , zo'n 10 minuutjes na haar kroning , en

eens aan de pikorde van de horde journalisten , cameralui en fotografen voorbij.

Dat haar hart bij de kroning wat sneller is gaan slaan , daar moest ze zich niet al te veel zorgen om maken.

Met een dokter als vriend word je meestal heel snel geholpen.

Tijd voor de after-party , op een waanzinnig laat uur , met de ' Belgian Bubbles ' van

de al even waanzinnig lieve mensen Olivier en Kristien uit Zandhoven.

Zoonlief Leïc is amper 11 , en staat hier al als deejay achter de draaitafels.

En dat gaat goed.

Intussen blijven de mensen van de Feestarchitect onvermoeid achter hun togen de gasten bedienen.

Onder hen ook Kathy.

Vooral haar moeten we in de gaten houden.

Om de simpele reden dat zij ons een lift naar huis gaat geven.

Er wordt , ondanks het late uur, nogal wat af gekeuveld in de auto.

Het is al na drieën wanneer we het parkeerterrein aan de Burgstraat 48 in Destelbergen opdraaien.

Ons rest nog een heel klein tripje huiswaarts , voor Kathy is nog een stukje verder

rijden.

Maar dat is ze na een achttal jaartjes Feestarchitect al lang gewoon.

(willy van bouchaute)

( foto's & camera : anne-marie couliez)

'Het Kringenhof ' in Wachtebeke heeft zijn naam niet gestolen.

Het is een beetje uitkijken , want eens er met de wagen aan voorbij is het opnieuw een rondje rijden.

In het Frans heet dat ' sens unique ' of éénrichtingsverkeer.

In het Gents ' the loop '.

Rondjes rijden is ' in ' en blijkbaar goed voor het milieu.

Het vaandel aan de ingang kleurt geel , de leeuw erop is zwart , en steekt onverschrokken zijn al even zwarte tong naar ons uit.

Geflankeerd door stevig wit geblokte letters , badend in een zwarte achtergrond.

' N-VA , de verandering werkt '

Gelukkig niet op zondag, zo niet zat men hier vandaag met een wel erg lege zaal.

Sinds de aankondiging van de nakende fusie is het straatbeeld nu al ferm gewijzigd.

Waar men Lochristi ziet , ziet men Wachtebeke, en omgekeerd.

Het is Erwin Van Loo , voorzitter van de N-VA fractie in Lochristi , die

, al staat hij op grondgebied Wachtebeke , het eerst het woord mag nemen.

Dat belooft !

Sommigen zien hier al een rangorde in , maar in de politiek moet je het nooit zover gaan zoeken.

Omdat Erwin vandaag toch niet alles uitgelegd krijgt , wordt Diederik dan maar aan de microfoon geroepen.

Diederik heet voluit Diederik Lacayse , en is de voorzitter van de N-VA in Wachtebeke.

Maar in het kader van onze reportages rond de nationale partijkopstukken

is het vooral de gastspreker die onze aandacht zal trekken.

Matthias Diependaele is huidig Vlaams Minister van Financiën en Begroting, Wonen en On(t)roerend Erfgoed.

Dat is een hele boterham , maar geen diepe dalen zonder hoge bergen.

Matthias is een begenadigd spreker.

Een ' causeur “ waarnaar een mens uren zou kunnen luisteren.

We geven hieronder dan ook een meer dan ruim stuk van zijn redevoering mee.

Bovendien is Matthias iemand met weinig blad voor de mond.

De burger weet de dag van vandaag graag waar ie staat.

Energie, en Asiel & Migratie , dat zijn de items waar de man en vrouw in de straat met grote ogen naar kijken.

Niet zo direct in Matthias' portefeuille , maar de 'Zottegemnaar' speelt hier toch handig op in , vooral op het laatste.

' Er is niets mis met het aantal opvangplaatsen , er is gewoon te veel instroom '

We hoorden een drietal weken terug ene Tom Van Grieken in Londerzeel voor onze microfoon en camera krak hetzelfde zeggen.

Met uitspraken over heikele thema's , is altijd enige voorzichtigheid geboden.

' Begrijp me niet verkeerd ' , zei Matthias tot driemaal toe , 'iemand die op de vlucht is voor oorlog en geweld in het eigen land , zullen we altijd opvang bieden , en ervoor zorgen dat hij of zij een dak boven het hoofd heeft '.

Wel erg dat een mens dat tot driemaal toe moet herhalen, zelfs al schetst die een beeld van hoe het er in de echte wereld aan toe gaat.

Na afloop van zijn ' speech ' stelden we de minister – terwijl de camera liep - nog enkele vragen.

Nee, niet over de geplande fietsenstalling in het Gentse Groot Vleeshuis.

Daar is het laatste woord toch nog niet over gezegd.

Straks is misschien de ' Lakenhalle ' aan de voet van Het Belfort aan de beurt.

Daar werden in de Middeleeuwen de lakens uitgedeeld.

Dat kon pas nadat de kwaliteit was goedgekeurd.

Door mensen die er verstand van hadden.

Ze moeten in Gent Matthias maar eens bellen.

(willy van bouchaute)

(foto's /camera 2 : a-m.couliez)

Dat het vandaag een drukke dag ging worden , was al van meet af aan duidelijk.

In de koers situeert die meet zich verkeerdelijk aan de aankomst , want 'meet' betekent eigenlijk beginstreep.

Die meet ligt vandaag voor ons aan de poort van onze garage.

Ver rijden is het niet, maar we vertrekken toch vroeg genoeg , want onze camera moet een goed plekje hebben , en je weet nooit hoeveel volk er straks naar de Nieuwjaarsreceptie van de CD & V , afdeling Lochristi /

Wachtebeke zal afzakken.

Dat Wachtebeke er ook bijhoort is met het oog op nakende fusie met de zuidelijk gelegen bloemengemeente.

Hoogst interessant , in het kader van onze kopstukkeninterviews, is de komst van Nicole De Moor , huidig Staatssecretaris voor Asiel & Migratie, een heikel thema de dag van vandaag.

Kleurde vorige week op dit eigenste tijdstip de feestzaal van de Sint-Hubertuskring nog volledig blauw , nu is het oranje aan de beurt .

En dat heeft voor één keer niks met een bende feestvierende Hollanders te maken , maar wel met de lijfkleur van de CD & V , de vroegere CVP, toen de meest christelijke volkspartij van het land.

We worden verwelkomd door 3 oranje ballonnetjes , netjes omheen het inhuldigingsbord geweven.

Binnen zijn alle tafeltjes gedekt met een oranje tafelkleed.

Zelfs het drumstel van Bart baadt in het oranje licht.

Staatssecretaris Nicole De Moor is stipt op tijd.

Dat moet ook wanneer er door de week al van 's morgens vroeg mensen van alle slag en origine voor je deur staan.

Het zal je job maar wezen in een land dat overspoeld wordt door migranten , zoals premier De Croo ons een week terug al zei : ' Het water staat ons aan de lippen '

Wat de staatssecretaris voor Asiel & Migratie ons in onderstaand interview

dan ook bevestigt.

Het item is hot , en dat zal het bij de verkiezingen volgend jaar ook nog zijn.

(willy van bouchaute)

( foto's en camera 2 : a-m.couliez)

Of hij het een eer vindt dat de premier vandaag op bezoek is in zijn gemeente , vragen we aan burgemeester Yves Deswaene.

Uiteraard dat hij daar fier op is.

Meer zelfs.

Dat vader Herman De Croo zich bij hem ook nog eens persoonlijk heeft verontschuldigd voor het feit dat hij er vandaag niet kon bij zijn , bevestigt eens te meer de goede band die beide families De Croo en Deswaene altijd al hebben gehad.

Zeker is dat 'zoonlieven' het in de politiek ver hebben geschopt.

Alexander tot premier van het ganse land, en Yves tot meervoudig burgemeester van Lochristi , intussen een gemeente van meer dan 23.000 inwoners , illegalen niet inbegrepen.

Met - gezien zijn functie- Alexander een streepje voor.

En ook al , omdat je als premier zowat overal komt , van Kinshasa , over Kiev tot

Davos , en dat nooit met lege handen.

Vandaag heeft de premier naast zijn limousine met 'A' kenteken , alleen zijn twee bodyguards mee.

Een mens kan niet voorzichtig genoeg zijn.

Op het podium wordt de premier aangekondigd door Sandro Di Nunzio , eerste schepen van Lochristi , die aldaar de financiën tot 'op de centiem' in de gaten houdt.

De premier heeft het onder andere over Oekraïne , en zijn bezoek aan Kiev , en uiteraard ook over de energiecrisis , en hoe blij hij is dat het energiebeleid voor de helft terug in Belgische handen komt , er niet bij vertellend dat een partijgenoot van hem toen als premier al onze kerncentrales met veel bravoure aan de Franse energiereus Suez heeft verkocht.

Veel tijd voor een interview had de Eerste Minister in de Sint-Hubertuskring in Zaffelare niet.

Beetje jammer , omdat we onze prangende vragen meestal voor het laatst houden.

Wie ons ietwat kent weet dat je in onze teksten ook een beetje tussen de lijntjes moet lezen.

' Van Davos naar Lochristi is een eindje, hé ! '

Het ontlokte de burgemeester een kleine glimlach , en de premier pareerde onze vraag

gezwind met ' Ik ben toch liever hier , zè '.

Waar wij dus niks van geloven.

Met politici is het altijd een beetje uitkijken.

Ook om onze vraag over migratie wordt knap heen gewalst.

' Dat is iets wat wij niet alleen kunnen oplossen , dat moet via Europa.

We gaan nog even door over energie , en dan is de tijd om.

Na Assenede en Lochristi is de volgende halte Wichelen.

Alleen Willy Sommers doet beter !

(willy van bouchaute)

(foto's anne-marie couliez)

Addendum : interview met Senaatsvoorzitter Stephanie D'Hoose ( 29/01/2023 Wachtebeke ) 

Het is zondagvoormiddag rond tienen , en het weer zit mee.

Daar zijn ze vooral in Lokeren blij om.

Een Belgisch Kampioenschap Veldrijden organiseren is niet van de poes , en hoe meer volk daar op af komt , hoe meer de kassa rinkelt.

Maar ons reisdoel ligt vandaag ietsje verder , in Londerzeel , dat is een landelijke gemeente in de Provincie Vlaams-Brabant , die zo'n 18000 – het kunnen er al meer zijn – inwoners telt.

Hotel Den Berg, aan de Bergkapelstraat 98 , telt zo'n 30-tal luxueuze kamers, maar overnachten gaan we er niet doen.

Onze aandacht gaat vandaag naar hun multifunctionele feestzaal , die zo rond de klok van elven zal gevuld zijn met zo'n 600 mensen.

We stellen de camera op , links van het podium , waar nu al , zoals het vroeger heette, het spreekgestoelte staat opgesteld , met microfoon , waardoor binnen enkele minuten Tom eens ferm zijn gedacht zal zeggen.

Tom , dat is Tom Van Grieken , huidig voorzitter van Het Vlaams Belang.

We willen na afloop beslist ook een persoonlijk interview met de flamboyante Antwerpenaar , daarom dat we ook onze eigen microfoon mee hebben..

Er zijn bubbels en hapjes , en sta- tafeltjes die in een mum van tijd allemaal bezet zijn.

 Filip ( De Winter ) is er niet , maar Anke ( Van dermeersch ) is er wel.

Ook Gerolf ( Annemans ) tekent present , net als Chris (Janssens ).

Sam ( Van Rooy ) kan op de afterparty – of zoals je het heten wil – ook op behoorlijk wat succes rekenen , maar het is vooral Yalda , zijn Iraanse vriendin , die de meeste aandacht trekt.

Het is rond 11u 30 dat de voorzitter van Het Vlaams Belang onder luid applaus het podium bestijgt.

Zijn Nieuwjaarstoespraak klonk , zoals te verwachten , vrij scherp , maar met toch een beetje de randjes afgevijld.

Tom legt ons in onderstaand interview perfect uit waarom.

Wanneer we , op de terugweg , ietsje voor vieren de Heerbrug in Lokeren oprijden ,

staan er op de berm behoorlijk wat wagens geparkeerd.

Over een tiental minuten zullen ze hier vlakbij in het Park ter Beuken ene Michael

Vanthourenhout met de bloemen zien zwaaien , waar ene Laurens Sweeck na afloop niet al te blij mee is.

Vooral niet met de stokken die ze – naar zijn mening, en bij wijze van spreken – tot

twee keer toe in zijn wielen hebben gestoken .

T' Is altijd wel iets.

Dat zal bij de Nationale Verkiezingen in 2024 niet anders zijn.

(willy van bouchaute)

( Go Pro camera : anne-marie couliez)7

Het is altijd een beetje uitkijken wanneer er een nieuw boek van Filip De Winter wordt aangekondigd.

217 bladzijden geschreven tekst telt het , in groot lettertype, gevolgd door nog een tiental blanco pagina's , waarschijnlijk om - na lezing, en bij gebrek aan eigen papier- ook uw gedacht eens neer te pennen.

Of zouden die blanco pagina's alleen maar in recensie exemplaren staan , zoals dat wat hier nu voor ons ligt

Het boek is (grotendeels) geschreven in vraag-antwoord vorm , en deze keer is het niet De Winter die de vragen krijgt , maar De Winter die de vragen stelt.

Aan Renaud Camus , een Frans auteur , die in zijn boek ' Le Grand Remplacement' schetst hoe het leven er in het huidige Frankrijk, en ver daarbuiten, zijn gang gaat.

Op de binnenflap van ' Omvolking ' , ziet u een foto van Filip De Winter en Renaud Camus , samen gezellig op stap doorheen weidse velden.

Filip met het 'veston' nonchalant over de schouder, en Renaud met (wandel ) stok. Niet achter, maar in de hand.

U weet maar nooit , wie er straks zoal uw pad kruist.

Aan de vragen te zien heeft Filip De Winter het boek van Camus meer dan grondig bestudeerd.

Gelijkgestemde zielen, weet u wel.

Een Camus die - een beetje zoals in het voetbal- de haarfijn afgemeten voorzetten zomaar in te koppen heeft.

De vraag ' Wat betekent nu precies ' Le Grand Remplacement ' kreeg Camus al eerder gesteld.

Zijn antwoord klonk al even eenvoudig als toen : ' Je hebt één volk , en bijna in één generatie komen er één of meerdere volkeren in de plaats '

We denken zo bij onszelf : ' Wat hebben we toch een mooie taal ! .

Waar Camus er in het Frans drie woorden voor nodig heeft , zegt De Winter het simpelweg in één woord.

Al zien we de benaming ' Omvolking ' nog niet zo snel in de Dikke Van Dale op te duiden.

De eerste hoofdstukken in ' Omvolking ' zijn voer voor de statistici onder u.

Je kan maar beter alles goed onderbouwen voor u aan uw 'discours' begint.

Dat België (1/1/21) bijvoorbeeld 32, 9 % inwoners met een migratie-achtergrond telt , en Het Brussels Gewest zomaar liefst 83% , en dat van de 529.417 inwoners , die Antwerpen telt , er 114.733 vreemdelingen zijn.

Het vraagt een beetje moeite om ons door al die cijfers heen te wringen , maar we vermoeden dat ook de auteur niet verwacht dat alles hier grondig en met de loep wordt bekeken.

Het interessante werk begint pas nu.

Het boek schetst een beeld van hoe de huidige maatschappij , stilaan maar zeker , van een monoculturele naar een multiculturele opschuift.

In een tijd van massa-immigratie, waar het ene volk langzamerhand het andere , authentieke , vervangt.

Gesteund door een politiek die globalisering en mondialisering hoog in het vaandel draagt.

En een media die daar , met dank aan de ruim toebedeelde overheidssubsidies , maar al gretig op in speelt.

Het boek heeft het ook over de eigen cultuur en tradities die beetje bij beetje , en stukje voor stukje verdwijnen.

' Mensenrechten vervangen grenzen ' , ' Davos-cratie ' en ' Kolonisering en tegen – kolonisatie ' zijn maar enkele van de 'head-liners'.

Het boek zegt , en waarschuwt ook , dat ieder die er ook maar enige andere mening op nahoudt , en daar ook openlijk voor uit komt , al snel de stempel van racist en zelfs crimineel krijgt op gekleefd.

Er staat ook een straf citaat in van Houari Boumédiène , de tweede president van Algerije, die midden jaren zeventig al stelde :

( we korten het even in ) : ' Op een dag zullen miljoenen moslims het Zuidelijk halfrond verlaten om naar het Noordelijk halfrond te gaan. En ze zullen het veroveren met hun zonen. De baarmoeders van onze zonen zullen ons de overwinning schenken.'

Dat Filip De Winter niet al te snel een blad voor de mond neemt , is intussen wel geweten.

Dat hij al eens durft te zeggen, wat de modale Vlaming alleen maar durft te denken ook.

Vanuit dat oogpunt bekeken kunnen de schrijfsels in het boek ' Omvolking ' nog als redelijk braaf worden beschouwd.

Het zal anderzijds bij de lezers heel wat ogen openen.

Zoals ik – terwijl ik dit schrijf – naar mijn 'pelletkachel' kijk , en de zak ernaast die me nu – onder het mom van de oorlog – DRIE maal meer kost dan één jaar terug.

Dat ik straks met mijn oude , maar nog best goede , dieselauto naar Antwerpen zou moeten , maar er met die wagen het stad niet in mag , terwijl sommige staatshoofden intussen naar alle uiteinden van de wereld vliegen met kiloliters kerosine onder hun gat.

( nvdr.: topjes organiseren is altijd leuk , met altijd gratis vervoer, gratis logies en gratis lekker eten , en dat zonder aan de eigen riante wedde te moeten zitten )

Dat morgen mijn karretje in den Aldi me bijna dubbel zoveel kost dan vroeger.

Dat in de folder de man die datzelfde karretje duwt ook niet meer dezelfde is als vroeger.

Dat er op de Nationale Omroep een programma draait met zo'n drie miljoen euro staatssteun.

Dat zelfs een commerciieel mediabedrijf , in handen van een multimiljonair, door een Vlaams minister bijna één miljoen subsidie krijgt toebedeeld , en daarmee zijn of haar oogappels naar tropische paradijzen stuurt, in plaats van naar de Muide in Gent.

Dat er geld is voor de Congo en Oekraïne , terwijl men in eigen land , het eigen volk in de kou laat staan.

Sire , het volk mort.

En daar zal het , de Vlaming kennende, ook wel bij blijven.

(willy van bouchaute)

' Omvolking : de grote vervanging '

is uitgegeven door Vzw. Hertogfonds

ISBN 9789464518115

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Voor wie het interview dat we vier jaar terug met Filip De Winter hadden nog eens wil terugzien  

Het was Guy ( Desmedt ) die ons enkele maanden terug contacteerde met de vraag of wij het zagen zitten om eens te komen kijken hoe het er op de finale van hun verkiezing precies aan toe gaat.

De verkiezing waarvan sprake is ' Miss de Luxe '.

Verkiezing die Guy samen met zijn partner Natasja Pitteman al sinds 2010 in goede banen leidt.

En , nee, we moesten er niet voor naar één of ander chic hotel in Dubai , of naar de Malediven, waar een 5-sterren luxe cruise schip wel eens mensen oppikt om hun de Gouden Driehoek te laten zien.

Nee, luxe ligt vanavond – we schrijven zaterdag 10 december jl. – heel wat dichterbij dan we denken.

Het draait rond zessen , en het is Guy Desmedt in hoogsteigen persoon die ons de grote zaal van Salons Mantovani in Oudenaarde binnenleidt , afgelost door Natasja die ons – nu al piekfijn opgekleed in glimmende galajurk – naar onze tafel leidt.

Het wordt tafel 19 , dichtbij het podium , en niet zo ver weg van de plaats waar we onze camera opstellen.

De Vip's worden om 18u30 verwacht.

Volgens het draaiboek zou de show om 20 uur stipt moeten starten , en dat doet ie ook.

Voorafgegaan door – in het draaiboek in vette letters gemarkeerd ' – rook op het podium '

Intussen zou de aftelklok het aftellen starten , van 60 naar 0 seconden.

En , dat doet ze ook.

Je bent niet voor niets een aftelklok.

Tijd voor de Vip's om – na de apero – aan hun scharreltong in een bouillon met Maters witbier en hun stoofpotje van witloof en groene selder te beginnen.

Tijd ook voor de finalisten om op het podium in gang te schieten.

Dat doen ze met een dansje in een best moeilijke choreografie.

Het is nooit simpel om zo'n 18 dames in de juiste pas te laten lopen.

Maar daar draait het niet zozeer om vanavond.

Dieter Troubleyn – die kennen we nog van vroeger – zal ons straks vertellen wie hier vanavond zoal op het podium staat.

Dat elke finalist een nummertje om de pols draagt is een zegen voor de jury, en ook voor de journalist in ons.

Voor Evy Verschaeren (37) uit Sint-Niklaas , en mama van een tweeling , zal de openingsdans wellicht geen probleem zijn geweest.

Volgens haar bio op de Miss de Luxe website is ze opgegroeid met muziek , en is dansen helemaal haar 'dada'.

Volgens Dieter , de presentator van dienst, doet ze zelfs aan paaldansen.

Helaas voor haar , en voor ons , was er vanavond op het podium geen enkele paal te bespeuren.

Onderschat dat paaldansen maar niet , en ook Evy niet.

Leerkracht Wiskunde zijn in het Antwerpse Secundair onderwijs , en ondertussen nog wat wiskundemethodes schrijven voor een uitgeverij, is geen lachertje.

Het uitrekenen van de omtrek van zo'n danspaal heeft ze allicht in één handomdraai voor elkaar.

Er staan vanavond ook nogal wat defilés op het programma, waarvan er een in eigen galajurk.

Er is er ook nog eentje; 3 zelfs, in de kledij van Rebel C , en één in bruidskledij van

Be – Angeled.

Dat is waarschijnlijk het voltooid deelwoord van het werkwoord ' be-angelen'.

Een mens is nooit te oud om te leren.

Goed gevonden is het wel , laat daar geen twijfel over bestaan.

Wat opvalt hier is , dat er best wat dames heel elegant over een catwalk kunnen lopen.

Wie dan ook nog eens de lengte mee heeft , kan het misschien alsnog eens in Parijs of Milaan proberen.

Mocht Pamela Anderson op een dag in panne vallen , kunnen ze gerust Veronique ( Monticelli ) eens bellen.

En mocht ze de komende jaren nog een paar centimeter groeien kan Veerle (Devriese) gerust Tanja Dexters depanneren.

De vraag is of iemand dat echt zou willen.

Voor sommigen zijn defilés als deze waarschijnlijk een echte marteling.

'Hoe rapper ik van dit podium geraak hoe liever '.

Je ziet het Inge (Cobbaert) zo denken.

Ze was bij het 'terugstappen' zelfs even de weg kwijt.

Naar het einde toe ging het al ietsje beter, en kon er zelfs een glimlach af.

Een mens kan niet in alles de beste zijn.

Ze moeten bij Miss de Luxe wel over een echt goede styliste beschikken, want de kledij was over de hele lijn ronduit schitterend.

Voor wie dacht dat we het vergeten waren , het badpakkendefilé , heeft het mis.

Ze hebben Veronique meteen in het juiste kleurtje gestoken , en zie , oeps , daar is

' Baywatch ' , en Pamela weer helemaal terug.

De temperatuur in de behuizing van de fototoestellen gaat meteen de hoogte in.

Gelukkig zijn er nog de ' éventails ' om voor wat afkoeling te zorgen.

Cris (Feys) is nog maar net het podium van Miss Wellness af , en hier staat ie alweer. Met twee foto's nu , en zelfs een extraatje.

De 'Photo - Award' gaat naar Indra ( Werbrouck ) die in Roeselare haar eigen 'Wittetandencenter ' runt.

Er mag dus op dit moment gerust een brede glimlach af.

De Foto- Award Buitenland is gekoppeld aan een City-trip.

Naar Amsterdam.

Drie keer raden wie mee mag.

Cris heeft altijd al een goede smaak gehad.

Op het podium bij MissWellness kreeg hij van Luciana slechts één kusje.

Dat gingen ze hem vanavond niet meer lappen.

Veronique ( Monticelli ) kreeg er meteen drie.

De aanval is de beste verdediging.

Er wordt ook nogal wat 'afgezongen' vanmiddag.

Door Davy Dilamo nog wel.

Die komt uit Genk , waardoor zijn liedjes altijd een beetje langer duren dan bij een doorsnee zanger.

Ik mag dit schrijven want we kennen mekaar.

Davy zet in met een stevig klassiek nummer , maar zal later op de avond wat Italiaanse toppers als ' Gloria ' en ' Un Italiano (vero) ' zingen.

Maar het beste van het beste was zijn medley, waarin ' The Eye of the Tiger' en

' We will, we will rock you ' voor de nodige pit ( we denken meteen aan Natasja )

in de zaal zorgden.

Wie ook even op het podium mag is ' Chatteloe '.

Voor één liedje maar, want zij – of is het nu een hij, met travestieten is het altijd een beetje uitkijken – moet ook nog in de jury zetelen.

Liliane Saint-Pierre's ' Soldiers of Love ' doet het nog altijd goed.

Er is ook nog een cheque van 2000 euro van de ' Miss de Luxe ' verkiezing voor Marc Peeters (Make A Wish ),

En er zijn ook nog de vragen van de jury , en de kunstwerkjes van de kandidaten.

Eens de ' ontkroning' ( het woord staat zelfs niet eens in de Dikke van Daele )  van de

huidige Miss voorbij , is het tijd voor de prijsuitreiking.

Na de toekenning van nog enkele 'Awards ' is het tijd om het erepodium bekend te maken.

Het eerste kroontje en het lint van tweede eredame is voor Hilde Goossens (55) uit Asse.

Violetta De Neef ( leeftijd onbekend ) uit Dentergem krijgt het volgende kroontje op , en het lint van eerste eredame omgord.

En de Grote Kroon en het lint van Miss de Luxe 2023 is voor Vienna Loor.

Vienna ( ook al leeftijd onbekend ) is afkomstig uit Menen, maar woont nu in Breendonk.

Is mama van 3 dochtertjes , en heeft een hond die Xena heet.

Benieuwd of Xena straks ook een luxe halsbandje om krijgt.

Het draait rond middernacht wanneer we op de parking van Salons Mantovani de wagen terug opstarten.

Het heeft goed gevroren , maar er hangt gelukkig geen mist.

Die was er vanavond op het podium van ' Miss de Luxe ' ook niet.

Goed voor een klare kijk.

We zijn fan van een goed belichte scène met veel wit licht , dat komt altijd de beeldopnamen ten goede.

Het geluid mocht dan achteraan de zaal wel wat minder zijn, vooraan zat alles prima.

En , hoe hard men de muziek ook zet , een publiek met een drankje voor zich krijgt men toch nooit stil.

De Vip's helemaal vooraan hadden ook geen klagen, want na het voorgerecht was er ook nog het hertekalf, fumet met gekonfijte veenbessen , parfum van peperkoek, en crème van butternut.

En als dessert gevulde pannenkoek met een chiboust van citrusvruchten.

Als dat geen ' luxe ' is.

(willy van bouchaute)

Zondagmiddag 4 december, 13 uur 45

' De Groene Jager '

Bredabaan , 889, Brasschaat.

De bubbels staan al klaar.

Op een plateautje op de toog , samen met wat glaasjes fruitsap, voor wie na bubbels

altijd aan de ' Rennies' moet.

Voor we aan de drank zitten , gaan we eerst vooraan in het zaaltje ons camerastatief opstellen.

Omdat Johan's statief nog onderweg is , hebben we de keuze tussen uiterst links of uiterst rechts.

Daar we in het echte leven meestal rechts staan , kiezen we in het Missen – wereldje dan maar voor links.

Intussen zijn de eerste bubbels in de fluitjes beland, en worden ook de hapjes aan tafel gebracht.

En is ook Johan met zijn statief , en Paula,  in 'De Groene Jager ' geland.

Het was alweer een beetje filerijden naar het Antwerpse.

Enerzijds omdat ze de Kennedy tunnel richting Sinjorenstad hadden afgesloten, en anderzijds omdat één of andere idioot zijn kerstboom in de Liefkenshoektunnel had afgeleverd in plaats van bij hem thuis.

Zoals gezegd staat ons statief links vooraan in de zaal waar straks alles te gebeuren staat.

We 'confisceren' meteen ook de drie stoelen links op de eerste rij.

Eentje voor mezelf , om even te kunnen zitten, mocht Dave , de presentator van dienst het te lang rekken.

De andere twee zijn dan voor mijn (camera) vrouw, en Paula , de (camera)vrouw van Johan, die intussen ook al de camera op zijn statief heeft gezet.

Niet dat er iets scheelt aan het zicht van beide dames , maar op de eerste rij zitten is altijd plezant.

Op diezelfde eerste rij ligt op de stoel naast het gangpad een microfoon , gekoppeld aan een heel lange kabel die onder de stoelen door naar de mengtafel midden in de zaal loopt.

Het duurt niet lang meer of Dave neemt de microfoon op, en begeeft zich naar het midden van wat het podium zou moeten zijn.

Verder lopen zit er vanavond niet in , want een microfoonkabel gaat niet tot in het oneindige.

Eerst aan de beurt is de huidige Miss Wellness Beauty Pauline Beyens en enkele van haar eredames.

Die mogen van Dave allemaal hun gedacht zeggen.

Dan komt fotograaf Cris met een foto , en ook met Luciana Ruelens (MWB2021) aandraven.

Dat mag omdat zij het is die op de foto staat.

Foto, die uiteindelijk een portfolio lijkt te zijn.

Eens het portfolioalbum gesloten is het tijd om te kussen.

Cris verwacht , op de beelden te zien, drie van die kussen , maar Luciana heeft er vandaag helaas maar één in de aanbieding.

Sommige fotografen zouden hierbij al meteen het album terugvragen , maar Cris niet.

Tijd om het Nationaal Comité van Miss Wellness Beauty naar voren te roepen.

Dat is al vanouds een vijftal , luisterend naar de namen Patrick ( de grote baas ) , Anne ( de partner van de grote baas ) , Angelique en

Daisy ( teamleaders ) , en Dave (ook teamleader ).,

Zichzelf naar voren roepen kan Dave moeilijk , om de eenvoudige reden dat hij daar al staat.

En vragen krijgt hij ook al niet, om de al even eenvoudige reden dat hij het is die vandaag de vragen stelt.

Het duiveltje in ons zegt dat de andere vier waarschijnlijk al de vragen vooraf kenden.

Op school moest je daarvoor in onze tijd al een halve dag in de hoek staan.

De sponsors zijn met hun achten.

En , u weet hoe dat gaat met sponsors en een microfoon.

Sommige brengen alleen hun ' core – business ' naar u toe, anderen lijsten meteen alle artikelen op , die ze vandaag , voor ze naar hier vertrokken, nog in stock hebben.

Eindelijk is de tijd gekomen om, onder luid applaus, de 22 finalisten (eentje ,Magali Gils is er vandaag niet ) naar voor te roepen.

Die mogen van Dave , één voor één , hun zegje doen.

Dat zegje begint , enkele uitzonderingen te na gesproken , steevast met de woorden

' Hallo allemaal ' of  ' Hallo iedereen '.

Waarschijnlijk omdat  ' hallo ' het woord is dat mensen dagelijks gebruiken, wanneer ze hun telefoonopnemen.

Alsof er in onze rijke Vlaamse taal maar één begroetingszinnetje bestaat.

De plaatsing op het geïmproviseerde podium is perfect, niet simpel met minstens zeven op één rij.

Bovendien loopt de wisseling tussen de drie rijen als een fluitje van een cent.

We houden niet alleen de focus van onze camera in de gaten , maar ook de houding en présence van de dame , die bij haar voorstelling dat ene stapje vooruit zet.

Daar we straks , na afloop , vier van hen voor onze camera en microfoon gaan halen , letten we dus meer dan goed op.

Onze fotograaf Ivan  filmt aan de overzijde alles nauwkeurig mee.

Ook zijn visie zal ons helpen bij ons besluit.

Net zoals bij de sponsors het geval was , kom je van de ene kandidate bijna alles te weten , anderen laten dan weer – gelukkig maar – met moeite de achterkant van hun tong zien.

De finalisten zijn willekeurig en niet , zoals bv. bij Miss België , volgens lengte gerangschikt.

Het begint al goed , want nummertje één woont in Wachtebeke, dat is niet zover bij ons uit de buurt.

Ze was ons in het brochure boekje, dat ons bij het binnenkomen was overhandigd , al opgevallen.

De blik waarmee ze daar in de lens van de camera kijkt, zegt al veel over de binnenkant , die we later in het interview met haar nog wat beter zullen leren kennen.

Ons eerste vakje van onze 'to-do-list ' is dus met Joyce Van de Merlen (40) meteen al afgevinkt.

Tweede in het rijtje voor ons is Julie Vandenberghe (38) uit Gavere.

We kunnen er donder op zeggen dat we dit gezicht al eens eerder hebben gezien.

Later zal blijken dat ze deze zomer nog voor onze camera paradeerde in het prachtige domein Loweide in Oostkamp , waar ze een modeshow liep voor Viviane Audenaert tijdens de Damme GT Classics.

Vakje twee van onze lijst is meteen ook al afgevinkt.

Morgane De Coster (23) uit Galmaarden heeft het nummertje zes meegekregen.

Morgane komt meteen met een verrassing.

Als zwaar slechthorende kreeg ze twee 'cochleaire implantaten' ingeplant.

Wat meteen , dag op dag , haar ganse leven veranderde.

Ze is terecht trots dat ze hier vandaag tussen al die horende dames mag staan.

Met Morgane is dan ook ons derde vakje afgevinkt.

Het vierde en laatste vakje dat we gaan afvinken staat naast het nummer 21.

Daar hangt Françoise Beernaert (43) uit Sijsele ( Damme ) aan vast.

Françoise is al even knap , als haar naam klinkt.

Ze heeft een eigen zaak , die luistert naar de naam ' Les Soins de Francoise '.

We hadden in de brochure eerst ' Les Seins de Francoise ' zien staan , maar dat kwam omdat we toen onze juiste bril nog niet op hadden , en ook het licht in ' De Groene Jager' nog niet vol stond.

Wie ons nog opvalt is Jeany Willems (27) die nu in Brasschaat zit , maar door de week in As.

Het is beter in Brasschaat zitten dan alle dagen in zak en As.

Jeany draagt ,naast spierwit haar en het nummer 9 , ook een heel grote bril , waar je heel de wereld kan door zien.

Bovendien staat de rechter bovenarm vol met een heel grote 'tattoo'.

Ik weet niet wat u er in ziet , maar ons doet die denken aan de kop van de rottweiler die ooit eens een stuk uit zondags kostuum heeft gebeten.

Ook de rechter pols is omgeven door een– toegegeven – mooi en kunstzinnig 'tattoo'.

Er zit ook nog eentje op de bovenkant van haar rechter middelvinger.

Die komt zeker van pas bij momenten dat je die al eens moet opsteken.

Ook links is Jeany geen onbeschreven blad.

Maar daar gaan we niet aan beginnen, anders zitten we hier nog een uur of twee.

Oh ja, voor we het vergeten , we zien bij Jeany ook nog een flinke neus- en lip piercing zitten.

We moeten haar toch eens vragen , hoe ze met dit alles omgaat.

Misschien heeft ze er hier en daar nog wel wat andere zitten.

Helaas zijn onze vakjes voor vandaag dan al allemaal afgevinkt.

Jammer want ook Laura De Jonghe ( 19) uit Wommelgem valt ons op.

Dat komt door die indringende, en tegelijkertijd speelse blik van haar.

Daar moeten we later zeer zeker nog eens een paar vragen aan stellen.

In een goede 11 minuutjes tijd was de voorstelling van de 22 kandidaten voorbij.

Dat was heel goed getimed.

Tijd voor nog wat bubbels en wat hapjes, en de beloofde 4 interviews.

Omdat het Nationaal Comité na afloop ook nog altijd iets wil zeggen , mogen Patrick, Anne, Daisy, Angelique en Dave straks ook voor onze microfoon en camera verschijnen.

Gelukkig heeft deze laatste hier in het foyer geen last van 'constant' flitsende fotografen.

Wanneer u bij het bekijken van de onderstaande video last heeft van al  dat constant geflits, troost u , wij ook !

Normaal zouden we hier bij schrijfsels al deze , de hele meute over ons heen krijgen , maar daarvoor zien ze ons te graag.

Enfin dat hopen we toch.

Rendez-vous op zaterdag 29 april 2023 voor de Finale van Miss Wellness Beauty 2023 in het sjieke Hilton in Antwerpen.

(willy van bouchaute)

( 2-de camera : Ivan Bracke)

 de interviews.

 foto's : Leen Depoorter (cover) / Roos Mestdagh

Wat klinkt ze toch mooi , onze Vlaamse taal.

En speels.

Het succesvolle programma ' Bake of Vlaanderen ' is vandaag woensdag 7/12 op Play 4 aan zijn zesde seizoen en 4-de aflevering toe.

Intussen zijn de kandidaten die meespelen voor de Beste Bakker van Vlaanderen al herleid tot 9 .

De laatste afvaller vorige week was Dennis Evers , omdat Dennis er volgens de jury

te weinig van bakte.

De jury is , net zoals bij de vorige seizoenen , tweekoppig , nog een geluk dat die twee er voor staat.

Maar kundig zijn ze wel , Herman Van Dender en Regula Ysewijn.

Wie nog , hyperkinetisch , door het beeld loopt is presentator Wim Opbrouck.

Gelukkig hebben we hier bij het doornemen en recenseren van het jongste

Bake off Vlaanderen / Eigen Deeg boek weinig of geen last van.

Het boek komt opnieuw , net zoals bij de vorige uitgaven , met een stijve kaft en 176 stevig ingebonden pagina's.

Binnenin prachtig geïllustreerd met foto's van Roos Mestdagh.

Op de cover 3 plakjes , al dan niet van eigen deeg , één volle, en twee halve citroenen , een kommetje (rijst) pap en een lepeltje om het uit te lepelen.

Pal onder de titel prijkt een kunstzinnige arabesk, met middenin een koksmuts , bekroond met één ster , en een deegroller , die vandaag de dag nog altijd wordt gebruikt om deeg plat te rollen , en die vroeger al eens dienst deed als wapen , gehanteerd door moeder de vrouw wanneer de heer de huizes weeral eens te laat thuis kwam.

Wakkere geesten zullen in de arabesk nog wel meerdere attributen ontdekken , maar daar gaan we ons nu niet mee bezighouden.

De coverfoto en de vormgeving binnenin komt van Leen Depoorter, en daar mag ze terecht fier op zijn.

foto's : Leen Depoorter (cover) / Roos Mestdagh

We schakelen meteen naar bladzijde 7 , waar alle 10 finalisten ( dus nog met Dennis Evers erbij) verzameld zijn in één (paspoortfoto) collage.

Zij omringen hier de foto, waarop Wim (Opbrouck) , Regula (Ysewijn) en Herman

( Van Dender ) u in volle ornaat in de ogen kijken.

Dat ornaat is bij de één al wat meer opvallend dan bij de ander.

Terwijl Wim ( zei het zonder nummer ) in streepjesvest zo uit de Gentse Nieuwe Wandeling lijkt te zijn gestapt, komt Regula ( zei het zonder rendier ) in zowaar traditionele Laplandse kledij aandraven uit het Hoge Noorden.

Voor Herman is het nog een beetje aanpassen , al komt die, naarmate de TV afleveringen elkaar opvolgen, meer en meer in de buurt.

foto's : Leen Depoorter (cover) / Roos Mestdagh

Bladzijden 18 tot en met 36 zijn bestemd om de 10 finalisten één voor één voor te stellen , met rechts een pagina grote foto, en links een inspirerende ' quote '.

De meest opvallende komt van Elisa ( Suarez Figueira) .

' Bakken is opgaan in het moment, en achteraf beseffen dat je de afwas nog moet doen'.

Waarbij we veronderstellen dat dit een behoorlijk flinke hint is naar - als ze die heeft, Elisa's partner - om rond Kerst eens binnen te springen bij Vandenborre ( u kent die wel van 'u heeft goed gekozen' ) , die heeft rond die tijd wel één of andere snelle en goed draaiende vaatwasser in de aanbieding.

Een andere opvallende en mooie quote komt van Elke ( Paulissen )

' Bakken is verdwalen in je zoetste dromen en even de wereld om je heen vergeten.

We hopen dat Elke tegen einde jaar de weg terug heeft gevonden , en als beste bakker de wereld , die ze net vergeten was , mag toezwaaien.

Na u wegwijs te hebben gemaakt in het juiste keukenmateriaal , u te hebben laten weten wat er best allemaal in uw voorraadkast zit , u nog wat handige baktips te hebben meegegeven , komt Julie ( Van den Driesschen ) met een pak recepten die u , als u haar leidraad volgt , perfect thuis maken kan.

Niet erg wanneer daar al eens een (mis) baksel ineen zakt .

foto's : Leen Depoorter (cover) / Roos Mestdagh

Het eerste hoofdstuk draait om ' Royaal brunchen '

met een 6-tal items , waarvan we veronderstellen dat de “ Taart met rode biet

en Feta '' (blz.62-63) en de “ Kruidige Empanada's met Chorizo “ ( blz.66-67) zeker het proberen waard zijn.

Het tweede hoofdstuk heet ' Creatief aan de bak '

De mannen die zich meteen een bierbak voor de geest halen , moeten we bij deze al direct ontgoochelen.

Hier zijn opnieuw 6 recepten verzameld , waar de ' Brandende Kaarsen ' ( blz.72-75) en de ' Paddenstoeltjes ' ( blz.84 -85) onze aandacht trekken.

U bent er niet in één-twee-drie mee klaar, maar het resultaat zal de moeite lonen.

 foto's : Leen Depoorter (cover) / Roos Mestdagh

Op naar hoofdstuk drie !

Met alweer 6 items, die stuk voor de moeite lonen , en waar het chocolade troef is.

' Chocolate Alert ! ' , met uitroepingsteken !

Tegen de ' Irish-Coffeecake ' ( blz.96-97) zeggen we geen nee.

Niet alleen om de 60 gr. Whiskey, maar ook om de sterke koffie, en de 100 gr. roomkaas.

Het ' Banana-Split Roomijs' is een toppertje.

Gewoontegetrouw maakt de 'vrouw des huizes' hier een tweetal recepten uit het boek voor ons klaar , waaronder dus dit.

Toevallig hadden we hier nog 2 overrijpe bananen liggen ( die splitten vanzelf ) , en ook onze fles bruine rum die we van onze goede vriend

Filip Linthout ( B@O ) met Sinterklaas hadden gekregen, was nog niet ontstopt .

En fondant chocolade ligt bij ons toch altijd in de bovenste schuif.

Wat u bij dit recept nog nodig heeft , en de wijze waarop het moet vind u op blz.102-103)

Hoofdstuk 4 dan maar.

Met als globale hoofding ' Kleine Pleziertjes'

Een van de 6 items hier heet ' Capezzoli di Venere ' ( blz.118-119)

Letterlijk vertaald ' De tepels van Venus '

De ingrediënten in het boek zijn goed voor 26 roomwitte pralines met donkere inhoud.

Waren het bruine pralines geweest , kon men spreken van ' negertettjes ' , maar die mogen ze vandaag de dag toch niet meer maken.

Binnenin zit een vulling van onder andere voorgekookte kastanjes ( 400 gr.) fondant chocolade , en – heerlijk toch – 70 gr. cognac.

Beetje vreemd dat men hier over grammen spreekt en niet over centi- of milliliter.

Straf is ook de ' Chocolade Salami ' ( blz. 122-123)

Onze absolute favoriet !

Die lijkt verdacht goed op een echte salami.

Speciale benodigdheid hierbij is een keukentouw.

Niet om u – als u het na verschillende mislukte pogingen niet meer ziet zitten – aan op te hangen , nee , dit touw dient alleen maar om na een geslaagd resultaat omheen de salami te spannen.

 foto's : Leen Depoorter (cover) / Roos Mestdagh

Hoofdstuk 5 heet ' Zondigen met fruit '

6 items die stuk voor stuk de moeite waard zijn , maar waar vooral de

' Banoffee Mess ' ( blz.132-133) in het oog springt , net zoals de

' Frambozen taart ' ( blz.140-131 ) , die zo uit Regula's garderobe lijkt geplukt.

We sluiten af met hoofdstuk 6 , wat onder de gemeenschappelijke noemer van

' Basisrecepten ' valt.

Hier gaan we voor de ' Advocaat ' ( blz.160-161)

We hebben het hier wel degelijk over het likeurdrankje op basis van eieren en alcohol, en niet over die met een zwarte toga , en witte bef , die je in je leven beter niet tegenkomt , tenzij je het bed met ze deelt.

Het item ' Confituur ' ( blz.162-163 ) zal de meeste hobbykoks ook wel aanspreken , je bent immers nooit te oud om te leren.

Het weetje onderaan is daar het bewijs van.

foto's : Leen Depoorter (cover) / Roos Mestdagh

Na een levensgrote – allé, bij wijze van spreken – foto van de 10 finalisten , gaan we over een uitgebreid register , en een schitterende foto van ' Kasteel Groenenberg ' in Vlezenbeek , naar de credits van alle betrokkenen, en dat zijn er heel wat.

Met de feestdagen in zicht heeft ' Bake Off Vlaanderen / Eigen Deeg ' alle ingrediënten in zich om u eerst een tijdje bezig te houden, en daarna volop te laten genieten

(willy van bouchaute)

' Bake off Vlaanderen / Van Eigen Deeg ' is uitgegeven door SBS & Manteau / Standaard Uitgeverij N.V.

ISBN 978 90 223 3939 8

Nur 440

D/2022/0034/317

richtprijs : 25,99 euro