Er is het WK wielrennen in Glasgow , er is voetbal op de nationale velden , maar dat zal de fans van Jacky Lafon worst wezen.

Hun favoriete actrice en zangeres staat vanmiddag – voor de zoveelste keer al – op het podium van Het Witte Paard in Blankenberge.

Dus met zijn allen daar naar toe.

Zeker nu het over ' De Tijd van Toen ' gaat.

Die tijd wil een mens op leeftijd nog wel eens terug meemaken.

Wie echter dacht hier uitsluitend een zaal vol gepensioneerden, en leden van de Boerinnenbond en Okra aan te treffen, had het grondig mis.

Want er zat behoorlijk wat jong volk in 's lands mooiste, en wellicht enige echte, revue tempel.

Misschien kwam het omdat er ook wel wat jeugdig talent op het podium stond vanmiddag , zoals Lissa Lewis , dochter van Chris en Frank die samen het accordeonduo De Melando's vormen.

Niet moeilijk dat Lissa al die liedjes van vroeger zo maar uit het hoofd kan meezingen.

David Vandyck en Jan Wuytens mogen dan wel respectievelijk zo'n 16 , en 13 jaartjes ouder zijn , er is ook speciaal voor hen nogal wat jong volk naar de Vissersstraat afgezakt.

En Patrick Onzia is er zo eentje die ondertussen iedereen graag ziet.

Voeg daar de ellenlange benen van Ellie ( Wickett ) uit Birmingham , en haar drie collega danseressen aan toe , en je hebt een vol huis.

Met de traditionele halve liters op de tafels , helaas niet langer aangereikt door dames in frivole dirndl jurken.

Dat mag zo maar niet meer, de dag van vandaag.

Schunnige mopjes mogen dan – mits een beetje goed ingekleed - dan weer wel .

En zo kent Jacky ( Lafon ) er wel wat.

Het ene al wat meer aangebrand dan het andere.

Het strafste vonden we die over de Rode Duivels.

Gat ging zo !

' Ja, dat zijn allemaal zo van die stevige bonkige donkere gasten , hé.

Er is ene witte bij , en die heet dan nog De Bruyne '

Met de pauze inbegrepen waren de mensen zondagmiddag op de première zo maar liefst vier uur lang zoet.

In onze ogen net ietsje lang genoeg.

Er zat gelukkig variatie genoeg in de show , met heel veel zang , heel veel dans , en tussendoor een aantal leuke sketches , met als uitschieter de restaurant scène met naast Jacky , een sublieme Patrick Onzia.

Nog een hoogtepunt was de vertolking van ' Why, why, why ' , waar Elly Wickett in de huid van Dolly Parton kruipt , en Lissa Lewis in de stem , en Jacky daarbij de Engelse tekst 'kramiekelijk' in het Nederlands vertaalt , wat tot hilarische toestanden leidt.

Dat Lissa het nummer vooraf in de studio had ingezongen ( ze legt in onderstaand interview uit waarom ) , was helemaal niet erg , want het was subliem er erg goed gebracht.

Nog een beklijvend moment was ' Jan (Wuytens ) aan de vleugelpiano ' met een enig mooie vertolking van

Clayderman's ' Ballade pour Adeline ' , en opgefleurd door een al even knappe choreografie van één van de Vegas Showgirls.

En misschien was het allermooiste wel de apotheose met de voltallige cast in een ' Caribbean Disco Medley ' , in een ronduit schitterende kledij en decor.

En met opzwepende nummers als onder andere ' C'est bon pour le moral ' ( La Compagnie Créole ) , ' Give me hope Johanna ' ( Eddy Grant ) , C'est la vie ( Khaled ) , ' Que si , que no ( Jody Bernal ).

Ooit zei een vriend eens tegen mij : ' Ge ziet ze vliegen , zeker '.

Wel , na een goed half uur in het tweede gedeelte van ' De Tijd van Toen ' zal u ze ook zien vliegen, zelfs al heeft u ook maar niets van dat heerlijke halve liter Witte Paard bier geproefd.

Dat is de schuld van Sergey Stupanov , die door de middag Mister Fox heet , en die ' s avonds zijn trucje in de avondshow ( It's my life ) - onder zijn echte naam dan - nog eens over doet.

Zelf gaan kijken – u heeft nog de tijd tot eind september- is dus de boodschap.

(willy van bouchaute)

(foto's : andré buysse)

Voor info en tickets : https://wpevents.be/shows/de-tijd-van-toen