“Axeela” mocht zondagavond in Vilvoorde de spits afbijten en deed dat op torenhorige pumps en in een soort strak gespannen bustier, die onderaan op een punt uitmondde, en verder… met niets dat haar ellenlange benen ook maar een strobreed in de weg legde.
De twintigjarige blondine uit Diest probeert hier nog de hulp van de goden in te roepen door hen uitgebreid haar “tattoe” te laten zien, maar baten mocht het niet.
Want hoezeer Axelle Aerts ook haar best deed om de jury en de kijker te overtuigen, ze eindigde als laatste in het rijtje.
De opmerking van de jury dat ze met die ongelooflijk knappe stem van haar veel te weinig uithaalde was niet helemaal onterecht.
Ademhalingstechnieken kunnen hierbij helpen, zei een kenner ons ooit.
En er zouden nog koppen rollen vanavond…
Ze hadden het eigenlijk onbewust zelf al in hun act verwerkt.
Als Pat Krimson als 2 Fabiola op een podium verschijnt kan je er donder op zeggen dat de boel snel in de fik staat.
Daarenboven had Patje hier met “ She’s after my piano “ een commercieel toppertje aangereikt gekregen.
Gaat hij hiermee niet naar Kopenhagen, hij gaat er wel een dikke “zomerhit” mee scoren.
Frontzangeres Loredana zong zondagavond in haar witte tutu-jurkje de pannen van het dak, en de show zelf zat vol met allerlei leuke gimmicks.
Hier hadden ze in Denemarken beslist hun ogen bij uitgekeken.
Maar er was nog eentje, die beter deed.
Yass Smaali, bekend van The Voice, stond hier bijna in zijn eigen levensverhaal op het podium.
Opgegroeid in de grauwe buurten van Parijs met vaak de harde vloer van een station-portaal als enige plek voor de nacht, zich samen met enkele zielsverwanten opwarmend aan een zelfgestookt vuurtje.
Ongelooflijk eigenlijk hoe men er in is geslaagd om dit tafereeltje precies na te bootsen, in dezelfde vaalgrijze kleuren nog wel en met een achtergrond-projectie met verweerde bruggen over de Seine en een hart in “graffiti “, wat ook al een voorname rol speelde in Yass’ bohemienneleven.
Men zegt wel eens dat straatmuzikanten de beste zangers zijn, die er rondlopen.
Ik toerde er zelf , als gitarist, in de jaren zeventig met zo eentje rond : J.Vincent Edwards.
Op straat ontdekt door de makers van de musical “ Hair”, die hem een rol in hun productie aanboden.
Een kans, die hij met beide handen greep.
Ettelijke jaren later raakt hij wereldwijd bekend met “Thanks”, en nog even later haalt hij de top in de States met “ Right back where we started from”, een nummer van zijn hand en gezongen door Maxine Nightingale, waarmee hij in “Hair” op het podium stond.
Als we Yass horen zingen doet dat ons dus ongetwijfeld aan die golden boy uit Newcastle denken.
Aan het nummer “ Need you tonight” heeft Yass zelf meegeschreven, misschien is het ook daarom dat hij het met zoveel overgave ( kijk maar eens naar bovenstaande linkse foto ), en zo fantastisch zingt.
SIL ( Sylvie Debie ) stond er zondagavond helemaal.
Bij de generale repetitie vertoonde ze een ietwat vermoeide indruk, en was de zang ook al niet voor honderd procent toonvast, maar bij de “live-show” ’s avonds was daar helemaal niets meer van te merken. Ze werd dan ook moeiteloos door de jury en de kijker op nummer één gezet.
Haar nummer “ What’s the time in Tokyo? ” is een sentimentele ballade, die bovendien door de vele stembuigingen verdomd moeilijk te zingen is.
Maar zoals gezegd, SIL deed het allemaal prima!
Het feit dat we haar hier op de foto in de gordijnen hebben gehangen, is dus alleen maar
als “ Spielerei” bedoeld.
Als ik jullie was zou ik haar op 16 maart bij de finale in het Sportpaleis toch maar extra in de gaten houden!
Maar ik ben natuurlijk jullie niet.
Nee, het is niet wat u denkt!
Al zit Peter Van de Veire natuurlijk niet om een stunt verlegen.
Maar Kate Ryan laat hier wel degelijk alleen maar de regenboogkleurige voering van haar
“Sotsji” jasje zien, en niets meer.
Kate zal er, als ex-deelneemster aan het Eurovisie Songfestival, op de grote finale uiteraard bij zijn in Antwerpen, en geeft hier in Vilvoorde met “ Je t’ adore “ al een voorproefje.
Met kniezwengel daarenboven.
Een zwengel diende vroeger om een hardleerse oldtimer aan de praat te krijgen, maar bij Kate is dat eigenlijk helemaal niet nodig.
Ten eerste omdat ze altijd en overal direct vanzelf opstart, ten tweede omdat we het niet in ons hoofd zouden durven halen om haar nu al een “oldtimer” te noemen…
(willy van bouchaute)
(foto’s : ivan bracke)
“Laatste halve finale op zondag 9 maart om 20u30 op “één” met
Tisha Cyrus, Nelson, Axel Hirsoux en Bandits.
Interview met SIL
Interview met Yass
Interview met Pat Krimson ( 2 Fabiola )
Interview met Bart Peeters ( Expert jury Eurosong 201 )