• WEBSITE BANNER EDIT 2020 1.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 2.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 3.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 4.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 5.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 6.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 7.jpg
  • WEBSITE BANNER EDIT 2020 8.jpg

 

22 stille en verbloemde dromen.

Het hadden er eigenlijk 25 moeten zijn.

Stil , omdat de microfoon die ze naar de werkelijkheid moesten brengen toch best dat ietsje luider had mogen staan , en de muziek erachter best mocht worden gedimd wanneer diezelfde microfoon open ging.

Maar gelukkig liet die het nu niet meer afweten , zoals vorig jaar , en waren ook de piepjes en krasjes met de noorderzon verdwenen.

Toegegeven , de ene dame spreekt al wat luider dan de andere.

Ideaal is het eens te gaan luisteren bij Veronique ( De Kock ) wat die zegt over hoe je een microfoon moet vasthouden.

Wanneer je dan net het tegenoverstelde doet , heb je de perfecte microfoontechniek.

We kregen niet alleen 22 ietwat stille , maar ook verbloemde dromen te horen.

Omdat de organisatie aan de nieuwe finalisten had gevraagd om hun verhaal een beetje te kleuren , en dat doe je dus het best met bloemen.

' It's your time to bloom '.

De slogan op de affiche spreekt bloemdelen.

' Als wat voor bloem ik zelf door het leven zou willen gaan ? '

Ik zou het bij God niet weten.

Trouwens als bloem door het leven gaan is niet zonder gevaar.

Stel , je staat daar als hagelwitte lelie fier als een gieter te pronken in een sierlijk bloemenperk , en je bent nog maar pas aan je volle bloemenpracht toe, of er komt daar al één of andere trut met groene vingers een vierde van je onderstel afknippen.

Voor je er erg in hebt sta je al half ondergedompeld in een vaas op de schouw, waar je het met een beetje geluk nog een paar dagen uithoudt.

Je verdere lot ligt dan , als het een beetje mee zit , op de composthoop , in het slechtste geval in de groencontainer die ze pas om de week komen ophalen.

 

 

Er was heel wat nervositeit aan de microfoon.

En, geloof het of niet , daar zijn we net heel blij om.

Liever een ietwat bedeesde, en onzekere dame aan het begin van zo'n missen wedstrijd , dan een arrogant ettertje dat nu al aan de organisatie komt duidelijk maken dat ze nog lang niet van haar af zijn.

 

 

Het is meer dan warm , één hoog , bij Boetiek RIS aan de Pastoor Coplaan in Zwijndrecht.

Gelukkig staan de ' bubbels ' en ook de hapjes koel , en kan hier en daar het venster open.

Van iedere kandidate wordt verwacht dat ze - eens haar lint om - zichzelf voorstelt , daarna een toertje rond de zaal doet , en – eens weer terug bij het startpunt - nog wat met de heupen wiegt (fotografen zijn daar zot van) , om dan weer geruisloos achter de coulissen te verdwijnen.

Joy ( Vanmellaerts ) gaat met behoorlijk wat ' tattoos ' door het leven.

Twee jaar terug waren het er al meer dan twintig.

De Miss Tattoo van 2019 heeft al wat ervaring met Miss Verkiezingen.

Na haar deelnames aan Miss Coast Belgium en Miss Elegance wordt het

nu ' Miss Fashion '.

Onderaan het rechter scheenbeen staat er '1995' te lezen.

Zou ze toch al 28 lentes tellen?

Al weet je het nooit met 'tattoos'.

Niet alleen het zegje door de microfoon vertelt ons al heel wat over de kandidaten , ook het loopje door de zaal.

Sommigen lopen kaarsrecht en kijken strak voor zich uit , anderen monsteren met zorg ieder plekje van de nochtans kraaknette vloer.

De meesten lopen onze camera zomaar straal voorbij , het zijn uitzonderingen ( het zijn er een zestal ) die hem al snel in de gaten hebben.

Zonde, want camera's onthouden heel goed.

' Ja , ze hebben dan ook nog geen choreografie en cameratraining gehad ', zei organisator Glenn ons ietwat verontschuldigend na afloop.

 

 

 

Zoals gewoonlijk pikken we er ook nu weer enkele dames uit.

Omdat die ons op één of andere manier toch extra zijn opgevallen.

Zoals Joyce ( Tuijaerts ) bijvoorbeeld.

Al van bij de eerste passen die ze naar de zaal toe zette , waren we er van overtuigd : dit is een jonge dame die het op een 'catwalk ' best ver kan schoppen.

Ze zijn niet met veel die zo elegant over een podium kunnen lopen.

Ella Penninck uit Oudenaarde is ' the girl next door ' , een pure schoonheid die elke fotograaf , die een beetje ogen in zijn kop heeft , voor zijn lens wil halen.

Dat Ella meteen ook oog had voor onze camera , bewijst dat de ambitie er is om het in deze wedstrijd ver te schoppen.

Tiany Vanonckelen is zo iemand waar je meteen blij van wordt.

Zelfs de grootste kniesoor kan niet zomaar aan haar positieve 'vibes' voorbij.

En knap is ze ook nog , daar kan de modewereld alleen maar blij om zijn.

Valérie Lampaert dan.

Ze kijkt een beetje zoals Alizée Poulicek , de ( mooiste ) Miss België van 2007.

En laat dat een heel groot compliment zijn.

De manier waarop Valérie de lens van onze camera beroert , belooft al heel wat voor het verdere verloop van deze wedstrijd.

Dat ze van ons twee keer op de foto mag , is dus niet zomaar.

We maken ons sterk dat wanneer Alma Beganovic ergens haar opwachting maakt ze met haar présence in één oogopslag een ganse zaal naar zich toe trekt.

Even later , na de voorstelling , buiten bij het fotomoment , zagen we dan weer de speelsheid bij de knappe zorgkundige uit Berlare

 

 

Het is altijd een beetje uitkijken voor Hollanders die met een omzwachtelde knie de grens oversteken.

Niet zo bij Alisha van den Berg ( gans rechts op de foto ) , wiens gehavende en verpakte knie te wijten was aan een auto ongeluk bij de start van deze verkiezing.

De zorgkundige uit Utrecht oogt met haar roodbruine haren meer dan fotogeniek.

Van Juliëtte Disco ( ook al een Nederlandse ) zou je denken dat die alle dagen in de disco rondhangt.

Maar, nee hoor , Juliëtte studeert vol ijver aan de veiligheidsacademie in Hoogvliet , en heeft intussen Alisha 's knie al grondig geïnspecteerd.

Wat de andere dames nog allemaal in hun mars hebben zal in de aanloop naar de finale wel duidelijk worden.

In een nagestuurd perscommuniqué heeft de organisatie van Miss Fashion het over een erg goede lichting, en ook over een streven naar meer en meer inclusiviteit.

Een lichting staat voor een groep mensen die tegelijk aan iets begonnen zijn.

En dat ziet er dus bij deze meer dan goed uit.

Met inclusiviteit heeft zelfs De Dikke van Dale het moeilijk.

Inclusiviteit, diversiteit, globaliteit, genderneutraal , politiek correct , woke ...

Hoever wil je gaan ?

Het moet zowat de eerste keer zijn in de bijna twintig jaar dat we dit missenwereldje een beetje volgen dat een kandidate ons al na een paar uur na het verschijnen van dit artikel de vraag stelt waarom we nu feitelijk een deel van haar speech hebben weggeknipt.

Qua inclusiviteit kan dit tellen ! 

(willy van bouchaute)

(camera : a.m.couliez )

 

 

 

Het is heerlijk zitten op Eddy's terras één hoog in Sint-Niklaas.

Er staat een licht briesje , dat de wielen van de ( windmolen ) koersfiets , die hij nooit kreeg , volop in beweging zet , nu eens zacht, dan weer 'snoerhard'.

We splitsen het interview op in drie delen , ééntje rechts op het terras , ééntje links in volle zon , en ééntje binnen achter de piano.

Eddy Rooms is een verteller pur sang.

Nog geen vijftien of hij won al een 'crochet ' , zo heetten die zangwedstrijden van toen.

Met een liedje van Paul Anka , zichzelf begeleidend op gitaar.

Later zou hij , met dat hoge stemmetje van hem , het mooi weer maken bij The Dinkies , en nu zovele jaren later bij The Romantics.

Fasten your seatbells voor een dolle rollercoaster van zo'n tien minuten...

(willy van bouchaute)

(camera/foto's: anne-marie couliez)

 

 

Nog ietsje meer dan een maand te gaan vooraleer de zomerrevues van Het Witte Paard worden van stal gehaald, en Marc ( Coucke) maakt nu al de rekening.

Niet één, niet twee, maar zomaar liefst drie eigen producties zullen er deze zomer in de Vissersstraat, 53, in Blankenberge te zien zijn.

Dat de persconferentie van gisteren doorging in het ' Riant Séjour Hotel ' aan de Zeedijk nummer 188 is niet zomaar toevallig.

Het Riant Séjour Hotel is immers de jongste aanwinst van het WP Hotels & Events bedrijf , dat nu al in het bezit is van zo'n 8 hotels , 2 restaurants en 2 evenementenzalen.

En er is nog een overname in aantocht, zei zaakvoerder Ben Van den Keybus ons gisteren langs de neus weg.

 

 

De eerste eigen ( avond ) productie krijgt de titel ' It”s my life ' mee.

Meteen het debuut voor 'zeemeermin' Ianthe Tavernier in het Blankenbergse variété

theater.

De Vegas Showgirls gaven ons op de persconferentie al een voorproefje, en van Sandrine weten we dat we op 20 juli ( tot 16 september ) alweer vuurwerk mogen verwachten.

Maarten Cox en Ruben Tarmidi zullen , samen met 4 internationale circusacts , ook het beste van zichzelf geven.

En , wie de strandstoel op de affiche herkent , weet nu al dat Jan van Dyke u zal verblijden met enkele van zijn internationaal gevierde komische acts.

( diner 18 u / deuren 19u30 / show 20u30 )

 

 

Diezelfde Jan Van Dyke staat in de loop van de middag ook al op de Bühne in de Vissersstraat , met zijn ' Van Dyke' & Friends.

Die Friends zijn dan van 20 juli tot en met 9 september : Celien Hermans, Patrick Onzia, Franky Boy , Goele De Raedt en Wendy Van Wanten.

Omdat Wendy er gisteren niet was , had Goele , die al eerder Wendy speelde , haar perfect kunnen vervangen , maar omdat ook Goele er niet was, ging dat dus niet.

Het leven kan ingewikkeld zijn.

De Vegas Showgirls zullen ook hier van jetje geven.

( diner 11u30 / deuren 13 u / show 14 u )

 

 

Geen Witte Paard revue zonder Jacky Lafon.

Die krijgt van 6 augustus tot 30 september assistentie van David Vandyck, Patrick Onzia, Jan Wuytens en Lissa Lewis.

Er is ook een internationale act en showballet.

Alleen al om Jan ( Wuytens ) te horen zingen , moet u hier beslist eens gaan kijken.

Lissa Lewis , die haar debuut maakt in Blankenberg zal ook wel bekoren.

( diner 11u30 / deuren 13u / show 14 u )

 

 

Ben Van den Keybus , Geert Hoste en Marc Coucke.

In Rome zou men van een ' triumviraat ' spreken.

Dit zijn alvast de sterke mannen achter het huidige succes van ' Het Witte Paard '.

Ben is de man van de vierde generatie in de beroemdste , en misschien wel enige, revue tempel van het land.

Drie mannen ' vermogen ' altijd meer dan één , en al zeker drie vermogende mannen.

De ambitie en de plannen om nog wat meer te groeien zijn er alvast.

Hier en daar is al serieus bijgestuurd.

We blijven het traject met ' argus ' ogen volgen.

(willy van bouchaute)

(foto's : anne-marie couliez)

alle verdere info op : https://wpevents.be/

 

 

 

 

Het moet zowat begin december van vorig jaar zijn geweest dat fotograaf Peter ( Casie ) het ons - op de persvoorstelling van Miss Wellness Beauty 2023 in Brasschaat - zei.

' Dat hij samen met zijn partner Wendy een internationale modellenwedstrijd wil overnemen, en graag zou hebben mochten we bij de finale in de lente van volgend jaar eens met de camera langskomen'.

Het is zondag 4 juni, 13 uur , en bloedheet wanneer de slagboom van het Crown Plaza Hotel in Antwerpen voor ons open zwaait.

Het hotel ligt net buiten de LEZ zone , en maar goed ook , want met onze oude Ford Focus C Max diesel mogen we – ondanks nog in perfecte staat – niet langer Antwerpen binnen.

Dat terwijl bekakte politici met hun privéjet wereldwijd het luchtruim blijven vervuilen.

In welke hypocriete wereld leven wij.

Eens de camera opgesteld , genieten we samen met fotograaf Chris ( Feys) van een uurtje receptie vooraf met wat drankjes en hapjes.

Het uurtje is sneller om dan gedacht.

De aftelklok is nu al aan het aftellen.

Daarom is het ook een aftelklok.

We pikken in op 00.15.

Volgens het draaiboek dat ons enkele dagen geleden is toegestuurd zou Peter samen met Wendy exact op 00.00 het podium opkomen.

En dat doet hij ook.

Wendy en Peter hebben een papiertje in de hand met een waslijst dankbetuigingen aan mensen zonder wie deze finale niet zou mogelijk zijn geweest.

Dat terwijl die eigenlijk nog helemaal moet beginnen.

Intussen staat Eveline op de achtergrond vol ongeduld te popelen om ook iets te mogen zeggen.

Eveline is een schatje.

Zonde dat ze nu , sinds al dat sleur- en trekwerk van ene Sean , Stang en Peter ( niet die van vanmiddag ) , altijd de telefoon moet opnemen met ' Hallo , met Eveline Hoste ' in plaats van gewoonweg ' Hallo, met Eveline '.

Op het papiertje van Eveline staat dat ze nu moet zeggen dat het openingsdefilé er aan komt.

En dat zegt ze dus ook.

Het openingsdefilé wordt er eentje in sobere jeans en T-shirt van het eigen Modelsinternational huis.

Intussen baadt het podium in een fel roze licht.

' Rozeschijn en Manegeur '.

Iets waarop Bram ( Bierkens ) de man achter de Mister Gay Belgium verkiezing best wel eens jaloers zou kunnen zijn.

 

 

Eens de namen van de jury zijn vernoemd is het tijd voor de persoonlijke voorstelling van de kandidaten.

Die zijn met zijn achten , en hebben verschillende achtergronden.

Sommigen, zoals Janne, zitten mensen in het haar.

Dat is nog altijd beter dan in hun portefeuille.

Anderen , zoals Iris , zitten in de zorg.

Nog anderen , zoals Jorgan en Sharissa zitten dan weer in de haven.

Waar Jorgan er eigenhandig de koffie- en cacaobonen lost , en Sharissa er achteraf een stempel op zet.

 

 

De persoonlijke voorstelling is ietsje minder persoonlijk dan gedacht , want het zijn niet de finalisten zelf die iets uit het eigen dagboek vertellen.

Die taak is weggelegd voor Eveline.

En dat zal ze geweten hebben.

Wat volgt is ronduit , zei het ongewild , een paar minuutjes ' Evelientje pesten '

Ondanks alle kandidaten een nummertje dragen , loopt het al na Janne met het nummer vier goed mis.

Van Jorgan ,die het nummer vijf kreeg opgespeld, is op dat moment geen spoor te bekennen , en dus komt Kendra met het nummer zes maar het podium opdraven.

Volgens Eveline ,die op dat moment alleen maar oog heeft voor de tekst op haar papiertje, is Kendra opeens een havenarbeider die net dertig jaar geworden is , veel in de fitness zit, en ook al een dochtertje heeft. Zij - die nu opeens een hij is - is ook al een half jaar gestopt met alcohol drinken , maar niet met koffie- en cacaobonen lossen.

Kendra , op dit moment in het bezit van een stevige rij lat ,van zo'n goeie meter en tien lang ( zo één waarmee de meester in vroegere tijden flink op uw kneukels kon slaan ) , kon gelukkig om het akkefietje lachen.

Net als Kimberley die even later voor Kendra moest doorgaan.

Maar geen ander die zo vlot met onverwachte situaties als deze kan omgaan als de Miss Belgian Beauty van 2001.

We denken dan bij onszelf : ' Moest Véro ( De Kock) hier staan , dan zou de kans groot zijn dat ze ' foert ' zegt ,en ook ' bekijk het maar , ik ben hier weg '.

De wet van Murphy.

Er is weinig aan te doen , al kan een goeie en ervaren toneelmeester hier soelaas brengen.

 

 

 

Gelukkig is wat hierna komt van een heel andere ordegrootte.

Het defilé in de kledij van ' Lulu ' is er eentje om op de punt van je stoel te gaan zitten.

Het is Jorgan , de enige man in het gezelschap – al weet je dat de dag van vandaag nooit zeker – , die alle dames op een heel elegante manier naar het front van het podium lanceert.

Jorgan mag dan wel op een heel eigenzinnige manier over een catwalk bewegen , bij dit onderdeel doet niemand beter.

De persoon die hierbij de choreografie en looplijnen uitdacht krijgt van ons een tien op tien

De kledij is er trouwens ook één om u tegen te zeggen.

Met een heel speciale rok voor Bianca , 40, en mama van vijf kinderen.

Wanneer Bianca thuis , met die rok aan , de kinderen op schoot neemt , kunnen die met zijn allen samen feilloos de krant lezen.

Het defilé in badmode en nachtkledij van ' Svelta ' moet voor het vorige niet onderdoen.

En , het kan niet op , want na de pauze – het is niet voor niets een modellenwedstrijd- staan er alweer wat defilés op het programma.

Van Molders en NBO onder andere.

Bij deze laatste worden de kandidaten begeleid door een live ensemble van één en dezelfde familie.

Iris , de dame met het nummer drie , is daarnet bij het opgaan van het podium even gestruikeld, en daardoor moet de ' Colgate tandpasta ' glimlach van daarnet even plaats maken voor een pijnlijke grimas .

 

 

Terwijl de jury zich terugtrekt voor de optelling van de punten , mag Nathan ( De Clercq ) enkele van zijn nummers komen zingen.

Daarna is het tijd voor het allerlaatste defilé in eigen galakledij.

Met Bianca in galakleed met diep decolleté en hoge split.

Dat is niet alleen sexy , maar ook stofbesparend en dus goed voor het milieu.

Ook Delina komt met een aardig decolleté op de proppen , maar laat de hoge split achterwege.

Bij Iris' jurk is het het kanten bovenstukje dat met de aandacht gaat lopen, en Jannes

bustier heeft de ganse sterrenhemel opgeslorpt.

Jorgan zit strak in het pak , het hemd er onder met een Chinees colletje.

We hebben er vandaag ook zo één aan , kwestie van een beetje met de tijd mee te zijn.

Al komt mijn madam me nu – terwijl ik dit schrijf – zeggen , dat dit hemd al zo'n twintig jaar in onze kast hangt.

Straf dat ik daar nog in kan.

' La Vie en Rose ' bij de glitterjurk van Kendra , beeldig en strak om het mooie lijf gespannen.

Kimberley heeft haar lengte mee , en ook haar indigo blauwe jurk met een driehoekje van ' voile ' in de split van de bustier.

En Sharissa mag het rijtje afsluiten in olijfgroen met eenzelfde 'voilen' driehoekje als dat van Kimberley.

Even over de getatoueerde schouder meekijken is bij modellenwedstrijden als deze niet erg.

We laten de uitreiking van de verschillende 'awards' even aan ons voorbijgaan.

Net als de eindeloos lange dankbetuigingen , die beter op een scherm of in een foldertje kunnen.

Trouwens, de kans dat men daarbij in alle drukte iemand vergeet is heel wat groter dan men denkt.

Net als bij het uitdelen van de bloemetjes , waar de ene zonder komt te zitten , en de ander bij het buitengaan zó een bloemenwinkel kan beginnen.

 

 

En zo zijn we aan de Top 3 toe.

Met op de derde plaats Janne Berben ( 25 ) uit Pelt

De tweede plaats is voor Kendra D' Hondt ( 36 ) uit Hoboken.

En de winnares van de Models International 2023 wedstrijd van vandaag is

Kimberley De Clercq ( 29 ) uit Bottelare ( Merelbeke ) .

Wanneer we na het monteren van alle beelden nog eens terugkijken op de avond , denk ik dat we mogen stellen dat dit erepodium , ongeacht de volgorde , helemaal terecht is , dat Kimberley vooral haar lengte mee heeft om in dit modewereldje verder te doen , dat Janne het als fotomodel best ver kan schoppen , en dat Kendra heel knap de camera kan bespelen.

Geen klagen ook over zowel het licht, als het geluid.

De choreografie was top , net als Eveline , die bij het opkomen van de kandidaten soms sneller dan een TGV moest zijn.

Misschien moet Wendy volgende keer ook een stukje van de presentatie in handen nemen. Ze zou dat in onze ogen perfect kunnen doen.

Nu nog , zoals het heet, op zoek naar een goede en ervaren toneelmeester , die het opkomen van de kandidaten een beetje in de hand houdt , en die ook eens zegt tegen Peter dat hij bij het omhangen van het lint om de frêle schouders van de winnaressen wat minder met zijn rug naar het publiek moet gaan staan.

Niet iedereen heeft twee even schone kanten als Wendy.

(willy van bouchaute)

(foto's / camera : anne-marie couliez)

 

 

 

 

Maurice ( Keghels ) is een man naar ons hart.

Niet sinds gisteren of vandaag , maar al heel lang.

Van toen we nog samen in de Generale Bank zaten

Op de Kouter in Gent.

We hebben het dan over eind jaren zestig.

Onze gemeenschappelijke passie was muziek maken.

1967 was het jaar dat ik met The Garnets de wedstrijd 'Swinging 10 ' won voor de BRT , de Vlaamse Radio en Televisie, in het Amerikaans Theater in Brussel.

Het moet ook rond die tijd zijn geweest dat ik Maurice voor het eerst op een podium aan het werk zag.

Als bassist bij ' Little Jimmy and the Sharks '.

In de gelijknamige dancing The Shark Club bij 'Tsoele' in de Boudewijnstraat in Gent.

We weten nog dat we erg onder de indruk waren van het muziekgenre dat die mannen speelden , muziek die gestoeld was op die van de Britse bands van toen , van Them onder andere , maar ook op die van Amerikaanse songwriters als Bob Dylan.

En, we herinneren ons ook nog het virtuoze gitaarspel van Robbie van Raalten.

Niemand hadden we ooit eerder zo subliem sologitaar zien spelen.

Maar wat Maurice er op de bas liet horen , was ook van extreem hoog niveau.

Maurice was toen al , niet alleen weg van de Britse muziek , maar ook van de Britse humor.

Droge humor dus.

Omdat een mens dat nooit verleert , heeft Ingrid - zijn partner- er tijdens het interview nu , zo'n 56 jaar later, er voor alle zekerheid maar een pintje  bijgezet.

(willy van bouchaute)

(camera : anne-marie couliez)

 

 

 

 

Hoeveel er hier aan de muur hangen ?

Een zeventigtal ?

Het kunnen er ook meer zijn , of net iets minder.

Roland houdt al lang de tel niet meer bij.

In het rijtje zien we behoorlijk wat Fender gitaren , maar ook een H.B.Marvin Burns , een heel speciale nog wel.

Het is moeilijk kiezen wanneer onze vraag komt , welke nu zijn lievelingsgitaar is.

De Fiësta Red Fender Statocaster is de gitaar die hij het meest op het podium hanteert , maar hij wil hier ook wel eens laten horen hoe de Burns klinkt , en er zijn er nog wel een paar die hij vanmiddag op de schoot neemt.

Noem Roland Rolus nu niet een ' Shadow ' gitarist.

Met ' Rock & Roll ' gitarist komt je al meer in de buurt.

Roland wordt dit jaar 78 , maar is nog lang niet uitgespeeld.

Ooit maakte hij furore met The Jumpers , nu vormt hij samen met Marcel ( De Cauwer , ex-Pebbles ) , Eddy Rooms ( ex-Dinkies) en Maurice Keghels

(ex-Little Jimmy & The Sharks ) de rock & popgroep The Romantics.

Samen met filmregisseur Axel Verbraeken werken we op dit moment aan een docu film over deze Wase band.

Hier al een voorproefje

(willy van bouchaute)

(camera : anne-marie couliez)

 

 

 

Wat heeft de Nederlandse Taal toch mooie woorden.

Zoals de ' zulle ', wat zoveel betekent als ' de dorpel ' of ' de drempel '.

Je kan daar nogal wat mee.

Zoals je kersverse bruid over de zulle dragen.

Dat heet dan 'zulle – overschrijdend' gedrag.

Je kan , als je een goed marcherende winkel hebt, en er veel volk over de zulle komt, er nog flink wat geld aan verdienen ook.

Maar de ' Zulle ' waar we het vandaag over hebben is de naam van een welbekend evenementenzaaltje aan de Botestraat, nummer 98 , in het Gentse Wondelgem.

Daar is geen boot meer te zien , maar de wereld verandert snel de dag van vandaag.

Waarom een verkiezing als ' Miss De Luxe ' voor haar persvoorstelling nu bij God in een zaaltje als ' De Zulle ' gaat kruipen , en niet in een 'sjiek' etablissement als

' Het Hilton ', of ' Het Kasteel van Saffelaere ' , ik zeg zo maar iets.

' Omdat ' luxe ' voor ons niet staat voor rijkdom, en glamour en glitter ' , zegt organisatrice Natasja Pitteman ons , ' maar eerder voor 'geluk' en ' gezondheid ' , en om wie bent , ook van binnen'.

Benieuwd dus naar de binnenkant van de nieuwe kandidaten die eind dit jaar zullen dingen naar het lint en het kroontje van ' Miss De Luxe 2024 '.

Al 'zullen ' we het vandaag – wegens tijdgebrek – toch even met de buitenkant moeten doen.

Het is al een hele gerustheid te weten dat de kandidaten zich straks geen zorgen hoeven te maken over het ' basculetje ' dat vanmorgen nog ietsje te ver is doorgeslagen , of dat ene rimpeltje dat niet kon worden gladgestreken.

Voor ze alle 17 ( eentje was er niet ) aan hun defilé beginnen is er ook nog nieuws uit eigen huis.

U komt het straks hieronder allemaal te weten.

 

 

Zeventien dames schuiven dus aan onze camera voorbij.

De jongste is pas 19 , de oudste 50.

Voor Melissa ( met het nummer 10 ) is de 40 in zicht , maar de knappe zorgkundige uit Torhout kan best een tiental jaartjes zeuren , zoals het zo mooi in het dialect klinkt.

Er zit ook nogal wat diversiteit qua beroep bij de nieuwe Miss De Luxe 2024 kandidaten.

Zo is de heftruck voor de deur , die van Karmen ( nr. 12 ) uit Bilzen , en zorgt dierenartsassistente Shauny ( nr.15 ) uit Strijtem voor al uw huisdieren , groot of klein.

Elodie ( nr.13 ) uit Bikschote heeft een achternaam waarmee u een maand of twee onderweg bent , en is ondertussen ook als filiaalbediende bij de Lidl aan de slag , het warenhuis waar ze de beste Schweppes hebben.

Maar dat weten ze daar zelf nog niet.

 

 

Amber ( nr.16 ) , met haar negentien jaar de jongste van de bende , studeert nog.

Voor ' Master of Arts ' .

Dat is goed bekeken , want daar is later veel geld mee te verdienen.

Claudia (nr.8 ) uit Viane is ' floor manager ' .

Waar die vloer zich ergens bevindt staat er niet bij , maar wel dat ze ook nog eens consulente is bij ' Mylène '.

Volgens hun catalogus loopt u , eens hun producten opgesmeerd , uw ganse verdere leven met een gladde huid rond.

Wat opvalt is dat Claudia daarnaast ook nog als consulente bij Victoria aan de slag is.

Als het hier over het befaamde bier gaat , waarmee ze bij AB Inbev die van Moortgat de duvel proberen aan te doen , moeten we één dezer dagen toch eens met Claudia klappen.

Nathalie ( nr.5 ) – waar hebben we die nog gezien – zit momenteel zonder job , maar wat niet is kan nog komen.

Het is nu al uitkijken naar de persvoorstelling op 8 juli op Karma Beach in Blankenberge.

De Finale is voor 9 december in de Salons Mantovani in Oudenaarde.

(willy van bouchaute)

(foto's /camera : anne-marie couliez)

 

 

 

Voor sommige mensen kan je alleen maar bewondering hebben.

Grenzeloos nog wel.

' Theatershow Nr. 3 van Ivo Niehe ' .

Naar de titel moet al even min lang gezocht zijn als naar de benaming van het televisie programma dat hem alom bemind en beroemd maakte.

' De (Tros) TV Show '.

Zelf was hij er ook niet al te blij mee , maar het moest allemaal zo snel gaan.

Ivo Niehes optreden in de Gentse Capitole stond gepland op woensdag 21 november 2007.

We herinneren ons nog dat we een telefoontje kregen van zijn productiehuis of we in onze live uitzending ' Café Sportief ' op Stadsradio Roeland Gent vooraf wat extra aandacht konden besteden aan zijn theatershow van volgende week woensdag.

En of de meester zelf er ook een woordje mocht bij vertellen.

Je zou al helemaal wereldvreemd of een complete idioot moeten zijn om daar niet op in te gaan.

Een live bezoek aan de studio zou er niet in zitten , maar Ivo zou ons zelf van uit de wagen opbellen.

' Dag Willy '.

Wow, we gingen meteen wat meer rechtop in onze radiostoel zitten.

We wisten dus dat het er de komende 3 minuten heel gemoedelijk ging aan toe gaan.

Wat het nog leuker maakte was dat na afloop van ons gesprek hij ons persoonlijk uitnodigde op zijn theatershow van volgende week , waar we dan ook nog eens die , onlangs overleden, andere grootheid Paul Van Vliet zouden ontmoeten.

 

 

Op de cover van ' De Afterparty ' , met als ondertitel ' Persoonlijke verhalen over wat u nooit te zien kreeg ' , staat een heerlijke foto van een ontspannen Ivo Niehe , de hemdskraag open en het strikje losgemaakt , verticaal bengelend om de linkerschouder.

Zo van : ' Oef, het werk zit er op , van nu af aan is het genieten '.

Dat doen we de komende dagen ook , wanneer we dit 255 pagina's tellende boek aandachtig doornemen.

De zomaar liefst 40 hoofdstukken lezen zo vlot , als zouden ze hier ter plaatse door de meester zelf in de eigen stijl zijn voorgedragen.

Ze geven ons niet alleen een zicht op het podium , maar ook - en vooral – een blik op wat er allemaal achter de schermen gebeurt.

Het lijkt wel een beetje uit de biecht klappen , maar toch niet helemaal.

We leren er de kuren kennen van ' Prince ' , we zien er de andere , nog meer bijzondere kant van ' Roald Dahl ', een Mies Bouwman die haar kritiek niet spaart...

De bewondering van Ivo voor Johnny Kraaijkamp krijgt hier, terecht, een plaatsje, en

probeer het maar eens , een interview te versieren met 'Order Order ! ' , John Bercow.

Net als eentje met Freddy Heineken , de man van het bier waarvan we ooit , bij de opnames met onze popband The Garnets in de studio's van Adrian Hoes in Weert, meer dan een week niet goed zijn geweest.

Het bijzondere en toch wel triestige verhaal van ' Beach Boy ' Brian Wilson komt hier ook aan bod.

Yves Montand was lang Ivo Niehes persoonlijke held , maar krijgt in het boek postuum een rood vinkje achter zijn naam.

Na het doornemen van het hoofdstuk ' Van kappersassistent tot bijna-president' weet u waarom.

Zelfs een televisie icoon als Ivo Niehe wou na afloop van een interview met een belangrijke gast wel eens souvenir voor later.

Nu heet dat een 'selfie ' , toen nog een simpele foto'.

De meesten gingen daar met plezier op in.

Niet zo wijlen prins Philip , de rijzige echtgenoot van de al even wijlen koningin Elizabeth.

' Hey vriend , je bent hier wel voor een televisie interview , niet voor een fotoshoot , hé ! '.

We hebben het zinnetje een beetje verdraaid , maar het zegt alles over de toon waarin dit heerlijke boek is geschreven.

Het laatste hoofdstuk kreeg als titel mee : ' Wat spreekt u goed uw taaaalen ' .

Wie Ivo een beetje op televisie heeft gevolgd , weet dat deze bewering meer dan terecht is.

Vaak zal er in diverse huiskamers met open mond zijn naar gekeken.

Laat dit , naast de kunst van het meesterlijk interviewen , de grote factor zijn bij doorgronden van zijn buitenlandse prominente gasten.

Zijn talenkennis opende poorten , die anders altijd gesloten zouden zijn gebleven.

Maar dat die talenkennis er niet zomaar kwam , weet u na het omslaan van bladzijde 251 meer dan een ander , en zeker dan die welke dit prachtig geschreven en verhelderende boek niet heeft gelezen.

' De Afterparty ' van Ivo Niehe krijgt bij deze een prominent plaatsje in onze boekenkast.

(willy van bouchaute)

' De Afterparty '

uitgegeven bij Meulenhoff Boekerij bv. Amsterdam

ISBN 978-90-225-9808-5

richtprijs : 22,99 euro.

 

 

 ( foto : André Buysse)

 

Wat is dit een mooie foto van een al even mooi koppel.

En ook het verhaal er achter leest als een sprookje , zei het met een wel heel vreemd begin.

We zetten de klok zo'n 12 jaren terug.

Bij de Finale van Miss Welness Belgium 2011 in de WE's ( nu de Sotto's of Krypton ) in Zottegem wint knappe Anne ( Rondags ) net niet , maar gaat wel met het lint van eerste eredame lopen.

Twintig lentes telde ze , de toen nog donkerharige schoonheid uit Bilzen , die ook nog de titel van Miss Wellness Style zou binnenrijven.

Na een avond waar zo veel mis liep dat we er een heerlijk artikel aan over hielden.

Met een jurylid ( Nicky Vernieuwe ) dat zomaar met stoel en al van het podium donderde , met een geluid dat snoeihard door de boxen knalde , met draadloze microfonen die er om de haverklap de brui aan gaven , met een presentatrice ( Ellen Petri ) die de helft van de avond in het donker stond , met de CD van een kandidate ( Marissa Galle ) die ei zo na was zoek geraakt, en een organisator ( toen nog met zijn twee ) die al van bij aanvang met een niet opgekuiste zaal tegen een puinhoop aankeek.

Lees maar even dit stukje uit het bewust artikel dat we daags nadien op onze mediasite plaatsten :

' Wanneer we rond kwart voor zeven , een kwartier voor het Vip gebeuren zou van start gaan , in Zottegem arriveren , stuiten we op een erg gespannen Patrick Matthys.

Patrick is nog in werkkledij en immuun voor elk woord dat tot hem wordt gericht.

Dat zijn we van hem , altijd joviale jongen, niet gewoon;

Even later zal ons duidelijk worden waarom.

Als er ooit een Wet van Murphy heeft bestaan , of nog bestaat , heeft die ,voorbije zaterdag, in Zottegem zeer zeker zijn kracht bewezen.'

( einde citaat ).

Wat Patrick toen nog niet wist , is dat het knappe meisje dat daar op het einde van de avond met het lint van eerste eredame op het podium stond , zowat zijn ganse verdere leven mee zou bepalen.

Het was dus niet de nieuwe Miss Wellness 2011 , Carolien Gielen , die zijn aandacht trok , maar wel de briljante 20 jarige schoonheid uit Bilzen.

Sindsdien , met Anne aan zijn zijde , geen onnette zalen meer , geen loeihard geschal meer uit de boxen , geen microfonen die uitvallen , geen presentatrices meer in het donker , en geen juryleden meer die met stoel en al van het podium donderen , en geen CD's meer die zoek raken.

En net voor de show begint ,  geen Patrick meer in werkkledij , immuun voor elke woord dat tot hem wordt gericht.

De finaleshow van Miss Wellness Beauty 2023 van zaterdag 29 april in het Antwerpse Hilton Hotel was er , grotendeels dank zij Anne , eentje om in te kaderen.

En is de bewondering voor de meester , ook na 12 jaar , nog altijd even groot.

Bovenstaande foto liegt er niet om.

(willy van bouchaute)

(foto : andré buysse )

 

 

Toen graaf Renaud ons zo'n half jaar terug ' en passant ' vertelde dat het thema van zijn volgende tuindagen op 12, 13 en 14 mei 2023 de naam ' Flower Power ' zou meekrijgen dachten we zo'n bij onszelf : dat wordt nog eens leuk , en best gezellig met al die wiet rokende hippies in Het Park van Beervelde , dat op zich toch groot genoeg is om een drietal dagen lang wat communes tussen de flink uit de kluiten gewassen rododendrons onder te brengen.

Misschien moesten we nu al onze Indiase linnen wijde blouses weer uit de kast halen, en onze kleurrijke broeken met olifantenpijpen , waarmee we midden, eind jaren zestig op diverse podia in Vlaanderen stonden.

Misschien moesten we nu al wat vrouwelijke fans optrommelen om hun minirokken uit 1968 en hun hotpants uit 1971 weer van onder het stof vandaan te halen.

Een idee , waar we na een beetje goed nadenken , al snel zijn van af gestapt.

' Flower Power ' , de term kwam in 1965 gerijpt uit het hoofd van de Amerikaanse dichter Allen Ginsberg , en omkaderde de toen heersende jeugdcultuur in de States,

met als epicentrum San Francisco ( Californië).

Een subcultuur van een leven in harmonie met de natuur , een middelvinger opstekende rebellie tegen het heersende establishment , en een luid klinkend protest tegen de Oorlog in Vietnam , die op 1 november 1955 was gestart en pas op 30 april 1975 zou eindigen.

Met de oorlog in Oekraïne in het achterhoofd , is het misschien goed om de kracht van de de bloemen nog eens in de verf te zetten , in dit geval ' geel en blauw '.

U kan er het komend weekend in Het Park van Beervelde niet om heen.

Al steekt gravin Valerie er in de villa met haar juwelencollectie nog aardig wat kleurtjes bij.

Flower Power is ook de naam van het voertuig waarmee graaf Renaud België vertegenwoordigde in het 14-de konvooi van de 69-ste Estse Sniffing Brigade die van Tallin naar Kiev reed , om het daar aan de soldaten te schenken.

' Let's go to San Francisco '

Dat ligt vrijdag 12, zaterdag 13 en zondag 14 mei dichterbij dan u denkt.

( willy van bouchaute)

( camera / anne-marie couliez )

Tickets en alle info op https://www.parkvanbeervelde.be/nl/de-tuindagen/de-tuindagen-mei-2023/wat-valt-er-te-beleven