We keren even terug naar onze jeugd.

Dan zitten we al snel midden , eind jaren zestig.

Zo oud zijn we al.

Van uit ons ouderlijk huis in de Bouw kijken we uit op Het Hospice , dat vol zit met allemaal nonnetjes , en één pastoor die hun niet alleen de mis , maar ook de les leest.

Er ligt een grote baan voor de deur , en er heerst altijd ontzettend druk verkeer.

Van een autosnelweg naar Antwerpen is er immers nog helemaal geen sprake.

De baan oversteken is dus altijd een risico , en al zeker met de tram naar Gent die pal voor de deur passeert.

Alleen het laatste weekend van augustus loopt het even anders.

Er is in de verste verte geen Ford , Mercedes of Opel te bespeuren.

Die worden allemaal aan De Spiegel opgehouden , en via de Hoekskensstraat omgeleid.

In het Dorp van Lochristi is drie dagen lang geen doorkomen aan.

Het ligt bezaaid met feeërieke bloementapijten , die op een wereldwijde belangstelling kunnen rekenen.

Aan onze dorpel is het een serieuze ' begankenis ' .

Rijen dik wandelen ze naar even voorbij de Bosdreef waar de entree van het ' Begoniafestival ' zich bevindt.

Betalend voor de bezoeker , gratis voor de inwoners van de toen nog bescheiden gemeente.

Tot eind jaren tachtig de handen om de begonia's te plukken opraakten , en het eens zo vermaarde ' Begoniafestival ' een plotse dood stierf.

Maar Lochristi zou Lochristi niet zijn , mocht het zijn naam als bloemengemeente niet in eer willen houden.

Vandaar dat enkele wakkere geesten zo'n zeven jaar terug , we schrijven 2016 , het lumineuze idee hadden om ' Ambrosiana ' in het leven te roepen.

De eerste editie was meteen een succes.

En zie , nu staat dit weekend – u moest er wel even op wachten – een nieuwe voor de deur.

Alle info op : https://www.lochristi.be/ambrosiana

(willy van bouchaute)

(camera / foto : anne-marie couliez)