Brecht houdt hier de vinger op de knip , en André zijn gieter stevig vast.
Terwijl Conny niet uitgekeken raakt op al het moois dat de villa dezer dagen te bieden heeft.
Tijd om alles in beweging te zetten.
Met één klik op onderstaande video bent u helemaal mee
( willy van bouchaute )
( camera : anne-marie couliez )
Benieuwd wat gravin Valerie deze keer met het thema van de 73-ste Tuindagen van Beervelde doet.
' Wie dacht dat het simpel ging zijn , had het duidelijk mis ' , zei de flamboyante Parisienne ons in haar beste Frans.
Ze wou ons vandaag , één dag voor de Tuindagen , ook in het Nederlands te woord staan , maar omdat een echte Parisienne zo heerlijk Frans spreekt lieten we haar maar in haar moedertaal aan het woord.
We laten de beelden hieronder maar voor zichzelf spreken , u heeft geen idee wat mooi's u allemaal in de grafelijke villa te wachten staat.
Even verder aan de ingang van de dreef is graaf Renaud helemaal zijn eigen zelve.
' Zijn hart en ziel zitten nog altijd in Ukraïne , maar zijn geest moet zich nu al zeker drie dagen op de Tuindagen in Beervelde concentreren.
Ook al niet simpel.
( willy van bouchaute)
( camera / anne-marie couliez )
https://www.parkvanbeervelde.be/nl/de-tuindagen/de-tuindagen-mei-2025/algemene-voorstelling
Wie aan Moederdag denkt , denkt aan de Tuindagen in Beervelde.
En wie aan de Tuindagen in Beervelde denkt , denkt aan bloemen.
En wat is nog altijd de meest edele bloem op aarde ?
De Roos !
En wat is de kleur van de Liefde ?
Rood !
Wie dus mama heel graag ziet koopt dus maar beste een boeketje
rode rozen.
' Roses are red ' , geen betere titel om de 73-ste Tuindagen de juiste kleur te geven.
We vragen ons al eens af : hoe komt een mens bij zo'n titel , en wie verzint die ?
Zou het zo gegaan zijn ?
Dat graaf Renaud , die sinds kort in de organisatie een stapje terug heeft gezet , de Heilige Clara in plaats van een mandje eieren , een groot boeket
witte rozen uit zijn hof opgestuurd heeft , en dat Clara , veeleisend zoals ze de laatste tijd is , de rozen meteen teruggestuurd heeft met een briefje aan,
waarop te lezen stond : “ Dank voor de bloemen , maar ' Roses are red ' ! “
Of zou Mevrouw Caroline , die nu met hart en ziel de Tuindagen in goede banen leidt , op een dag 'Bobby Vinton' hebben op gezet , en luidkeels
' Roses are red , my love, violets are blue oe oe , sugar is sweet , my love, but not as sweet as you ' hebben meegezongen?
Of zou het toch Jan Verlinde zijn die de rode rozen van André Casteels eens goed bekeken heeft , de rozenkweker uit Putte die zaterdagmiddag als ' Tuinpersoonlijkheid van het Jaar ' zal worden in de bloemen gezet.
Hoeveel Tuindagenedities André al op zijn vaste stekje in Beervelde staat, gaan we hem zaterdag eens vragen.
Als hij het nog heeft kunnen bijhouden tenminste.
' Het sprookje van zijn 1001 rozen ' lijkt nog altijd springlevend.
Wie ietwat vertrouwd is met de Tuindagen in Beervelde weet dat het komend weekend de zon alweer van de partij zal zijn , en de thermometer een paar graden hoger zal klimmen.
Clara is nog zo slecht niet.
Wat er zoal te beleven valt vrijdag 9 , zaterdag 10 en zondag 11 mei aan de Beerveldse baan, 33, 9080 Lochristi ?
We vroegen het gisteren aan Caroline.
Die zegt het in onderstaand interview met volle enthousiasme , en met bloemen...
(willy van bouchaute)
(camera : anne-marie couliez )
alle verdere info en tickets op : https://www.parkvanbeervelde.be/nl/de-tuindagen/de-tuindagen-mei-2025/algemene-voorstelling
Zo te zien schijnt alles wat Fernand Huts ( Katoennatie / Indaver / The
Phoebus Foundation ) aanraakt te veranderen in goud.
Soms is de weg ernaartoe al eens langer dan gepland.
Maar uiteindelijk komt het allemaal goed.
Dat laatste is ook de titel van een nieuw vinyl album van Rick de Leeuw ( 64 intussen , ooit frontman van Tröckener Kecks ).
Dat album kwam trouwens tot stand mede en dank zij de inbreng van Huts' Phoebus Foundation. De plannen werden zelfs aan de toog gesmeed.
In onderstaande video hoort u het ganse verhaal
Wanneer men het in een grootstad over ' strippen ' heeft , denkt men al gauw aan ' erotische activiteiten ' in de rosse buurt.
In Antwerpen werd er echter de laatste tijd nogal wat afgestript op het einde van de Meir , vlakbij de Eiermarkt , waar de ' Boerentoren ' nu in zijn ' nakie ' staat.
Huts kocht met zijn ' Katoennatie ' het imposante gebouw in juli 2021.
De werf werd eind de maand daarop al meteen opgestart.
Nu , bijna vier jaar later , is de eerste saneringsfase klaar.
Dat betekent dat intussen 12.000 ton bouwafval is verwijderd , waaronder 4000 ton asbest verontreinigde materialen.
' De Boerentoren is asbest veilig verklaard ' , zei werfleider Kurt Dupon op de persvoorstelling , ' wat er nog in zit , zit diep in het beton en volledig
ingekapseld.'
Op 30 juni as. wordt de omgevingsvergunning van de Boerentoren ingediend , en eens die binnen , kan de toren worden aangekleed.
Intussen kan het grote publiek de Boerentoren in zijn blootje gaan bekijken. U kan zich voor deze ' open werfdagen ' inschrijven
via https://phoebusfoundation.eventsite.be/.
Het bezoek loopt tot en met 30 juni. De plaatsen zijn wel beperkt.
Aansluitend kan u ook de tentoonstelling ' Het komt allemaal goed ' in de Keizerskapel ( op 5 minuutjes wandelen van de Boerentoren ) bezoeken.
Daar hangen 12 werken van Vlaamse Meesters , die later allemaal hun plaats in de Boerentoren zullen krijgen.
Het bezoek kan audiovisueel met een keuze uit commentaar van professor Katharina Van Cauteren , of de stem van Rick de Leeuw , of het bijpassende lied gecomponeerd en gezongen door Rick de Leeuw.
Soms denken we al eens bij onszelf : ' Goed dat er kapitaalkrachtige mensen bestaan , zoals hier Fernand Huts , die hun rijkdom willen delen met de maatschappij en de burger. En er voor zorgen dat monumenten en erfgoed als de Boerentoren in Vlaamse handen blijven.
Teruggeven aan het volk , zo kan je het ook stellen.'
Eens het ganse plaatje af , wacht er het volk een juweeltje.
Met op het gelijkvloers ' de Antwerp city living room ' ( The Grand Café ,
The Tea Room , de museumwinkels , de boekenwinkels , de modewinkels en delicatessenwinkels.)
Een verdieping hoger zijn er de tentoonstelling ruimten met de Toren living room , café's , tavernes, brasseries, fine dinerrestaurants, het atrium en de galerijen.
Nog eentje hoger : de beeldentuin met beelden van grote kunstenaars , de groene long zwevend boven de stad Antwerpen.
En op het allerhoogste , de kroon met een immens panorama en openluchtplatform.
We kijken er nu al halsreikend naar uit , nog een paar jaartjes geduld allicht.
( willy van bouchaute )
( camera : anne-marie couliez )
Het is al voor de derde maal op rij dat we in Antwerpen op reportage zitten.
Na de Boerentoren bij Fernand Huts , en het Hilton Hotel bij Miss Wellness Beauty , is het de beurt aan de Handelsbeurs bij de ' Guide Michelin '.
Wow, wat is dit een adembenemende mooie zaal.
Vind ook Els Van Doesburg , de kersverse burgemeester van de Sinjorenstad.
Els , die zalig zwanger is van haar Peter.
Niet van haar peter , gelukkig maar.
De hoeveelste keer het al is dat Simone Van Tricht hier de ceremoniemeester van dienst is ?
We vragen het de Nederlandse zelf.
' Dat ze het zelf niet meer weet ' , zegt ze , ' de tiende of de elfde keer misschien.'
Niemand die beter doet dan Simone.
Zowel in het Frans als in het Nederlands.
Alleen Alex Verhoeve , de directeur van de ' Guide Michelin Benelux ' klinkt nog een beetje meer echt Frans.
Bovendien zit Simone vol empathie , en kent ze het huis als geen ander.
Wanneer u zelf alle sterren nog eens wilt zien , loopt u het filmpje hieronder maar even door.
We struinden met de camera ook doorheen de welkomstdrink , en de cocktail achteraf. Daarmee bent u zo'n dertien minuten zoet.
(willy van bouchaute)
(camera : anne-marie couliez)
Paus Franciscus zit nog maar goed en wel veilig opgesloten in zijn tombe , of daar is zijn eerste mirakel al.
Wonder boven wonder komen we deze keer wel vlotjes het centrum van Antwerpen door , en de parking onder het Hilton Hotel aan de Eiermarkt in. Dat was vorig jaar wel even anders.
Daarom dat we vanavond ietsje vroeger zijn gearriveerd.
De tafels , 3 hoog , in de 'Lusterzaal ' zijn alweer feestelijk chic gedekt.
Patrick zit nog niet in zijn schoon kostuum , maar wijst ons wel al meteen onze tafel aan.
In tegenstelling met de meeste andere Missverkiezingen mag de pers wel mee aan tafel voor het 3 gangen galadiner.
Dat getuigt voor heel wat respect van de man naar de mensen toe die voor hem heel wat betekenen.
' Of hij naast ons mag komen zitten ? '
De vraag komt van Maurice ( Claes ) , één van de betere fotografen in deze materie.
Maurice heeft een joekel van een telelens mee.
Zo'n lens kost vaak meer dan de body waar ze aan vast hangt.
Al blijft het de fotograaf zelf die zorgt voor het eindresultaat.
Onze tafel heeft een prima zicht op het podium, en bevindt zich dicht bij de uitgangsdeur. Altijd interessant moest er toevallig op datzelfde podium weinig of niets te beleven vallen.
Maar dat gaat vanavond niet gebeuren , daar zijn we nu al zeker van.
Wegens het vroege uur pikken we zelfs nog iets van de generale repetitie mee , en zien , en horen we een jonge dame die straks voor een muzikaal intermezzo zal zorgen , haar stem nog eens oefenen.
Die jonge dame heet Amber ( Verleyen ) , en is de vriendin van Dylan
( Vanholme ) , die dan weer de zoon is van Wendy, die van wanten weet.
Amber zingt doordeweeks ook met een bandje ( The Gems ) , maar gaat het vanavond alleen doen.
Ze gaat straks ' I am so excited ' van The Pointer Sisters zingen.
Je zou voor minder ' excited ' zijn , nu je op het podium van de Hilton voor zo'n goede 500 man je ding mag doen.
' Iedereen is van de wereld ' gaat ze ook nog brengen.
Daarvoor is het nu nog wat te vroeg , pas na het optreden van Sergio zal iedereen hier van de wereld zijn.
We zijn meer dan twee uur en een half verder , en de parelhoen met witloof, gekonfijte aardappelen , en gegrilde slaharten zijn klaar om verteerd te worden.
Licht in de zaal uit , spots op het podium aan.
Virginie Claes en Cynthia Reekmans kijken samen de zaal in.
Samen mooi heet deze keer ook samen sterk.
Het presentatoren duo zal voor de zoveelste keer op rij zorgen voor een feilloos parcours.
Het is de regerende Miss Wellness Beauty Kimmi Malfait die de kandidates
bij het openingsdefilé mag in zwaaien.
Dat doet ze met een fel lichtgevende staaf.
En maar best ook , want botsingen op een podium zijn sneller gebeurd dan men denkt.
' Wat hebben ze hier met Kimmi een prachtige Miss in huis ' , denken we zo bij ons zelf.
Eens Kimmi met lichtgevende staaf het podium af , is het tijd voor de voorstelling van de jury.
Met een groot aantal juryleden als vanavond is men daar al gauw een kwartiertje mee zoet , zeker wanneer men ook nog eens het publiek wil laten weten wanneer ze precies opstaan , en welk uur ze precies gaan slapen.
En , daar is het glazen 'kubusje' weer.
We zijn nog altijd niet zeker of het van echt glas is , is of van plastic;
But we love it !
Uit dat 'kubusje' mogen de kandidates om beurt een papiertje graaien met een vraag op , die dan alweer om beurt , door Virginie of Cynthia zal worden gesteld.
Meestal betreft het vragen omtrent de 'Wellness' sector , waar elke kandidate al meteen haar antwoord klaar heeft.
Maar het is vooral de manier waarop , en hoe ze het inkleden wat de jury interesseert.
Onze camera staat op een klein 'verhoogje' , ook die van Johan.
Dat moet omdat we boven het hoofd van Neda heen moeten , die voor de interne keten beelden 'capteert'.
Wanneer u op de beelden sommige kandidates ietwat ziet schudden en beven , is dat niet te wijten aan de zenuwen , maar het gevolg van weeral eens iemand die tegen ons ' verhoogje ' is komen aanlopen.
Het is soms moeilijk ' passeren ' is zo'n volle zaal.
Af en toe laten we de camera lopen , en zetten ons eens vijf minuutjes rustig neer aan onze tafel die vlakbij staat.
Niet voor lang echter , want al snel wordt onze rust verstoord door een horde fotografen die in allerijl richting podium vliegt.
In Antwerpen houdt men dan al snel het hart vast.
Maar wij zijn er gerust in , en kunnen er intussen donder op zeggen dat dit moment is waarop het bikini defilé er aan komt.
Er zitten trouwens heel wat defilés in de show vanavond , allemaal in prachtige kledij.
Een goede kledingsponsor is goud waard.
Wat ook op valt is dat heel wat dames , dank zij divers toegekende 'awards' , naar het buitenland mogen.
Zo trekt bijvoorbeeld Charlotte naar Ibiza , en Marie naar Turkije.
Marie Lauwereins ziet er trouwens oogverblindend mooi uit in haar diep uitgesneden galajurk.
Niet te geloven dat deze knappe 23-jarige nagelstyliste uit Braine l' Alleud
niet eens het podium zal halen.
Maurice heeft daarnet zijn eerder vermelde joekel van telelens op haar gezet , en laat ons meteen de foto zien.
Wat onze eerste indrukken alleen maar kracht bij zet.
Sergio klimt het podium op , terwijl de jury zich terugtrekt.
Zo heet dat in het jargon.
We denken dat juryvoorzitter Davy Brocatus intussen voor eeuwig aan zo'n jurystoel zit vastgekleefd.
Met ouder worden vraagt het hem nu wel wat meer tijd om al die jurystemmen op een deftige manier samen te tellen.
Maar geen man overboord , Sergio zal wel een liedje meer zingen.
Het is al heel wat later dan gepland , wanneer Davy met de uitslag het podium opklimt.
We horen uit zijn mond dat Charlotte Faes ( 28 jaar, Oosterzele ) vanavond 2-de eredame is geworden , dat Cindy Vander Putten ( 30 jaar, Lierde ) het lint van 1-ste eredame om de schouders krijgt gedrapeerd , en dat de nieuwe Miss Wellness Beauty 2025 luistert naar de naam Deborah Serrien.
Deborah is 42 , woont in Zandhoven en runt haar eigen bedrijf ' Glow Antwerp '.
Het is al rond de klok van één wanneer we de nieuwe Miss Wellness Beauty 2025 in het foyer , drie hoog , van het Hilton Hotel Antwerpen interviewen.
Samen met de organisator van deze verkiezing , Patrick Matthys.
' Dat ze nu een gans jaar lang met Patrick op stap moet ' werpen wij haar voor.
' Dat vind ze niet erg ' , zegt ze.
En hij ook niet.
Na het interview proberen we de wagen uit de parking onder het Hilton hotel te rijden.
Dat gaat nog minder vlot dan het vorig jaar al het geval was.
Het mirakel van paus Franciscus ligt nu al aan diggelen.
Gelukkig was er de receptionist van het Hilton hotel die , al was het vroeg in de morgen , met de glimlach mensen in nood uit de nood hielp.
We verklaren de man nu al heilig.
( willy van bouchaute )
( camera : anne-marie couliez )
Het is nog vroeg in de ochtend – pas zeven – wanneer Guy ( De Bels ) van
de Feestarchitect ons thuis komt oppikken.
' Hou 13 april zeker vrij ' had hij ons in februari bij de finale van Miss België al gezegd , ' Ik ga u eens uitnodigen in onze tent op 'Parijs-Roubaix '.
Vandaag is het dus zover.
Guy zet ons vijf minuutjes later af bij het punt waar straks alle bussen richting Noord-Frankrijk zullen vertrekken.
Zelf kan hij de bus niet op , want hij moet zo meteen met de camionette een paar koks naar de Hel van het Noorden brengen.
Nog een geluk dat Cindy over een goede vering beschikt.
Allé , die van haar bus van Begoniareizen waarmee ze vandaag de VIP gasten van ' De Feestarchitect ' van Lochristi naar ' Erre ' ( Noord-Frankrijk ) zal brengen.
Na een rit van zo'n anderhalf uur , moet Cindy voor het allerlaatste stukje van haar rit , zo'n 800 meter kasseien van ' secteur 17 ' over.
Voor de renners is er dat eentje van vier sterren die over zo'n 3, 7 km langs Hornaing à Wandignies loopt.
Dat is de enige manier om de gasten pal voor de deur af te zetten.
Die deur is deze keer een reuzegrote witte tent waar straks zo'n 600 gasten aan gezellige houten tafels zullen zitten , met dito houten stoelen en met de voeten op een echte ' planché '.
Het ruime terras voor de tent is van dezelfde kwaliteit.
Op de bus daarnet vloeide de champagne al rijkelijk , en hier wordt de gasten al meteen een nieuw glas aangereikt.
Het is 9 u 30 en tijd voor het feestelijk ontbijt.
In aanloop naar het charcuterie en oesterbuffet.
Op de middag wordt het voorgerecht ingezet , de halve kreeft weet niet wat haar overkomt , en verdwijnt zelfs in de maag van Karen.
Karen , dat is de huidige Miss België , die voor de gelegenheid vergezeld is van Guy , de man die er mede voor zorgt dat ' Miss België ' blijft draaien, en Luc , die er voor zorgt dat Guy blijft draaien.
'Asperges à la Flamande' smaken het best in Frans-Vlaanderen.
Hier zijn we niet ver af.
Wie nog niet genoeg heeft , passeert dan maar aan de ' live cooking corners'.
De ' koolvis filet ' was om de de duimen van te likken.
Al mag dat niet op zo'n chique evenement.
Ook de wijnen zijn heel selectief gekozen
Een mens zou bij al dit moois bijna vergeten dat hier binnen vijf minuten ( het is rond drieën) de renners passeren.
Het is een krachtige stem die door een al even krachtige geluidsinstallatie de gasten er op attent maakt. Het dessert mag even aan de kant.
Geen enkele gast is bij de passage gesneuveld , en iedereen is klaar voor het kaasbuffet , en de wijnproeverij.
Bier is er ook genoeg , met onder andere ' Haeseveld ' van den tap.
Wie zich daar niet al te veel heeft aan verkneukeld , ziet haarfijn op het reuzegrote scherm Mathieu van der Poel als eerste de velodrome in Roubaix opdraaien , en de koers winnen. Wanneer na Pogačar , Pedersen en Van Aert ,
Florian Vermeersch als vijfde over de meet komt , is er luid applaus in de tent.
Lochristinaren weten waarom.
Rond 18 uur , nu alle coureurs en hun nasleep van de baan zijn , mag
Cindy weer ' secteur 17 ' op.
En wij haar bus.
Anderhalf uur later staan wij alweer met beide voeten op Vlaamse bodem.
Die bodem heet de grote parking voor het ' Floréac ' tuinbedrijf aan de Beerveldsebaan , 4 , in Lochristi.
Het is nog even wachten op Joris , die er mede voor zorgt dat De Feestarchitect blijft draaien.
Joris zal ons straks voor de deur afzetten.
Die deur is deze keer geen reuzegrote witte tent , maar een simpele bruine garagepoort , zonder kasseistroken in de buurt.
Geniet hieronder van de beelden.
(willy van bouchaute)
(camera : anne-marie couliez)
foto's : wim dezutter
We konden er op de première op 5 april niet bij zijn , maar we beloofden op een andere dag eens langs te komen.
De brochure – heel mooi gemaakt trouwens – belooft alvast veel goeds.
' Burlesque , de meest sensuele show ' staat er op de cover.
Nu het 'Lido' in Parijs de deuren heeft gesloten wil de oudste en mooiste revue tempel van het land zich niet laten kennen.
' Het is totaal anders dan wat je van de shows in 'Het Witte Paard' verwacht' , zegt Ann ons wanneer we afgelopen donderdag voor de matinee onze opwachting maken.
En Ann kan het weten , want Ann is getrouwd met Ben , en Ben is de producer van deze sensuele revue.
Hoewel we ons nog hun ' Paasrevue ' van 2016 herinneren , waarmee ze ook al even buiten de lijntjes kleurden.
Met topless danseressen , dat was toen intussen ook al zo'n 80 jaar geleden dat ze zoiets nog in Blankenberge hadden gezien.
foto's : wim dezutter
Maar nu terug naar vandaag.
' Burleske' vindt zijn oorsprong in het Italië van de zestiende eeuw, waar ' burla ' staat voor grappen , en het geheel doorspekt is met dichterlijke overdrijvingen en karikaturen, gebracht in een taaltje dat aardig tegen het platvloerse aanleunt.
Wat we donderdag in ' Het Witte Paard ' te zien kregen neigde eerder naar de Amerikaanse versie , die van midden 19-de eeuw tot het begin van de Eerste Wereldoorlog haar hoogtepunt kende.
In de huidige tijd met graagte omarmd door Dita Von Teese , die naast burleske danseres, ook nog als fetisj model over de ' Bühne ' beweegt.
Dat ' fetisj ' gedoe is ook op de ' Witte Paard ' scène nooit ver weg.
De liefhebbers van ' gothic ' burleske kopen nu maar al een kaartje.
Peter ( Thyssen ) , maar vooral Pieter Casteleyn en Daan Keisse zitten soms behoorlijk diep onder de ' gothic ' schmink , ' androgynie' komt hier aardig in de buurt.
foto's : wim dezutter
De Amerikaanse Burlesque shows tierden vooral in de nachtclubs , en bedienden zich vaak van sensuele grappen , en veel dans , afgewisseld met af en toe eens een gewaagde striptease.
Zo ver als dit laatste gaan ze in Blankenberge niet , al zit er wel een dansscène in waar toevallig alle bovenstukjes in de was zijn.
Maar veel pluimen en weinig licht kunnen al veel doen.
Niet dat Sandrine ( Vanhandenhove ) , Ianthe Tavernier en Lien Van den Bossche het spel zo ver meespeelden , maar puriteins kon je hun verschijning ook niet noemen.
We gaan hier al een pluim geven voor de prachtige zangpartijen.
Artiesten met een musical ervaring klinken altijd dat net ietsje beter.
En dat hebben ze hier allemaal.
En , we hebben het vorige keer al geschreven , Peter Thyssen zingt in onze ogen nog heel wat beter , dan hij presenteert. En ook dat doet hij niet slecht.
Sandrine hadden we bijna niet herkend.
Knappe pruik , en mooie kledij geven hier een extra boost.
Ianthe zingt hier voor twee, misschien wel voor drie.
Niet alleen zanger , maar nu ook heerlijk zwanger.
foto's : wim dezutter
Nog wat pluimen voor de alweer top professionele technische ploeg.
Perfect af gemixt geluid en licht , een video wall die zijn gelijke niet kent.
Zes top danseressen in een adembenemende choreografie .
Alle credits staan in de brochure.
Wat ons nog is bijgebleven zijn de oogverblindende kostuums , de perfect uitgevoerde benen- en ballenact van de vrouwelijke helft van het duo Giurintano , en om het in burleske taal te zeggen , het sensuele kont gedraai van Indi , Tamara , Eva , Louise , Lucy en Emma , en niet te vergeten , de rijkelijk met paaseieren gevulde onderbroek van Peter , en uiteraard ook de gin van Tanqueray.
(willy van bouchaute / anne-marie couliez)
Voor wie er nog snel wil bij zijn, geven we u hieronder de link.
' Burlesque ' loopt nog tot en met zondag 27 april , speeldata , tickets, en alle info vindt je op deze link : https://wpevents.be/en/shows/burlesque
Om het in het Frans te zeggen : ' Il est très gentil , le patron ! '
Vriendelijkheid , passie en kennis.
Koen Buysse , zaakvoerder van ' Brasserie Sebastiaan ' in Lochristi heeft het allemaal in huis.
En ook het juiste personeel.
Met 2 chefs in de warme keuken , dat is een weelde.
Bovendien is Koen ook nog eens een begenadigd verteller.
Zet u maar vijf minuten , of ietsje langer.
(willy van bouchaute)
( camera : anne-marie couliez )
Op ' Veggie in de Airfryer ' is het nog even wachten tot midden juni , maar met haar ' Bakken in de Airfryer ' bent u ook al meer dan een tijdje zoet.
Simone van der Koelen schotelt u hier 75 zoete en hartige recepten voor, waarbij u de traditionele oven aan de kant kan laten staan, en die u in uw geliefde airfryer kan klaar 'stomen'.
Simone legt u wel eerst even uit hoe zo'n airfryer moet worden gebruikt , en wat er zoal in mag , en wat niet. En welke bakvormen en accessoires u daarnaast ook best in huis haalt.
Dank zij de voedingsdeskundige uit Eindhoven zit u niet langer op droog brood.
Met ' Hartig Brood ' en ' Zoet Brood ' vult ze niet alleen uw maag , maar ook zo'n 50 pagina's met heerlijke broodrecepten.
Van Bierbrood , over onder andere Focaccia en Scones met kaas en bieslook , Maritozzi, Hazelnootbroodjes, tot Chocolade Bananenbrood.
Dan is ' Taart & Cake ' aan de beurt.
Hoofdstuk dat al verrassend start met een heerlijke Gembercake met noten.
Aan de Cheesecake met rood fruit gaan we ons deze week ook eens wagen.
Onze airfryer staat al klaar.
Dan doen we ook maar meteen de Citroentaart , waar we op de foto , op bladzijde 91 , stukjes mango, frambozen, en pistachenoten zien liggen.
De Rijstevlaaitjes op pagina 108-109 zien er ook best appetijtelijk uit.
Tijd voor het ' Klein Gebak ' nu , met onder andere Havermoutrepen , Brownies met walnoten, Tiramisucupcakes, en... Schwarzwalderkirsch- cupcapes. Aan dat laatste gaan we ook eens beginnen.
Dat moet lukken want alles daarvoor nodig staat op blz.126, en ook de bereiding.
Na het 'Klein Gebak' schakelen we over op ' Hartige Hapjes'.
'Hotdogbroodjes' met zuurkool gaan er altijd in.
' Minicroissantjes ' ook.
Zonder de ' Sigara boregi ' te vergeten.
Het laatste hoofdstuk draait om ' Hartige Taart '.
Daar zitten niet alleen diverse ' Quiches ' bij , maar ook een Aardappel- en
Uientaart.
Om af te sluiten met een ' Vegetarische curry pot pie'
Goed gedaan Simone !
( willy van bouchaute )
' Bakken in de airfryer ' is uitgegeven bij ' Forte Culinair ' ( Uitgeverij : Unieboek / Het Spectrum / Amsterdam )
ISBN 978 90 0039 688 7
richtprijs : 20 euro
