• WEBSITE BANNER EDIT 2020 1.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 2.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 3.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 4.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 5.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 6.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 7.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 8.jpg

 

 

 

Ze zijn in “ Le Bourget “ al aan hun 52-ste editie toe.

Dat kan tellen, zeker als je weet dat 's werelds grootste vliegtuigbeurs slechts om de twee jaar wordt georganiseerd.

De “ Paris Air Show “ is intussen hot, en met temperaturen van om en bij de 38 graden Celsius is het woord zelfs heel letterlijk te nemen.

Wij trokken naar de lichtstad in het voetspoor van ex-lijnpiloot André Buysse en dat zullen we geweten hebben.

André mag dan wel bij het “Sabena van toen" meestal achter de knuppel van een Boeing 737 gezeten hebben, de interesse vandaag voor de gloednieuwe Airbussen ( links de A 321 /Neo en rechts de A 350 XWB / 1000 ) hier was groot.

En terecht.

Vooral de lijn van de A350 XWB-1000, een toestel met 369 stoelen (in drie klassen) is adembenemend mooi.

De letters XWB staan hier voor eXtra Wide Body.

De cabine is zelfs 12,5 cm breder dan die van zijn concurrent de Boeing 787

 

 

Phippe Mhun ( links ) is senior vice president procurement-equipment systems and support bij Airbus en Laurent Martinez is er senior vice president en “head of services business unit”.

Ze zien het komende decennium het bedrijf nog spectaculair groeien.

Dat is wat wij op de persconferentie in detail mochten vernemen.

Beide heren laten mede het bedrijf dat in 1974 zijn eerste toestel, een A300, aan Air France afleverde, op volle toeren draaien.

De in “fel paars” gekleurde motor van de gloednieuwe A321/Neo, die tussen hen beiden afgebeeld staat, mag hier gerust symbool voor staan.

Het toestel dat even verder op het tarmac staat te pronken, werd gisteren officieel in ontvangst genomen door de IJslandse low cost maatschappij WOW Air, wiens ganse vloot al uit Airbussen bestaat.

Meer sprekend kan een vliegtuigmaatschappij-logo niet zijn.

 

 

Ook deze tweemotorige heli D-HECB A135 is een parel.

Zijn geluidsniveau is laag, zijn bereik is groot, en hij is ideaal voor reddingsoperaties en ambulance-vervoer.

 

 

Dit tuig ziet er minder vredelievend uit, en is het ook.

Links de FZ rocket launcher, die 12 lasergestuurde raketten kan afvuren.

U ziet in een van de openingen zelfs zo'n 70 mm raket zitten.

Rechts de MBDA Mistral raketlanceerder die aan een Caracal Heli kan worden gehangen en meestal gebruikt wordt bij “air to air” gevechten.

De raket heeft een lengte van 1,86 m en weegt zo'n 18,7 kg.

Ze haalt snelheden van 800 m/s en heeft een bereik van zo'n 6 km.

Die snelheid haalden we bij onze terugrit naar Vlaanderen in de verste niet .

En vandaag al zeker niet.

Pic de pollution. Vitesse maximale reduite de 20 km/ h” stond er te lezen op de actieve borden boven de “ Autoroute du Nord “ richting “Lille”.

Nog een “chance” dat we de taal van Napoleon toch een beetje onder de knie hebben.

Pic de pollution ? ”

Toch straf “ denken we zo bij onszelf, terwijl we de kerosine nog voelen branden op onze armen...

(willy van bouchaute)

(foto's : andré buysse)

 

Voor wie de “ Paris Air Show “ nog wil bezoeken.

Morgen vrijdag 23 juni 2017 gaat “ Le Bourget “ open voor het grote publiek en blijft dat tot en met zondag 25 juni 2017.

Alle verdere info op : https://www.siae.fr/ 

 

Klik HIER voor De FOTO'S

 

videosfeerbeeld Deel 1

 videosfeerbeeld Deel 2

 

 

 

 

 

17 jaar terug stapte hij uit het “ Big Brother “ huis met een valiesje onder de arm.

In dat valiesje staken niet alleen zijn ondergoed van weken afzondering maar ook nog eens 5 miljoen oude Belgische franken.

Dat was de riante beloning voor diegene die het spel het best had gespeeld.

Voor diegene die eigenlijk de kijker het best had bespeeld.

 

Sinds dat moment was hij niet langer Steven uit Izegem , maar " Spillie” , het nieuwe idool in Vlaanderen en omstreken.

Vooral bij de vrouwen lag Steven Spillebeen goed in de markt, nu nog altijd trouwens.

Penelope Cruz slaat in Cannes anders niet zomaar haar arm om je heen, en Jennifer Lopez al zeker niet.

Maar de beelden op zijn “handy” liegen er niet om.

Spillie is hot.

Dat hij één van zijn bedrijfjes “Spilliewood “ noemt, is niet alleen goed gevonden, maar zelfs helemaal terecht.

Hollywood is nu al in zicht.

Maar bovenaan de ranking staat zijn “ Earnieland “.

Een online platform, waar je bij registratie om te beginnen al 20 euro verdient, en dat je laat genieten van fikse kortingen als je via dit platform spullen bestelt bij grote zaken als Mediamarkt, Bol.com, Neckerman, Zalando en noem maar op.

Daarnaast laat Steven zijn users nog eens extra meedelen in de provisie, die daarbij wordt opgestreken.

Steven legt in onderstaand interview haarfijn uit hoe dat in zijn werk gaat.

 

 

Maar de voornaamste reden van onze babbel met de winnaar van de eerste Big Brother gisteravond in het prachtige “L' Autre Cðté” aan het station in Beervelde was dat Steven vanavond zaterdag 17 juni 2017 in Gent ter gelegenheid van 3 jaar “ Earnieland” een groot feest geeft.

De “place to be “ is “ The Place “ in de Overpoortstraat 62.

Om 21 uur wordt u er verwelkomd met een zomerse cocktail of een frisse Carslberg, er is de première van de Laurent Perrier Champagne “La Cuvée”, er is voor iedereen een sigaren- en rhumproeverij, en u kan er ook aan de “ Copperhead Gin” bar hangen.

Voor wie een zwembroek of bikini in de koffer van zijn auto heeft liggen, is er ook nog de “ hot tube “ om in te duiken.

Be there, what you see is what you get.”

of om het met Steven's woorden te zeggen : “ If you can dream it, you can do it !”

(willy van bouchaute)

(foto's : anne-marie couliez)

 

 

 

 

 

Ze zijn intussen al bekend tot ver over onze grenzen, de tweejaarlijkse Schotse feesten op en rond het “Kasteel van Ooidonk “.

Het kasteel is eigendom van Graaf Henri 't Kint de Roodenbeke en gelegen in Bachte-Maria-Leerne, deelgemeente van Deinze.

Voor de vijftiende keer al zal het Kasteel van Ooidonk op zaterdag 19 en zondag 20 augustus gastheer zijn van “ De Schotse Dagen “.

Peter De Maertelaere, voorzitter van de gelijknamige vzw., sprak op de persconferentie zelfs over een driedubbel jubileum, want ook “ The Ghent District Highlanders” en de “ Vlaams Caledonische Society “ worden in de bloemetjes gezet. De eerste partner van de Schotse dagen bestaat eveneens 15 jaar, de andere zelfs 40.

 

 

Absoluut hoogtepunt wordt de Jubileumshow / “Taptoe” op zaterdagavond.

Het totaalspektakel van dans ( Vlaamse Caledonische Society en Ierse solodans van Nathan Baillieul ) , muziek ( pipeband Ghent District Highlanders en harpiste Inge Frimout ) en zang

( Marieke Bresseleers en Helena De Maertelaere) wordt geregisseerd door Filip Van Keer.

Helena is de dochter van de voorzitter en stond in mei als backingvocal op het podium van het Eurovisiesongfestival bij de Oostenrijkse inzending.

Verder zijn er, gespreid over de twee dagen : het “ Kriooltjes verhaal “, waar de kinderen ter plaatse kunnen aan meeschrijven, de vertellingen van Micky en Lady Snellie, de Schotse verhalen met Joe Bale, Shetland Sheepdogs, een unieke fototentoonstelling over Schotland van Fernad Dacquin en Bertin Leleu, de alternatieve Highland Games, vliegvissen en nog veel meer.

U kan er ook uw trouwbeloftes hernieuwen op zijn “ Gretna Green's “ of door een smid ( Broeder Kevin ) uw ijzer laten smeden terwijl het heet is.

( alle details op www.schotsedagen.be )

 

 

Ook culinair wordt Schotland naar Ooidonk gehaald.

Dat dit top wordt was op de persconferentie al te merken.

Chef-kok Felix Alen van “ Hof te Rhode “ in Diest kookte ooit nog voor het Koninklijk Paleis, en nu dus gedurende twee dagen in Ooidonk.

Onder andere gesmoord en gemarineerd Highland varken en ter plaatse gerookte wilde zalm

Balmoral” met honing en mosterd-jasje staan er op het menu.

Bart Van Cauwenberghe ( De Zwarte Vos/Deinze ) creëerde in 2009 speciaal voor de Schotse dagen zijn “Ballinda”-praline op basis van “ Glenfarclas “-whisky.

Op de persconferentie woensdag mocht iedereen daar nog eens van proeven, ook de graaf.

“ Straf spul “, zien we hem zo denken.

Dat waren de flessen whisky die Marc ( Bockstaele ) hier op de rechtse foto in de handen houdt ook.

Van dit Schots topproduct zal er op de Schotse dagen, hoe kan het ook anders, genoeg voorraad zijn.

(willy van bouchaute)

(foto's : ivan bracke)

 

KLIK Hier voor DE FOTO'S

 

De Schotse Dagen op zaterdag 19 ( van 11 u tot 21 u ) en zondag 20 ( van 11u tot 18u ) augustus 2017

entreeprijs: 10 euro ( kinderen tot 12 jaar gratis )

jubileumshow (19/8) 10 euro, met receptie 25 euro

Er is ook een openingsavond op vrijdag 18/8 om 19u30 met receptie in het kasteel en originele VIP avond met “lopend” buffet verzorgd door topchefs Felix Alen en Kurt Dekoninck en met muzikale omlijsting door Inge Frimout en de Joe Mullen Folkband.

Deelname : 95 euro per persoon.

Inschrijven via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

 

 

 

 

“ Is het witte paard nog altijd even wit ?” vroegen wij voor het binnengaan aan Jan Coppé, Pr-man bij “Het Witte Paard “ in Blankenberge.

De vraag was eigenlijk als grapje bedoeld, maar groot was onze fascination “ ( verbazing ) toen we, bij het openzwaaien van de deuren van 's lands oudste nog levende revuetempel, het antwoord te zien kregen.

“ Weg de houten lambrisering, weg de houten stoelen en tafels, weg het sfeertje van vroeger, weg de tijd van toen “ Het Witte Paard “ nog als “ Weissen Rössl “ fungeerde.

Het werd ons even zwart voor de ogen, en dat was in dit geval zelfs heel letterlijk te nemen.

Gitzwarte muren , plafonds en dito tafelkleedjes.

Er snel aan wennen is de boodschap.

De ingreep is drastisch, maar er is dan ook een spreekwoord dat zegt : “ Zachte heelmeesters maken stinkende wonden “.

Ann Fransen, partner van zaakvoerder Ben Van den Keybus legt in onderstaand interview "het hoe en waarom" van deze ommezwaai uit.

 

 

Aan het vast meubilair op het podium ( lees : de “cast “ ) wordt niet geraakt, en men is dat in de heel nabije toekomst ook niet van plan.

Zo krijgt u als presentatorenduo alweer Nele Goossens en Peter Thyssen te zien, en tekenen verder ook weer present : Daisy Thys, Dimitri Verhoeven, Sandrine, en Patrick Onzia.

Die laatste twee staan hier niet op de foto wegens optreden en verblijf in het buitenland.

De dame met de krullen Nanda Van De Vorle zat vorig jaar reeds als danseres in de zomershow, nu mag ze ook eens haar vocale kwaliteiten etaleren

Het live-orkest onder leiding van Patrick Desmedt is ook weer van de partij .

En Nathalie De Bruyn zorgt alweer voor de choreografie van het internationale ballet.

Meer info vind u hier : http://witte-paard.be/event/fascination-2017/ 

 

 

 De zomerrevue van “Het Witte Paard” presenteert traditiegetrouw ook enkele grote namen.

Een ervan is “ Eric Conley “ ( links ) die in zijn eentje “ The Barry White Experience “ vormt.

U weet dus wat u de komende zomer in de Vissersstraat te wachten staat.

Eric liet op de persconferentie al een heel klein stukje van zijn repertoire horen door Billy Joël's

Just the way you are “ te zingen, live en in de versie van Barry White uiteraard.

The Gibson Brothers waren hier zes jaar terug al eens te gast, en nu mogen Chris, Patrick en Alex Gibson alweer “Que sera mi vida “, “Cuba” (beide 1979) en “Non Stop Dance “ (1977) , hun megahits van weleer, op het publiek loslaten.

We zijn heel blij, en hopelijk u ook, dat Jan Van Dyke weer van de partij is.

Jan is top is zijn vak.

Wij kijken nu al uit naar de fratsen die hij de komende maanden op het podium van “Het Witte Paard “ zal uithalen.

In het onderstaand interview licht hij hierover al een tipje van de sluier.

Jan heeft de reputatie van perfectionist te zijn in alles wat hij doet.

Dat dit soms niet makkelijk is voor de mensen naast hem op de “Bühne” is eerder wel al eens gebleken.

“ Of een mens met de jaren niet wat zachter wordt ?“ wouden we van Jan weten.

Zijn antwoord hoort u onderaan in hetzelfde interview .

 

Fascination 2017 “ loopt van vrijdag 14 juli tot en met maandag 4 september.

Tickets kosten in cat 1 : 42 euro /in cat 2 :39 euro / in cat 3 : /37 euro

en zijn te bestellen via 050/41.11.00 of www.witte-paard.be

 

Voor wie naast een bezoek aan “Het Witte Paard” ook wil overnachten in de badstad Blankenberge kan terecht in één van de 3 viersterrenhotels ( Saint-Sauveur/Aazaert, Pantheon Palace ) die alle in handen zijn van de organisatie.

Vanaf 1 juli komt daar nog eentje bij : Hotel Moby Dick

Dat is de nieuwe naam voor het voormalige Moeder Lambic aan de Jules De Troozlaan 93 dat tegen dan volledig zal gerenoveerd zijn.

Verdere info op http://witte-paard.be/


Eind september laat “ Het Witte Paard “ zich alweer zadelen voor een nieuwe (dinner ) show

La Merveilleuse Revue “ , maar hierover later meer.

 

(willy van bouchaute)

(anne-marie couliez)

 

interview met Jan Van Dyke

 interview met Ann Fransen

 

 

 

 

Pinksteren is een mooie dag !

Vurig ook.

Het heet zelfs de dag van de vurige tongen.

Enfin, zo staat het toch in de bijbel.

Omdat we het op zo'n heilige dag niet gepast vinden onze tong uit te steken laten we dan maar onze pen het werk doen.

“Mega -Doe het Zelf- De Schacht” is één van de vele winkels die een plekje hebben aan de oude baan Gent-Antwerpen in Lochristi, en waar het elk jaar weer tijdens het Pinksterweekend op de koppen lopen is.

Als Ronny Deschacht opendeurt mag dat wel iets kosten.

Zo komen er traditiegetrouw wat artiesten optreden, die de baas dan uit eigen zak betaalt, en die zo door u gratis te bekijken zijn.

Eén van die artiesten die de hoogdag kwamen inkleuren was een dansgroep die een jaar terug op televisie een talentenjacht had gewonnen.

Gezien het talrijk opgekomen publiek, werd onze mening alweer gestaafd dat televisie nogal wat doet met een mens.

Omdat de groep op zichzelf toch geen gezicht wil plakken, plakken wij er hier dan ook geen naam op.

Of toch even, mysterieus verdoken in de titel.

Voor de deur afgezet, met veel poeha tot voor het podium gebracht, 1 keer hip, 1 keer hop en de schakelaar voor hooguit een kwartiertje op “repeat”.

Nog wat handtekeningen voor de “fans” ,en 6500 euro rijker terug de baan op.

“Il faut le faire!”

Veel gekker moet het niet worden.

De passage was zo kort dat we er zelfs geen foto van hebben.

Dat is dan weer goed voor Cisse van Café Sunset in Gent (foto links ) en nog wat schoon volk die zo de kans krijgen om even deze site binnen te glippen.

 

 

Het is een beetje de omgekeerde wereld.

De grootste artiesten staan tegenwoordig al eens vaker in het voorprogramma.

Zo ook hier, vandaag op Sinksen bij Deschacht.

Vincent, Charles en Wim zijn stuk voor stuk goeie zangers, en konden vandaag helemaal live en met voltallige band hun ding doen.

Vincent (Dinky Toys) en Charles ( The Magical Flying Thunderbirds) spelen daarnaast ook nog eens aardig gitaar, en de muziek die ze brengen zorgt altijd weer voor ambiance in de tent.

Ze noemen zich “ Soulbrother “ en dan mag je letterlijk nemen.

Heerlijk is het om de vriendschap tussen die gasten te zien.

Even verder aan de tent stond Kim ( Swoop ), zalig zwanger, haar ventje Wim (Soutaer) te bewonderen.

Ook dat was enig om aan te zien.

 

 

Tweede Pinksterdag .

De hemel stuurde deze keer niet de Heilige Geest, maar Lindsay naar de aarde.

In hotpants nog wel.

Dat kon niet anders dan vonken geven.

De mensen van de merchandising maken zich hier al klaar voor de storm.

20 euro voor wie vannacht zijn hoofd naast dat van Lindsay wil neervleien.

Voor Kris ( Bloemen ) , ook aanwezig en de wederhelft van Lindsay, is dat gratis.

De blondine en zus van Christoff was de enige vrouwelijke artieste dit jaar bij Mega Deschacht.

 

 

Waren er voor de enige vrouw op het podium al een heel pak toeschouwers komen opdagen, de rijen zouden straks nog dikker en dikker worden.

Zijn liveband stond er al, en binnen luttele ogenblikken zou ook hij de scène opklimmen.

Hij, dat is Niels Destadsbader.

28 nog maar, en nu al de rijzende ster aan het televisie-firmament.

Zanger,entertainer, presentator, acteur..

Net een succesvol album uit, en pas sinds vrijdag terug van de opnames voor de nieuwe “Kampioenenfilm” in Zuid-Afrika.

Het was al een 10-tal jaren geleden, van bij " Hit the Road",  dat we hem nog eens close hadden geïnterviewd, we waren dus benieuwd of al dat succes hem niet naar het hoofd zou zijn gestegen.

Maar zoals eigenlijk verwacht vonden we, na het ruime optreden en de heel lange handtekeningensessie, in de kleedkamer dezelfde joviale jongen van vroeger terug.

Dat belooft voor de “Zaffelaarse Belevenissen” op zondag 20 augustus 2017 waar ze hem ook te gast hebben.

(willy van bouchaute)

(foto's: ivan bracke)

 

KLIK HIER voor DE FOTO'S

 

interview met Niels Destadsbader

 

 

 

 

Het “MAD “ heeft pas sinds april dit jaar zijn deuren geopend en staat voor “ Mode And Design “

en gelukkig niet voor de voluit geschreven Engelse benaming.

Al ligt de bodem van het pleintje ervoor er toch een beetje bedenkelijk bij.

Dat zien we Philippe Close, Schepen van Toerisme van de Stad Brussel, hier zo denken.

Het “MAD” aan de Nieuwe Graanmarkt 10 in hartje Brussel speelt vandaag gastheer voor de verzamelde nationale pers om een evenement aan te kondigen dat de hoofdstad gedurende de ganse maand september nog wat meer in de spotlights zal zetten.

Het parcours van het “ Brussels Design Festival” breidt jaar na jaar uit, en dat willen ze hier toch even gezegd hebben.

En dat mag ook,  met meer dan 100 geplande design events in de stad.

Het volledige parcours vind u hier : www.designseptember.be 

 

 

Een van de highlights op “Brussels Design” is Nathalie Dewez.

De in Leuven geboren Nathalie is opgegroeid in Brussel en studeerde er aan de “Chambre Arts Visuels” af als interieurarchitecte.

Het laatste jaar van haar studies legde ze zich vooral toe op het ontwerpen van verlichting.

En dat bracht haar geen windeieren, want knappe Nathalie is momenteel top in de branche.

Op 20 september 2017 laat ze in het Flagey Center ( Place Sainte Croix ) zien waarom dat zo is.

In 2011 haalde ze in de hoofdstad de prestigieuze prijs van “ Designer van het jaar “ binnen.

Meer over Nathalie vind u op www.nathaliedewez.com

We zetten ons dinsdag op het binnenkoertje van het “MAD” even naast haar neer voor een korte babbel, en lieten ook Sophie Heymans van datzelfde “MAD” aan het woord.

(willy van bouchaute)

(foto's : anne-marie couliez)

 

interview met Sophie Heymans ( MAD ) en Nathalie Dewez ( Designer )

 

 

 

 

 

Woensdagmiddag in Lochristi.

De N70 is afgezet en alle verkeer is omgeleid.

De wagen van koersdirecteur Rob Discart blokkeert ter hoogte van de Burgemeester Vermeulenlaan de ganse weg, en niemand kan of mag nog door.

Zelfs het veelkoppige wielerpeloton niet,.

Dat staat inmiddels klaar om de eerste rit van de Baloise Belgium Tour-vroeger simpelweg “De Ronde van België”- aan te vatten.

Belgisch Kampioen Philippe Gilbert pronkt in zijn driekleur op de voorste rij en zal pas de eerste pedaalslag geven op het moment dat Rob Discart, naast koersdirecteur ook organisator ( Golazo ) van deze vijfdaagse rittenkoers, zijn rode vlag omhoog steekt en alweer met een ferme zwaai naar beneden haalt.

Tezelfdertijd zal Yves Deswaene, burgemeester van Lochristi, een pistool in de lucht steken, en een schot afvuren dat de helikopter, die u en de koers van boven uit in de gaten houdt, net op een haartje mist.

De renners zijn vertrokken, draaien in de bloemengemeente nog een toertje, en stevenen af op Knokke-Heist, waar ze enkele uren later op de Wandelaar na 179 kilometer de aankomstlijn zullen overschrijden.

 

 

 

Blikvanger bij de start in Lochristi was zonder twijfel Philippe Gilbert.

Sinds hij onder de hoede van Patrick Lefevere ( er niet bij in Lochristi ) functioneert, ziet de Belgische kampioen er meer dan gelukkig uit.

Edward Theuns ( tweede foto van links ) was zonder zijn Lien (Crapoen) naar de bloemengemeente afgezakt, maar Lien ging hem in Knokke na zijn valpartij wel troosten.

Wegens niet in zijn thuisland bij de Giro ( die hij 13 jaar geleden won ) aan de slag, stond Damiano Cunego ( midden ) dan maar in Lochristi op het startpodium.

Hoewel hun respectievelijke ploegen dit jaar niet present tekenen op de Baloise Belgium Tour, kunnen onder andere Jan Bakelants en Oliver Naesen dank zij de primeur “ Team Belgium “ hier in lichtblauwe shirt van van de Koninklijke Belgische Wielrijdersbond (KBWB) rondrijden.  

 

 

Michel Wuyts heeft hier nog geen flauw vermoeden dat hij op dit moment de latere winnaar van de dag aan het interviewen is. Bryan Coquard mag er dan wel niet uitzien als een spurter, hij is het wel.

De Fransman haalde het in Knokke in een, door een valpartij ontsierde, massasprint van onder andere Jens Debusschere, ook al een gast met snelle benen.

Opvallend ook het aantal veldrijders dat hier aan de start verschijnt, met op de foto van links naar rechts, Tom Meeusen, Mathieu van der Poel en Wout Van Aert.

 

 foto rechts : credits anne-marie couliez

 

Een start van een wielerwedstrijd van dit niveau is een hoogdag voor de gemeente.

Zeker op een dag als vandaag waarbij de weergoden de wielergoden met al hun warmte omarmen.

Top terrasjesweer, dus blije gezichten bij de horecamensen;

Bij Hotel Restaurant B (het vroegere Hotel Restaurant Begonia) konden ze zich zelfs verheugen op het bezoek van Jean-Marie ( Pfaff ), hier op de foto samen met zaakvoerder Sven Nijns ( voor u rechts van Jean-Marie) en Sam Lietaert ( directeur jeugdopleidng KV.Oostende ).

Daar weten ze hoe ze hun klanten in stijl moeten ontvangen.

Een dag eerder bij de voorstelling van de ploegen vond er even verderop in een grote tent ook al een VIP-gebeuren plaats.

Hostess Sarah ( Goossens, links op de rechtse foto ), zeven jaar geleden nog finaliste bij Mrs.Globe Belgium, ontving ook daar met de glimlach de genodigden.

In de late namiddag werd de N70 weer vrij gegeven voor alle normale verkeer.

Nu, 1 dag later en 20.000 euro lichter gaat de bloemengemeente weer haar gewone gang.

(willy van bouchaute)

(foto's : ivan bracke)

 

Klik HIER voor DE FOTO'S

SFEERBEELD -video

 

 

 

De binnentuin (atrium ) van het “ Abbazia di San Gregorio “ , Dorsoduro nr.172, is van onmetelijke schoonheid.

Abbazia” betekent “abdij”, dus we weten meteen dat we ons hier in een oud klooster bevinden.

De kloosterpoort naar het “ Canale Grande “ gaat stipt om 17 uur open, en de steiger is klaar om de genodigden die over water naar de opening van Jan Fabres “ Glass and Bone Sculptures 1977-2017 “ tentoonstelling komen, te ontvangen.

De kunstenaar zal er zelf ook zijn, we zullen hem dus kunnen interviewen.

We doen dat centraal in het atrium, net op de plaats waar zijn, speciaal voor de Biënnale ontworpen, scarabee in gifgroen alle aandacht trekt.

 

 

Ook deze doodskoppen ( foto's links ) in glas en dierlijke botten - er zijn er 16 in totaal- zijn speciaal voor de Biënnale ontworpen.

De andere tentoongestelde werken zijn een verzameling van de afgelopen veertig jaar.

 

 

Dat Jan Fabre de controverse niet schuwt is intussen een statement.

Deze combinatie van dierenskeletten en glas uit Murano ( foto links ) is gedurfd, maar wel knap gedaan.

Ook de boot is samengesteld uit botten van mensen en dieren.

Waar hij die botten vandaan haalt vertelt hij ons in het interview onderaan.

Fabre is er zelfs in geslaagd om uit kleine stukjes bot een fallus en vagina te construeren, die hij dan op hun beurt door scherpe glasscherven laat omringen.

Wegens te pijnlijk onthouden we u hier de afbeelding.

 

 

Zeg ma, wilde nu wa weten, diene scarabee van Jan Fabre é zuust dezelfde kleur

als meinen rok “.

Je zou voor minder het thuisfront bellen.

Jan Fabre, dat is altijd een beetje rock & roll.

Geen dresscode op de uitnodiging, dus alles mag best wel een beetje meer “casual”.

Sommigen halen dan ook maar hun meest hippe outfits uit hun kleerkast.

Thuis dan, want in de “ abbazia “ hier hebben ze geen kleerkast.

Tenzij Benoit (tweede foto van rechts ) , maar die hebben de mensen van Guy Pieters zelf meegebracht.

En Jan Fabre?

Die vindt het allemaal prima zo.

 

 

Op het galadiner vanavond, aangeboden door Linda & Guy Pieters in het vijfsterrenhotel “Exelcior” op Lido oogt alles wat chiquer, maar eens de “castelmagno cheese”, de “risotto with mushrooms, de “vealmignon with endive” en “de tarte tartin” zijn geserveerd, en intussen de “ Cavalchina” en “ Marco Felluga” zijn doorgespoeld, barst ook hier het feest los.

Linda en Guy openen de dans en de toon is meteen gezet.

De party zal nog duren tot drie uur in de morgen.

Wij zoeken ietsje eerder ons bed op, want wij vliegen morgen terug naar de “ heimat”.

Met een valies gevuld met mooie herinneringen en schijfjes vol met foto's en beeldmateriaal.

Die hebben we hier nu voor u zichtbaar gemaakt.

(willy van bouchaute)

(foto's : anne-marie couliez)

 

Klik HIER voor DE FOTO'S ( Glass and Stones Sculptures/Jan Fabre )

Klik HIER voor DE FOTO'S ( Galadiner Guy & Linda Pieters )

 

interview met Jan Fabre

 

 

 

 

Donderdagmorgen 11 mei , ietsje voor 10.

De Vaporetto line 1 zet ons af bij Sant'Angelo, terwijl we beter met line 2 bij San Samuele waren afgestapt.

Maar Venetië is eigenlijk perfect te voet te doen zodat we na 5 minuutjes lopen -zei het net ietsje te laat- toch bij “ Palazzo Grassi “ arriveren.

Waar Karen, die andere rechterhand van Guy Pieters, ons geduldig staat op te wachten.

De “pancarte” boven de ingang oogt indrukwekkend, maar wat we binnen te zien krijgen grenst aan het onwaarschijnlijke.

En dat schijnt, de titel “ Treasures from the Wreck of the Unbelievable” in acht genomen , ook de bedoeling te zijn.

 

 

Kunstenaar Damien Hirst is wereldtop.

U moet de naam maar eens “googlen” en u zal merken dat daar geen letter is van gelogen.

We worden van bij de ingang al omver geblazen door een kolossaal beeld in brons van zomaar liefst 18 meter hoog.

De “ Demon with Bowl “ is zelfs niet in één beeld te vatten.

We kozen voor de gulden middenweg.

Ook bronzen beelden willen wel eens van hun beste kant gezien worden.

Hirts maakt er een hobby van om zijn beelden eerst in zee te gooien, en ze pas nadat ze door allerlei fossielen en ander diepzeemateriaal zijn aangevreten, weer naar de oppervlakte te halen.

Er lopen er niet zoveel rond met een knie als deze hierboven.

Even verderop in een ander paleis “ Punto Della Dogana “ is de exhibitie

Treasures from the Wreck of the Unbelievable Part 2 ” te zien.

Daar, en ook op de foto's hieronder, ziet u hoe duikers dit klusje klaren.

 

 

 

Delphine ( Boëll ) had ons eerder dit jaar al uitgenodigd op haar eigen tentoonstelling in Ukkel, maar door tijdsgebrek zijn we daar nog niet geraakt.

Goed dus dat we haar en haar echtgenoot Jim hier in Venetië in één van de 19 zalen van het “ Punta delle Dogana” ontmoeten.

 

 

De zeeflora en fauna is niet te onderschatten, en (foto links) lang niet altijd definieerbaar.

De “ Five Grecian Nudes “ zijn dat wel.

Die zijn van de hand van de Griekse schilder Zeuxis, en moeten allen Helena voorstellen.

Daar had hij ooit een beeld van, maar was dat kwijtgespeeld.

 

 

Even verder staan er nog drie “nudes”.

Zegt dit model u iets? “ vroeg de Italiaanse gids in vloeiender Frans dan dat van Macron.

Het antwoord staat achteraan in de lende, net boven de bips.

Volgens de legende fungeerden deze beelden als model voor de eerste op de markt gebrachte barbiepoppen (1959 ).

Mattel moest ervoor naar China.

Nu komen de Chinezen naar ons.

Zelfs naar Venetië!

De helft van Venetië is al in Chinese handen, zal Andrea ons daags nadien zeggen.

Andrea heeft een souvenirkraampje vlakbij het “ Canale Grande “ en hij kan het weten.

 

We banen ons een weg doorheen een massa Chinezen, die een gesloten paraplu achternalopen. Die moeten ze volgen, want daaronder huist een gids die hen door gans Venetië zal leiden.

Wij doen het zonder, volgen gewoon Guy Pieters, en bewegen ons naar het

Abazzia di San Gregorio” waar ons Jan Fabre en zijn “ Glass and Bone Sculptures 1977- 2017 “ wachten.

Geen haast , de deuren gaan er pas om 17 uur open.

We zien er u terug in de volgende reportage.

(willy van bouchaute)

(foto's : anne-marie couliez)

 

Klik HIER voor DE FOTO's

 

 

 

Als kunstenaar je ei kwijtraken op de Biënnale van Venetië is niet evident, en al zeker niet in kunstpaleizen als het “ Palazzo Franchetti “ aan het “ Canale Grande”, waar nu het “ Istituto Veneto di Scienze, Lettere ed Arti “gevestigd is.

Outside de eigenlijke Biënnale gelegen, maar wel één van de “highlights”.

Dat Koen Vanmechelen , na 28 jaar aanwezigheid in Venetië waarvan 5 op de Biënnale, nu in de tuin van dit historische gebouw zijn werk mag tentoonstellen is uniek, en grotendeels te danken aan de inzet en support van kunstmaecenas Guy Pieters.

Dat wij er mochten bij zijn op de “ cocktail-vernissage “ ook.

 

 

Het is woensdagavond 10 mei en de avond valt stilaan over de feeërieke Dogenstad.

Guy ontvangst zijn gasten in volle grandeur, maar neemt toch nog even de tijd om samen met zijn poulain voor de lens van onze fotografe te poseren.

Even later kunnen we de Latemnaar zelfs kort voor onze microfoon halen, en ook de kunstenaar zelf zal voor diezelfde microfoon wat meer uitleg geven over “ Protected Paradise ( Project for Venice ) “, het werk van hem dat hierboven staat afgebeeld, en dat wegens zijn omvang maar beter buiten dan binnen werd neergepoot.

Het werkwoord “neerpoten” past hier perfect in het plaatje : het ei ( het zijn er twee ) en de kippenpoot.”

Van waar die passie van Koen Vanmechelen voor dit gevogelte?

U hoort het in onderstaand interview.

 

 

Ook Linda Pieters in knalgeel vestje - Guy noemt haar steevast zijn muze- ontvangt de genodigden in stijl.

De meesten worden per taxiboot over het “ Canale Grande “ tot aan de privé steiger van het “ Palazzo Franchetti “ gebracht.

Op de linkse foto ziet u de houten brug die beide oevers overkapt, met de aan de voet de "Accademia" halte van de Vaporetto, de waterboot die de toeristen langs het kanaal vaart.

Onze lijnbus zeg maar.

In een aparte reportage later laten we u weten hoe dat in zijn werk gaat.

 

 

Mevrouw Vanmechelen ( in witte rok ) controleert nog even of het bovenste ei van haar mans kunstwerk nog intact is.

Isabeau probeert dat ook, maar heeft als rechterhand van Guy Pieters, vanavond nog wat anders aan zijn hoofd.

Zorgen dat de stem van zijn werkgever er goed doorkomt als die Adriano Berengo aan de aanwezige genodigden wil voorstellen, bijvoorbeeld.

Berengo is één van de curatoren van de tentoonstelling “ Glasstress 2017”, waarvan Koen Vanmechelens “ Protected Paradise “, in marmer en glas, het kroonjuweel is.

Intussen heeft de blonde dame rechts alleen maar oog voor onze camera.

Camera waar een schijfje inzit van 32 Gb.

En maar goed ook want morgen wacht ons nog “ Treasures from the WRECK of the Unbelievable 1 en 2” van Damien Hirst en “ Glass and Bone Sculptures 1977-2017” van Jan Fabre.

En, niet te vergeten het gala dinner en party aangeboden door Guy & Linda Pieters in het prestigieuze vijfsterrenhotel “ Excelsior “ op het eiland “Lido”.

(willy van bouchaute)

(foto's : anne-marie couliez)

 

Klik HIER voor DE FOTO'S

 

Sfeerbeeld Cocktail Koen Vanmechelen en interviews met Koen Vanmechelen en Guy Pieters