Donderdagavond, iets voor zeven.
Het is nog behoorlijk druk op de warenhuisparking met zicht op de spoorwegbedding van Gent-Dampoort.
We willen niet te ver staan, want wij hebben de camera mee, en onze fotograaf zijn zwaarste toestel.
En ook onze dames.
Hoog gehakt.
Want we gaan naar een gala avond, en dan wil een mens er een beetje chic uitzien.
Het is eigenlijk een sponsoravond, een soort avant-première avant la lettre, want het grote werk en plein public is pas voor zaterdag.
Ondanks het Scala Theater aan de Dendermondse Steenweg in niks te vergelijken is met het grote Scala in Milaan, voelen we ons toch – nu al – een beetje in het buitenland.
Dat komt omdat het net buiten de Gentse 'Lez' zone ligt, en je er zo – mocht je er één hebben – met je oude diesel naartoe kan.
Aan de ingang moeten we geen papieren laten zien, maar wordt er wel gevraagd wie we zijn.
Want met dat masker op , zijn we nauwelijks te herkennen, en je weet nooit wie je binnenkrijgt.
We ontsmetten de handen, volgen de route 'coronaproof' , en zetten ons aan het aangewezen tafeltje van vier.
De receptie is zittend , de eerste ' Duveltjes ' zijn aangeboden en worden zo gebracht.
We gaan daar niet te veel van drinken, want de weg naar het toilet is volgens circulatieplan, en ingewikkeld, zoals zowat alles in Gent.
In de zaal staat voor ons, links achteraan, ook een tafeltje van vier met hoge stoelen klaar.
Wanneer het gordijn opengaat zien we achteraan op het podium Patrick ( Coppejans ) zitten.
Ook hoog.
Niet alleen omdat hij vanavond op zijn piano best wat hoge noten moet spelen, maar ook omdat hij dat gewoon is van bij Jo Vally, waar hij ook al eens mee speelt.
Naast hem , zoals het elke revue past, een trap.
Niet te hoog, niet te laag, en met niet te veel treden.
Je weet maar nooit dat er iemand van de cast zou struikelen en zich bezeren.
Als regisseur wil je toch echt niet dat zoiets gebeurt.
Vooral niet met nog zo veel voorstellingen voor de boeg..
Het openingsnummer zet meteen al de juiste toon.
' That's Entertainment ' zingen An ( Fleur) , Rens ( de Coensel ) , Geert ( Van Bever ) en Charlotte
( Vande Weghe ) .
Gelukkig maar, denken we zo in deze bizarre tijden.
Het duurt niet lang of daar is Amber ( Verleyen ) al.
Dat werd tijd, want ' Het duurt nu al een jaar ' zingt Amber.
In het Gents en 31 jaar nadat Johnny Logan er in het Engels ( What's another year ) het Eurovisiesongfestival mee won.
Johnny kan behoorlijk hoog zingen, maar Amber kan dat ook.
Want Amber is naast actrice met een diploma woordkunst en drama op zak, ook nog eens zangeres.
Naar de actrice hadden we bij vorige voorstellingen in de Scala al eens met open mond en ogen staan kijken, nu dus nog de zangeres.
Bij het volgende nummer , dat eerder een medley werd uit ' The Sound of Music ' , waren meteen alle twijfels weg.
Ze mag wat ons betreft - de ambitie is er toch - best eens naar Frank Van Laecke bellen, ze kunnen er daar, bij Studio 100 en Co , zo eentje best gebruiken.
Verder zal Amber nog eens met “ ' k Zie u girre schat “ een schitterende vertolking neerzetten van Sinatra's 'Strangers in the night', en ' Ga niet zonder mij ' naar ' Ne partez pas sans moi ' van Céline Dion in de versie van Stef Bos.
' In 't zakske blazen ' was de eerste sketch van de vele die er nog zouden volgen.
Gelukkig dat we het statief van de camera goed hadden gesmeerd, want regisseur Johan Van Hoorde liet de acteurs en actrices zo wat alle hoeken van de scène zien.
' Om het tempo hoog te houden ' , zei Johan ons achteraf.
' Een heel klein beetje stilstaan is ook niet slecht ' staken we even tussendoor.
Maar regisseurs zijn soms nogal eens eigenzinnig.
Wat niet altijd een slecht teken is.
Goed dat acteurs en actrices meestal over een uitgebreid en helder geheugen beschikken, want sommige van die sketches waren behoorlijk lang.
En als niet Gentenaar in de zaal moet je je wel een beetje concentreren, zo niet ben je zo een deel van de verhaaltjes kwijt die best leuk en spannend zijn, zoals bij ' De Dutskes ', door Lezz (Wauters) met een wel heel apart stemmetje gebracht.
Er wordt ook nogal wat afgedanst in de ' Vrie waaze revue 'met dank aan de dansgroep ' Natural Born Dancers ' van Silke Vervaet. En die doen dat goed , kijk binnenkort maar eens
naar onderstaande videocompilatie
Net voor de pauze van een half uurtje zeiden Geert , Marleen (Bassez) , Ann, Charlotte en Lezz
' Santé ' tegen het publiek, weeral eens het bewijs hoe succesvol dat vrolijke lied van wijlen Romain De Coninck nog altijd is.
Het tweede deel van de revue is zo'n 13 stukjes rijk, met opnieuw behoorlijk wat leuke sketches,zang en dans.
Alles in een perfectie technische omkadering van klank en licht door Pascal Desloover en Antoon Raes.
Je mag dit werk niet onderschatten.
Opmerkelijk is ook de ode aan ' Gent ' een bewerking van Guus Meeuwis ' Brabant, deze keer 'vrie waaz ' en voortreffelijk gezongen door Geert ( Van Bever )
Zijn duetje met Amber in retrokledij ' Omdak eu toch zuu girre zie ' mocht er ook best zijn.
Voor de ultieme finale met de ganse cast put men uit één van de André Van Duin shows uit 1984.
Van Duin is naast acteur en komiek ook nog eens een heel goede zanger.
Zoals zowat iedereen die hier vanavond op de ' Bühne ' staat.
Dat is een weelde voor dat soort acteurs en actrices , waar regisseurs als Johan Van Hoorde maar al te graag beroep op doen.
Dat doet hij zeker nog op zaterdag 17/7 ( premiére) om 19u30, zondag 18/7 om 14u30, dinsdag 20/7 om 19u30, donderdag 22/7 om 19u30, zaterdag 24/7 om 14u30,
en zondag 25/7 om 14u30.
Bij meer dan gewoon succes komen er nog extra voorstellingen op maandag 19/7 om 19u30 en zondag 25/7 om 19u30.
De prijs, inclusief reservering bedraagt 19 euro.
Reserveren kan via 'Uitbureau' op www.uitbureau.be – 09/233.77.88
(willy van bouchaute)
(foto's : ivan bracke)